Metta 1 - Peymana Nû (Încîl)

Rʼikʼinyata Îsa

¹ Ev e rʼeqema rʼikʼinyata Îsa Mesîh, rʼikʼinyata Dawid, rʼikʼinyata Birahîm:

² Birahîmrʼa Îshaq bû, Îshaqrʼa Aqûb bû, Aqûbrʼa Cihûda û birava bûn,

³ Cihûdarʼa Pêrês û Zera bûn, (navê dîya wan Tʼamar bû), Pêrêsrʼa Hesrûn bû, Hesrûnrʼa Rʼam bû,

⁴ Rʼamrʼa Amînadav bû, Amînadavrʼa Nehşon bû, Nehşonrʼa Selmon bû,

⁵ Selmonrʼa Bowaz bû, (navê dîya wî Rʼexab bû), Bowazrʼa Ovêd bû, (navê dîya wî Rʼûtʼ bû), Ovêdrʼa Yêşa bû

⁶ û Yêşarʼa Dawid pʼadşa bû. Dawid pʼadşarʼa Silêman bû, (dîya wî berê kʼulfeta Ûrîya bû),

⁷ Silêmanrʼa Rʼehobowam bû, Rʼehobowamrʼa Ebîya bû, Ebîyarʼa Asaf bû,

⁸ Asafrʼa Yêhoşefat bû, Yêhoşefatrʼa Yoram bû, Yoramrʼa Ûzîya bû,

⁹ Ûzîyarʼa Yotam bû, Yotamrʼa Ahaz bû, Ahazrʼa Hizqîya bû,

¹⁰ Hizqîyarʼa Minaşe bû, Minaşerʼa Amos bû, Amosrʼa Yoşîya bû

¹¹ û Yoşîyarʼa Yexonîya û birava bûn. Wî çaxî cimeʼt sirgûn çû Babîlonê.

¹² Lê pey sirgûnçûyîna Babîlonêda, ji Yexonîyarʼa Şaltîyêl bû, Şaltîyêlrʼa Zerûbabel bû,

¹³ Zerûbabelrʼa Abîyûd bû, Abîyûdrʼa Êlyaqîm bû, Êlyaqîmrʼa Azûr bû,

¹⁴ Azûrrʼa Sadoq bû, Sadoqrʼa Axîn bû, Axînrʼa Êlyûd bû,

¹⁵ Êlyûdrʼa Êlazar bû, Êlazarrʼa Metan bû, Metanrʼa Aqûb bû,

¹⁶ Aqûbrʼa Ûsiv bû, mêrê Meryemê, ya ku Îsa ji wê welidî, ku Mesîh tê gotinê.

¹⁷ Awa ji Birahîm hʼeta Dawid çardeh nisil derbaz bibûn, ji Dawid hʼeta sirgûnçûyîna Babîlonêda çardeh nisil û ji sirgûnçûyîna Babîlonêda hʼeta Mesîh dîsa çardeh nisil bûn.

Bûyîna Îsa

¹⁸ Bûyîna Îsa Mesîh bi vî tiherî bû. Meryema dîya Wî Ûsivrʼa nîşankirî bû, lê dergîstîya xweda Meryem bi hʼukumê Rʼuhʼê Pîroz hʼemle kʼifş bû.

¹⁹ Lê Ûsivê dergîstîyê wê ku merivekî rʼast bû, nexwest wê rʼûrʼeş ke, fikirî ku dizîva wê berʼde.

²⁰ Çaxê Ûsiv hê ser vê yekê difikirî, va milyakʼetekî Xudan xewnêda wîva xuya bû û gotê: «Ûsivê kurʼê Dawid! Netirse, ku dergîstîya xwe Meryemê bistînî. Ewî ku wê ji wê bibe, ew ji Rʼuhʼê Pîroz e.

²¹ Ewê kurʼekî bîne û tê navê Wî Îsa daynî, çimkî Ewê cimeʼta Xwe ji gunêd wan xilaz ke».

²² Ev her tişt aha qewimî, wekî ew gotina Xudane bi zarê pʼêxember bê sêrî ku dibêje:

²³ «Va qîza bikʼir wê hʼemle be, kurʼekê jêrʼa bibe û navê Wî Îmmanûyêl wê daynin», ku tê feʼmkirinê: «Xwedê tʼevî me ye».

²⁴ Gava Ûsiv ji xewê hʼişyar bû, ewî li gora gotina milyakʼetê Xudan kir, dergîstîya xwe stand.

²⁵ Lê serê xwe wêrʼa danenî, hʼeta ku ew kurʼ jêrʼa bû. Û navê Wî Îsa danî.