Seanfhocal 25 - An Bíobla Naofa 1981

Dara Cnuasach Sholaimh

¹ Seanfhocail le Solamh iad seo inár ndiaidh freisin agus is é Hiziciá, rí Iúdá, a bhreac cóip díobh.

² Rún a cheilt glóir Dé, ach é a ransú go grinn glóir ríthe.

³ Fág gur ard iad na flaithis agus gur domhain é an talamh, níl dul ar chroí na ríthe a iniúchadh.

⁴ Scag an dríodar ón airgead agus tiocfaidh sé amach glan.

⁵ Díbir na hurchóidigh ó láthair an rí agus beidh a ríchathaoir bunaithe ar an bhfíréantacht.

⁶ Ná bíodh mustar ort i láthair an rí, agus ná seas in áit na bhflatha,

⁷ Óir is fearr go ndéarfaí: “Gabh anseo aníos,” ná go ndéanfaí thú a ísliú i láthair an phrionsa. An rud a chonaic do shúile,

⁸ ná sceith é go róthobann sa chúirt. Óir céard a dhéanfaidh tú ar deireadh má bhréagnaíonn do chomharsana thú?

⁹ Tagair do chúis le do chomharsa, ach ná sceith rún duine eile,

¹⁰ Le heagla go ndéanfaidh an té a chluinfeadh thú é a chasadh leat, agus go gcaillfeá do chlú go léir.

¹¹ An focal i luí gaidhte, is cuma é nó úlla óir i leaba airgid.

¹² Fáinne óir nó ornáid d'ór fíre, sin mar atá ceartú críonna i gcluais a éisteann.

¹³ Is cuma nó fionnuaire sneachta fómhair an teachtaire a bhíonn dílis do lucht a sheolta; cuireann sé misneach i gcroí a mháistir.

¹⁴ Scamaill is clocha, ach gan braon fearthainne, sin mar atá ag fear na ngealltanas mór gan comhlíonadh.

¹⁵ Is féidir breitheamh a bhogadh le foighne; briseann béal bán cnámh.

¹⁶ Má fhaigheann tú mil, ith do dhóthain di, ach ná déan craos nó déanfaidh tú í a aiseag.

¹⁷ Téigh go hannamh go teach do chomharsan, le heagla go n‑éireoidh sé bréan díot agus go dtiocfadh fuath aige duit.

¹⁸ Is cuma nó cleith nó claíomh nó ga géar an té a thugann fianaise bhréige in aghaidh a chomharsan.

¹⁹ Is cuma nó fiacail lofa nó cos leonta fear gan dílseacht ar a mbeifí ag brath in am an ghátair;

²⁰ bheadh sé chomh maith agat do bhrat a bhaint díot sa doineann. Is cuma nó fínéagra a chur i gcréacht amhráin a chasadh do chroí duairc.

²¹ Má tá ocras ar do namhaid, tabhair greim le n‑ithe dó; nó tart, tabhair braon le n‑ól dó.

²² Beidh sméaróidí tine á gcarnadh agat ar a cheann sa tslí sin, agus déanfaidh an Tiarna é a chúiteamh leat.

²³ Tagann fearthainn ó bhroinn na gaoithe aduaidh, agus muc ar an malainn ó theanga an bhéadánaí.

²⁴ Is fearr cur fút i gcúil sa lochta, ná bheith in aontíos le bean achrainn.

²⁵ Is cuma nó uisce fuar i scornach thirim, dea-scéala ón gcoigríoch.

²⁶ Is cuma nó tobar a suaitheadh nó foinse a truailleadh, an fíréan a chúbann roimh an urchóideach.

²⁷ [Ní maith í póit mheala, ná géilleadh do bhladar.]

²⁸ An fear gan smacht air féin, is cuma é nó cathair ar leathadh gan cóir chosanta.