Iúidit 3 - An Bíobla Naofa 1981

Síocháin Éigeantach

¹ Chuireadar taidhleoirí chuige, agus an focal bog ina mbéal.

² “Is le Nabúcadnazar, an t‑ardrí, sinne,” a dúradar. “Sleachtaimid duit. Déan linn mar is toil leat.

³ Tá a bhfuil againn os do chomhair - tithe, feirmeacha agus goirt arbhair agus tréada caorach agus bó agus banracha lena mbothanna - déan leo mar is toil leat.

⁴ Féach, ár mbailte leis agus a gcónaíonn iontu. Seirbhísigh leat iad uile; tar agus déan leo mar is toil leat.”

⁵ Sin é an port a bhí ag na taidhleoirí nuair a thángadar os comhair Holofarnaes.

⁶ Ghluais sé roimis go dtí cósta na farraige, é féin agus a arm, agus ní raibh baile cnoic sa tír nár chuir sé garastún ann agus nár thóg sé as togha na bhfear chun troda ina arm féin.

⁷ Muintir na mbailte sin agus muintir na tuaithe mórthimpeall, thagaidís ag failtiú roimhe mar dhea, agus fleasca bláth orthu agus iad ag bualadh bodhrán agus ag rince.

⁸ Níor fhág sé scrín ar na cnoic nár leag sé go talamh, ná coill dhraíochta nár ghearr sé anuas, mar b'shin mar a ordaíodh dó - déithe na tíre uile a dhíothú, i dtreo gurbh é Nabúcadnazar amháin a bheadh á adhradh ag na ciníocha go léir, agus gach treibh acu ag guí chuige, mar Dhia, ina dteanga féin.

⁹ Sa tslí sin, tháinig sé go himeall mhachaire Easdraelón, in aice le Dótán, agus sléibhte arda Iúdáia trasna uaidh.

¹⁰ Rinne sé campa ansan, idir Gabaí agus Sciotopoil, agus níor tháinig níos faide go ceann míosa, go dtí go raibh an t‑arm ina lán-neart arís.