Síorach 21 - An Bíobla Naofa 1981

Peacaí

¹ An ndearna tú peaca a mhic? Ná déan amhlaidh arís, ach bí ag guí faoina bhfuil déanta agat.

² Teith ón bpeaca mar a dhéanfá ó nathair nimhe má théann tú ina ghaire, béarfaidh sé ort; tá a fhiacla mar fhiacla leoin, agus stollann siad an t‑anam as daoine.

³ Tá gach aindleathacht mar chlaíomh dhá fhaobhar, agus níl leigheas ar a créacht.

⁴ Déanann scanradh agus dásacht maoin a scriosadh; agus mar sin a scriosfar teach an uaibhrigh.

⁵ Téann guí an bhoicht óna bheola caol díreach go cluasa [Dé], agus tagann a bhreithiúnas gan mhoill.

⁶ An té ar fuath leis ceartú, siúlfaidh sé i rian an pheacaigh; ach an té arb eagal leis an Tiarna, déanfaidh sé aithrí ina chroí.

⁷ An té a bhfuil cumas teanga aige, tá aithne air i gcéin; ach tugann an duine tuisceanach faoi deara nuair a dhéanann sé dearmad.

⁸ An té a thógann a theach le hairgead daoine eile, is cuma é nó fear a bhailíonn clocha dá [thuama féin].

⁹ Is cuma comhthionól na gcoirpeach nó barrach ina charn; bladhm thine an chríoch a bheidh orthu.

¹⁰ Tá bealach na bpeacach slíoctha le clocha, ach ag a dheireadh tá cuithe Sheól.

Saoi agus Daoi

¹¹ An té a choinníonn an dlí, beidh smacht aige ar a mhianta; sí an eagna buaic eagla an Tiarna.

¹² An té atá gan éirim, ní féidir é a mhúineadh, ach tá éirim ann a mhéadaíonn an seirfean.

¹³ Rachaidh eolas an eagnaí i méid mar thuile, agus a chomhairle mar thobar beo.

¹⁴ Tá croí an amadáin mar chrúsca briste, agus ní fhanfaidh aon eolas ann.

¹⁵ Má chloiseann fear tuisceanach caint chiallmhar, molfaidh sé í agus cuirfidh sé léi; má chloiseann macnasaí í, ní thaitneoidh sí leis agus caithfidh sé laistiar dá dhroim í.

¹⁶ Tá tuairisc an amadáin mar ualach ar aistear, ach is solas é éisteacht le duine éirimiúil.

¹⁷ Beifear ag tnúth go géar sa chomhthionól le focail an duine chliste, agus déanfar a chuid cainte a mheá ó chroí.

¹⁸ Is cuma nó fothrach tí an eagna don daoi; agus níl in eolas an bhaotháin ach giofaireacht gan éifeacht.

¹⁹ Níl san oideachas don duine gan éirim, ach mar laincis faoina chosa, nó mar chuibhreach ar a láimh dheas.

²⁰ Gáireann an t‑amadán in ard a ghutha, ach tagann meangadh gáire go réidh ar an duine stuama.

²¹ Is cuma nó ornáid óir an t‑oideachas don duine géarchúiseach, nó bráisléad ar a láimh dheas.

²² Bíonn fuadar faoi chois an amadáin isteach i dteach, ach seasann fear na taithí go hurramach os a chomhair.

²³ Bíonn an dúr ag gliúcaíl tríd an doras isteach ach seasann an duine múinte lasmuigh.

²⁴ Mímhúineadh is ea a bheith ag cúléisteacht ag doras; chuirfeadh a leithéid náire ar dhuine tuisceanach.

²⁵ Beidh focail daoine eile ar a mbéal [ag lucht na cúlchainte], déanfar focail lucht na tuisceana a mheá go cruinn.

²⁶ Tá aigne na n‑amadán ina mbéal; agus tá smaointe na saoithe ar a mbeola.

²⁷ Nuair a chuireann an t‑éagráifeach mallacht ar a [namhaid], cuireann sé mallacht ar a anam féin.

²⁸ Déanann an béadánaí é féin a tháiriú, agus tugann a chomharsa fuath dó.