اِلهام 4 - هُدائے پاکێن کتاب، بلۆچی زبانا

اَرشا تَهتے

¹ چه اِشان و رند من چارت تَه آسمانا دروازگے پَچ اِنت و هما کَرنائے ڈئولێن تئوار که من پێسرا اِشکتگ‌اَت گۆن من هبرا اِنت. گوَشگا اَت: ”اِدا بُرزاد بیا که من ترا پێشَ داران چه اے چیزّان و رند اَلّما چے بئیگی اِنت.“

² هما دمانا هُدائے روه منی دلا پُترت و من دیست تَه اَرشا تَهتے اێر اِنت و یکّے تَهتئے سرا نِشتگ.

³ آ که تَهتئے سرا نِشتگ‌اَت، گِندگا یَشْم و روبیئے سِنگئے رنگ اَت و زُمُرُّدپئیمێن سَنجێا تَهتئے چپّ و چاگرد گپتگ‌اَت.

⁴ اے تَهتئے چپّ و چاگردا بیست و چار تَهت اێر اَت و بیست و چار کماش آیانی سرا نِشتگ‌اَت. کماشان اسپێتێن پۆشاک گوَرا اَت و تلاهێن تاجِش سرا اَت.

⁵ چه تَهتا گِرۆکئے شهم در آیگا اَت، گْرند و بُرزێن تئوار اَتنت و تَهتئے دێما آسئے هپت مَشَل رۆک اَت. اے مَشَل هُدائے هپتێن روه اَنت.

⁶ تَهتئے دێما پوره دریاے اَت که چۆ شیشّگا اَت، چۆ بلۆرا. تَهتئے چپّ و چاگردا، نیامجینا، چار سَهدار هست‌اَت که دێما و پُشتا سَرجما چمِّش پِر اَت.

⁷ ائولی سَهدار شێرئے پئیما اَت، دومی گوَسکئے پئیما، سئیمیا مردمی دێمے پِر اَت و چارمی بالێن وَکابێئے رنگا اَت.

⁸ چه اے چارێن سَهداران هر یکّێا شش بانزُل و هر نێمگا چمّ پِر اَت، بانزُلانی چێرا هم. اے هچّ بسَّ نکننت و شپ و رۆچ گوَشگا اَنت: ”پاک اِنت، پاک اِنت، پاک اِنت، پُرواکێن هُداوندێن هُدا پاک اِنت، هما که هست بوتگ، هست‌اِنت و آیگی اِنت.“

⁹ هر وهدا که سَهدار تَهتئے سرا نِشتگێنا، اَبد تان اَبد زندگێنا شان و شئوکت و شرپَ دئینت و آییئے شُگرا گرنت،

¹⁰ گڑا بیست و چارێن کماش تَهتئے سرا نِشتگێنئے دێما کپنت و هماییا نازێننت که اَبد تان اَبد زِندگ اِنت، وتی تاجان تَهتئے دێما اێرَ کننت و گوَشنت:

¹¹ ”مئے هُداوند و مئے هُدا! تئو شان و شئوکت، اِزّت و زۆرَ کرزئے، چێا که تئو سجّهێن چیزّ اَڈّ کرتگ‌اَنت و سجّهێن چیزّ چه تئیی واهگا جۆڑ بوتگ و هست‌اَنت.“