Seanfhocal 31 - An Bíobla Naofa 1981

Briathra Lamúéil

¹ Briathra Lamúéil rí Mhasá, a mhúin a mháthair dó.

² Céard é seo, a mhic? Céard é seo, a mhic mo bhroinne? Céard é seo, a mhic mo mhóideanna?

³ Ná caith do neart go léir le mná, ná do [leasracha] leis an lucht millte ríthe seo.

⁴ Ní dual do ríthe, a Lamúéil, ní dual do ríthe fíon a ól, ná do fhlatha bheith tugtha do dheoch chrua.

⁵ Le heagla go ndéanfaidís dearmad le barr óil, ar gach a reachtaíodh, agus satailt ar chearta na n‑ainniseoirí.

⁶ Tabhair deoch chrua don té atá ag saothrú an bháis, agus fíon don chroí atá lán de dhomlas;

⁷ Ólaidís agus déanaidís dearmad ar a dtubaiste, agus ná cuimhnídís ar a n‑ainnise a thuilleadh.

⁸ Oscail féin do bhéal ar son an bhalbháin, agus ar son chearta cách atá treigthe.

⁹ Labhair féin! tabhair breith chóir! cosain cearta na mbocht, agus na ndealbh.

An Bhean gan Cháim (Dán Aibítreach san Eabhrais)

¹⁰ Bean chéile gan cháim, cé ar féidir leis í a fháil? Is luachmhaire í ná péarlaí.

¹¹ Is inti a chuireann a fear a mhuinín go léir, agus ní bheidh aon cheal brabaigh air dá barr.

¹² Ní dochar ach sochar a dhéanfaidh sí dó ar feadh a saoil.

¹³ Lorgann sí olann agus líon, agus oibríonn sí go dícheallach lena lámha.

¹⁴ Is geall le hárthach ceannaí í agus í ag tabhairt a cuid bia ón imigéin.

¹⁵ Déanann sí mochóirí roimh lá agus tugann bia dá teaghlach, agus riarann a gcúraimí ar a cuid ionailtí.

¹⁶ Déanann sí gort a iniúchadh agus é a cheannach; cuireann sí fíonghort lena mbíonn saothraithe aici lena lámha.

¹⁷ Cuireann sí a neart mar chrios faoina coim, agus taispeánann fuinneamh a géag.

¹⁸ Feiceann sí gur maith is fiú é a saothar agus ní mhúchtar a lampa san oíche.

¹⁹ Coinníonn sí an coigeal ina láimh agus beireann a méireanna ar an bhfearsad.

²⁰ Caitheann sí go fial leis an duine dearóil, agus tugann sí déirc don duine bocht.

²¹ Ní eagla léi sneachta a theacht ar a teaghlach, mar go bhfuil éadach [cluthair] ar a seirbhísigh go léir.

²² Déanann sí a cuilteanna féin, agus bíonn línéadach mín agus éidí corcra uimpi.

²³ Bíonn a fear céile faoi dhea-mheas ag geataí na cathrach, nuair a shuíonn sé i gcomhluadar sheanóirí na tíre.

²⁴ Déanann sí braillíní a fhí agus a dhíol, agus tugann sí criosanna don cheannaí.

²⁵ Bíonn neart agus dínit mar bhrat uimpi, agus ní cás di gáire faoin lá amárach.

²⁶ Nuair a osclaíonn sí a béal, déanann sí é le stuaim; agus tá teagasc caoin ar a beola.

²⁷ Coimeádann sí súil ghéar ar a teaghlach, ní chaitheann sí bia an díomhaointis.

²⁸ Éiríonn a clann ina seasamh, agus fógraíonn siad gur méanar di; canann a fear céile moladh di:

²⁹ “Rinne mórán ban éachtaí atá le moladh ach sáraíonn tusa iad go léir.”

³⁰ Is mealltach í an scéimh, agus is neamhbhuan í an áilleacht; is don bhean ar a bhfuil eagla an Tiarna is dual moladh.

³¹ Tugaigí di toradh a saothair, agus moladh a gníomhartha í ag geataí na cathrach.