Tóibít 13 - An Bíobla Naofa 1981

Caintic Thóibít

¹ Dúirt Tóibít ansin: Moladh le Dia a mhaireann go deo; moladh lena ríocht bhuanseasmhach!

² Óir cé go ngabhann sé de sciúirsí orainn, maitheann sé ár bpeacaí dúinn chomh maith; bíodh go gcaitheann sé daoine síos go hifreann, tógann sé aníos iad ón duibheagán athuair; níl aon rud ann ar aon chor ar féidir dó éalú óna láimh.

³ Gabhaigí buíochas leis, a chlann Iosrael, i bhfianaise na gciníocha uile. Mar bíodh gur scaip sé sibhse ina measc,

⁴ is ann a thaispeáin sé a mhórgacht daoibh. Molaigí é i láthair na mbeo go léir, mar is é ár dTiarna é agus ár nDia. Is é ár nAthair é chomh maith agus ár nDia go brách agus choíche.

⁵ Sciúrsálfaidh sé sibh de dheasca bhur gcionta, ach déanfaidh sé trócaire oraibh uile leis; mar cruinneoidh sé sibh as na ciníocha uile a raibh sibh scaipthe ina measc.

⁶ Nuair a iompóidh sibh chuige le bhur gcroí agus le bhur n‑anam go hiomlán chun sibh féin a iompar go hionraic ina láthair, iompóidh seisean chugaibhse ansin, agus ní cheilfidh sé a ghnúis oraibh níos mó. Cuimhnigí anois ar a ndearna sé ar bhur son, agus gabhaigí buíochas leis in ard bhur ngutha. Molaigí Tiarna na Fíréantachta agus móraigí Rí na Síoraíochta. Gabhaimse féin buíochas leis i dtír mo dheoraíochta, agus léirím a neart agus a mhórgacht do chine peacúil. Iompaigí ar ais chuige, a pheacacha, chun an fhíréantacht a chleachtadh ina láthair. Cá bhfios daoibh nach mbeidh gnaoi aige oraibh, agus nach nglacfaidh sé trua daoibh?

⁷ Mórfaidh mise mo Dhia, agus déanfaidh mo spiorad gairdeas i Rí na bhFlaitheas.

⁸ Fógraíodh gach duine a mhórgacht, agus tugtar buíochas dó in Iarúsailéim.

⁹ Sciúrsálfaidh sé thú, a Iarúsailéim, a chathair naofa, mar gheall ar dhrochghníomhartha d'áitritheoirí; ach déanfaidh sé trócaire athuair ar shliocht na bhfíréan.

¹⁰ Gabhaigí buíochas leis an Tiarna go cuí, agus molaigí an Rí Síoraí, le go n‑atógfaí do shanctóir duit go háthasach. Go gcuire Dia gliondar ar na deoraithe go léir ionat; go raibh grá aige do lucht an dobróin ionat, agus do na glúine uile atá le teacht.

¹¹ Soilseoidh solas geal uait go críocha uile na cruinne; tiocfaidh mórán náisiún chugat ó thíortha i gcéin, ó imill uile an domhain chun cónaí i do láthair naofa, agus bronntanais ina lámha acu do Rí na bhFlaitheas. Ligfidh glúine gan áireamh gártha áthais ionat, agus mairfidh ainm na cathrach tofa go brách.

¹² Is mallaithe iad siúd go léir, a thugann masla cainte duit; is mallaithe iad siúd go léir, a dhéanann léirscrios ort, agus a leagann do bhallaí ar lár, agus a scartálann do thúir, agus a chuireann do thithe trí thine; ach is beannaithe go brách iad siúd go léir, a thugann ómós duit.

¹³ Imigh leat, mar sin, agus déan gairdeas mar gheall ar shliocht na bhfíréan. Óir, cruinneofar iad go léir le chéile, agus tabharfaidh siad moladh don Tiarna Síoraí.

¹⁴ Is méanar dóibh siúd a mbíonn grá acu duit, agus a dhéanann gairdeas toisc tú a bheith faoi rath. Is méanar dóibh sin uile a mbíonn buairt orthu faoin angar a fhulaingíonn tú. Óir, beidh lúcháir orthu ar do shonsa agus feicfidh siad an t‑áthas a bheidh ort go deo.

¹⁵ Molann m'anamsa an Tiarna, an Rí mór, mar atógfar cathair Iarúsailéim mar áitreabh dó go brách.

¹⁶ Nárbh aoibhinn dom dá dtarlódh sé d'fhuíoll mo shleachta, do ghlóir a fheiceáil agus buíochas a ghabháil do Rí na bhFlaitheas. Déanfar geataí Iarúsailéim de shaifír agus de smaragaid, agus do bhallaí uile de chlocha lómhara. Is d'ór a thógfar túir Iarúsailéim agus d'ór glan a cuid forbhallaí.

¹⁷ Pábhálfar sráideanna Iarúsailéim le rúibíní agus le clocha bua ó Óifír.

¹⁸ Canfaidh geataí Iarúsailéim amhráin áthais, agus déarfaidh a tithe go léir: Alleluia! Moladh go deo le Dia Iosrael! Ós eisean a chuir rath agus bláth orthu, molfaidh siad a ainm naofa go brach agus choíche.