Síorach 30 - An Bíobla Naofa 1981

¹ An té a bhfuil grá aige dá mhac, tabharfaidh sé léasadh dó go minic, i dtreo go mbeidh sé ina lúcháir aige nuair a chuirfear i gcrích é.

² An té a chuireann smacht ar a mhac, beidh a thairbhe aige, agus beidh sé ina ábhar maíte aige i measc a lucht aitheantais.

³ An té a thugann teagasc dá mhac, beidh a naimhde in éad leis, agus beidh sé mórtasach as i measc a chairde.

⁴ Fág go bhfaigheadh an t‑athair bás is geall le beo fós dó, mar fágann sé a fhinechruth ina dhiaidh.

⁵ Fad a mhair sé bhí sé de shólás aige radharc a bheith aige air, agus ag fáil bháis dó ní raibh aon mhairg air.

⁶ Fágann sé fear a imreoidh díoltas ar a naimhde, agus a íocfaidh an comhar lena chairde.

⁷ An té a dhéanann peata dá mhac, beidh sé ag cur bindealáin lena chréachtaí, agus beidh a chroí go dtí a bhéal le gach liú.

⁸ An capall nach mbristear, bíonn sé ceanndána, agus an mac gan smacht bíonn sé stuacach.

⁹ Bí ag peataireacht le do mhac, agus cuirfidh sé scanradh ort; bí ag súgradh leis, agus cuirfidh sé dólás ort.

¹⁰ Ná bí ag gáire leis chun nach mbeifeá ag gol leis, agus ar deireadh go mbeadh d'fhiacla ag gioscán.

¹¹ Ná tabhair údarás dó ina óige, agus ná caoch súil ar a thuaiplisí.

¹² [Crom a mhuineál agus é ina naíonán] agus buail a mhaotháin agus é óg d'fhonn nach n‑éireodh sé ceanndána agus bheith easumhal duit (agus brón a chur ar do chroí).

¹³ Cuir smacht ar do mhac agus lean air, d'fhonn nach dtabharfadh a mhínáire aithis duit.

Sláinte agus Aoibhneas

¹⁴ Is fearr as an bochtán ina shláinte agus ina neart, ná an duine saibhir atá á chrá ag drochshláinte.

¹⁵ Is fearr sláinte agus neart ná ór ar bith, agus colainn dhochaite ná maoin gan áireamh.

¹⁶ Is fearr sláinte choirp ná saibhreas ar bith, agus ní sháraíonn aon aoibhneas an croí suairc.

¹⁷ Is fearr an bás ná saol dona, agus suaimhneas síoraí ná breoiteacht bhuan.

¹⁸ Is cuma nithe maithe a chaitheamh le béal iata, nó ofrálacha bia a fhágáil ar uaigh.

¹⁹ Cén tairbhe d'íol ofráil torthaí? níl cumas ite ná bolaithe aige; is mar sin don té ar a luíonn an Tiarna.

²⁰ Faigheann sé lán a shúl, agus bíonn ag cneadaíl dála an choillteáin a bhíonn ag cneadaíl agus é ag breith barróige ar mhaighdean.

²¹ Ná tabhair thú féin suas don bhrón agus ná bí do do chiapadh féin d'aonghnó.

²² Maireann an duine ar aoibhneas croí, agus is fad saoil dó an t‑áthas.

²³ Cuir lúcháir ar d'aigne agus tabhair sólás do do chroí; cuir an ruaig i bhfad uait ar an mbrón, mar is iomaí duine a scrios an brón, agus ní aon tairbhe é d'aon duine.

²⁴ Ciorraíonn an t‑éad agus an fhearg saol duine, agus déanann imní an tseanaois a bhrostú.

²⁵ Fear croí éadroim agus fear croí mhóir, beidh [rian a choda] air.