“An fear baoth casadh sé i leataobh anseo!” agus deir sí leis an amadán:
Gidh bé bhías simplidhe, iompoigheadh sé a steach annso: agus ar son an té bhíos gan tuigsi, a deir sí ris,
Ach níl splinc céille ag an adhaltrach; déan mar é, agus scriosfaidh tú thú féin.
Glaonn sí orthu siúd atá ag gabháil thar braid agus iad i mbun cúraimí an lae:
Tá a cuid banseirbhíseach curtha amach aici, le glaoch amach ó arda na cathrach:
“Cibé ar bith duine atá saonta, casadh sé isteach anseo!” agus le lucht na díchéille deir sí: