TOBIT 8 - Elizen Arteko Biblia (Biblia en Euskara Traducción Interconfesional)

Lehenengo gaua

¹ Afalostean, lotara joateko prestatu eta logelan sartu arte lagundu zioten mutilari.

² Rafaelek esandakoaz oroiturik, Tobiasek arrainaren gibela eta bihotza zorrotik atera eta usainkiak erretzeko su-ontzian ipini zituen.

³ Arrain-usainak atzera eragin zion demonioari eta Egiptoko bazterretaraino egin zuen ihes airean. Rafaelek, atzetik joan, lotu eta esku-oinak kateatu zizkion bertan.

⁴ Raguel eta Ednak gelatik atera eta atea itxi zutenean, Tobiasek jaiki eta esan zion Sarari: «Ene emazte, jaiki, otoitz egin eta eska diezaiogun Jaunari gutaz errukitu eta eman diezagula osasuna».

⁵ Jaiki zen, bada, Sara eta otoitzean hasi ziren biak, osasuna eman ziezaiela Jaunari eskatuz. Tobiasek esan zuen: «Goretsia zu, gure arbasoen Jainkoa! Goretsia zure izena gizaldi eta gizaldietan! Gorets zaitzatela zeruek eta izaki guztiek menderen mendetan!

Tobiasen otoitza

⁶ Zeuk egin zenuen Adam, zeuk egin zenuen Eva emaztea ere, gizonaren lagun eta euskarri izan zedin, eta biengandik sortu giza arraza. Zeuk esan zenuen: “Ez da on gizona bakarrik egotea; egin diezaiodan dagokion laguna”.

⁷ Horra, bada: neure ahaide honekin ezkondu naiz, ez grina txarra asetzeko, zuzen jokatzeko asmoz baizik. Erruki zakizkigu, beraz, eta egizu biok elkarrekin hel gaitezela zahartzarora».

⁸ Eta biek, aho batez, esan zuten: «Amen, amen!»

⁹ Eta oheratu egin ziren gaua igarotzeko.

Aitaren kezka

¹⁰ Raguelek, jaiki eta morroiak bildurik, hilobia egitera bidali zituen. Izan ere, hau zioen Raguelek bere baitan: «Hila egon dateke eta, ez diezagutela barrerik eta isekarik egin».

¹¹ Hilobia bukatzean, Raguelek, etxera itzuli eta bere emazteari dei eginik,

¹² esan zion: «Bidali neskameren bat logelara, bizi den ikustera. Segur aski hila egongo da, eta inork jakin gabe ehortziko dugu».

¹³ Neskameari dei egin, kriseilua piztu eta ireki zuten atea; neskameak, sartzean, biak elkarrekin lo zeudela ikusi zuen.

¹⁴ Gelatik atera eta esan zuen neskameak: «Bizirik dago, ez zaio ezer gertatu!»

Raguelen otoitza

¹⁵ Orduan, Raguelek zeruko Jainkoa goretsi zuen, esanez: «Goretsia zu, Jainkoa, zinezko gorespen guztiz! Goretsia zu menderen mendetan!

¹⁶ Goretsia zu, pozez bete nauzulako, ez baita gertatu nik uste nuena. Zure erruki handiari dagokionez hartu gaituzu.

¹⁷ Goretsia zu, seme eta alaba bakar hauen gupida izan duzulako. Agertu, Jauna, zeure errukia eta salbamena. Egizu hauen bizitza alai eta zoriontsu iragan dadin».

¹⁸ Eta eguna argitu baino lehen, hilobia berriro betetzeko agindu zien morroiei.

Eztei-otordua

¹⁹ Raguelek ogia ugari egiteko esan zion emazteari. Gero, ukuilura joan eta bi idi eta lau ahari harturik, presta zitzatela agindu zuen. Eta hasi ziren dena antolatzen.

²⁰ Raguelek Tobiasi deitu eta, zin eginez, esan zion: «Hamalau egunez ez zara hemendik mugituko. Hemen geldituko zara nire etxean jaten eta edaten eta nire alabaren bihotza alaitzen, asko sufritu baitu.

²¹ Gero, nire ondasunen erdia hartu eta itzuliko zara onik aitaren etxera. Beste erdia ere zuena izanen da emaztea eta biok hilko garenean. Izan adore, seme, Edna eta biok ere aita-ama gaituzu eta. Zure emazte eta bion ondoan gaituzu gaurdanik eta betiko. Izan adore, seme!»