دوم تیموتائوس 1 - کتاب مقدس به زبان مازندرانی - گویش شرقی

¹ پولُسِ طَرِفِ جِم، که خِدائه خواسِ هِمراه و طِبق اون زندگیِ وَعده که مَسیحْ عیسیِ دِله ئه، مَسیحْ عیسی رَسولِ،

² مِ عزیزِ ریکا، تیموتائوسِ وِسه: فِیض و رَحمِت و صِلح و سِلامتی خِدائه پییِر و اَمه خِداوند مَسیحْ عیسیِ طَرِفِ جِم تِ وِسه بِیّه.

تَشویق، وفاداریِ وِسه

³ هَمون طی که شو و روز، یه سَره شه دِعاهائه دِله تِ ره یاد یارمه، خِدا ره شِکر کامبه، اون خِدایی که مِنِم شه اجدادِ واری، پاکِ وجدانِ هِمراه وه ره خِدمت کامبه.

⁴ وَختی تِ اَسری ها ره شه یاد یارمه، آرزو کامبه تِ ره بَوینِم تا خِشالیِ جِم پِر بَووِم.

⁵ مِن تِ خالصِ ایمونِ یاد یارمه، ایمونی که اَوِّل تِ گَتِ مار لوئیس و بعد تِ مار یونیکیِ دِله دَییه، و اِسا مُطمئِنِمه تِ دِله هم دَره.

⁶ اینِ وِسه، تِ یاد یارمه که خِدائه اون عطیه که مِ دَس گذاری خاطِری، تِ دِله بییَمو ره وه تَشِ اَلوکِ زیاد هاکانی.

⁷ چوون خِدا، تَرسِ روحِ اِما ره نِدا، بلکه قِوَّت و مِحَبَّت و نَفسِ دَمِ بَئیتِنِ روحِ، هِدا.

⁸ پَس، از اینکه اَمه خِداوندِ شِهادت هادی یا مِن که وه خاطِری زِندونِ دِله دَکِتِمه عار نِدار، بلکه تِ هم خِدائه قِوَّتِ هِمراه، انجیلِ خاطِری عِذابِ بَکِشیِنِ دِله شَریک باش.

⁹ خِدایی که اِما ره نِجات هِدا و اِما ره مِقدَّسِ زندگیِ وِسه دَعوِت هاکارده. اینِ نا اَمه کارائه خاطِری، بلکه شه هدف و فیضِ وِسه، که مَسیحْ عیسیِ دِله از اَزل اِما ره هِدا،

¹⁰ اِسا این فِیض اَمه نجات‌دهنده مَسیحْ عیسی بییَموئِنِ هِمراه دیار بَییه - هَمون مَسیحْ عیسی که مَرگِ از بین بَوِرده، و اَبدی زندگی ره انجیلِ طریق همهِ وِسه دیار هاکارده.

¹¹ که مِن اونِ وِسه انتخاب بَیمه تا این انجیلِ رسول و مَلِّم بووِم و موعظه هاکانِم.

¹² همینِ وِسه این طی عِذاب کَشِمبه، ولی عار نِدارمه، چوون دومبه کیِ ایمون بیاردِمه و قانع بَیمه که وه تونده اونچی که مِ ره بِسپارِسه بَییه ره تا اون روز محافظت هاکانه.

¹³ اون ایمون و مِحبّتی هِمراه که مَسیحْ عیسیِ دِله دَره، و اونچی که مِ جِم بِشنُسی ره یِتا دِرِسِ نمونهِ واری دِ دَسی بَچِسب.

¹⁴ روح‌القدسِ طریق که اَمه دِله دَره، اون خوارِ امانتِ جِم که تِ ره بِسپارِسه بَییه، محافظت هاکان.

¹⁵ خَوِر دارنی که تِمومِ آسیائه مَنطقهِ مَردِم، مِ ره وِل هاکاردِنه، که وِشون میون فیگِلوس و هِرموگِنِس هم دَرِنه.

¹⁶ خِداوند اونیسیفوروسِ خانواده ره لطف هاکانه، چوون وه چَن کَش مِ جانِ تازه هاکارده و مِ زندون دَکِتِنِ جِم عار نِداشته.

¹⁷ بلکه وَختی رومِ شَهر بییَمو، مِ دِمبال بَگِردِسه تا سَر آخِر مِ ره پی دا هاکارده.

¹⁸ خِداوند وه ره عطا هاکانه که اون روزِ دِله خِداوندِ جِم رَحمِت بَیره. و تِ تِمومِ اون خِدمِت هایی که اَفِسُسِ شَهرِ دِله هاکارده ره خوار دوندی.