Даниил 10 - Библи

Даниилда Бурханай эльгээмэл үзэгдэнэ

¹ Персиин хаан Киирэй гурбадахи жэлээ зонхилжо байхада Бэлтэшаццаар гэжэ нэрэ зүүдэг Даниилда үзэгдэл – үнэн зүб мэдээсэл болон агууехэ ашаан – харагдаһан байна. Даниил тэрэ айладхал ойлгобо, үзэгдэлдөө харахадаа, тэрэниие ойлгоо бэлэй.

² Тэрэ үедэ би, Даниил, гурбан долоон хоногой туршада уй гашуудалда абтанхай байгаа һэм.

³ Амтатай эдеэ эдеэгүйб, мяха, үзэмэй дараһан архи амандаа хүргөөгүйб, энэ гурбан долоон хоногой туршада тоһо бэедээ түрхеэгүйб.

⁴ Жэлэй түрүүшын һарын хорин дүрбэдэхи үдэр би агууехэ Тигр голой эрьедэ байгааб.

⁵ Харахадам, улһан хубсаһа үмдэнхэй, Упаазай шэжэр алтан бүһэ бүһэлэнхэй нэгэ хүн зогсожо байба.

⁶ Бэень биндарьяа шулуун мэтэ, шарайнь сахилгаандал, нюдэдынь дүрэжэ байһан галдал, гар ба хүлынь үрэгдөөтэй гуулиндал, абяа дууниинь түмэн зоной абяан мэтэ бэлэй.

⁷ Би, Даниил, гансаараал энэ үзэгдэлые харааб. Намтай байгааша зон энэ үзэгдэлые хараагүй, гэбэшье угаа ехээр айжа, хоргодон тэрьедээ һэн.

⁸ Би гансаараа үлэжэ, энэ агууехэ үзэгдэл хараа һэм. Тэнхээ тамиргүй болоод, шэг шарайм хубилан сухиижа, хүсэ шадалгүй болоо бэлэйб.

⁹ Тэрэнэй абяа дууламсаараа би мэдээ табижа, нюураараа газар шаан унаа һэм.

¹⁰ Тиихэдэм намда нэгэ гар хүрэжэ, дээшэнь болгобо: би шэшэрэн үбдэг дээрээ, гараараа газар тулган зогсобоб.

¹¹ Тэрэ намда: – Бурханай шэлэгшэ Даниил! Минии шамда хэлэхэ гэжэ байгааша үгэнүүдые ойлгоорой. Дээшээ бодо, юуб гэхэдэ, би шам руу эльгээгдэнхэйб, – гэбэ. Тиигэжэ хэлэхэдэнь, би шэшэрһээр дээшээ бодобоб.

¹² Тэрэ намда: – Даниил, бү ай. Юумэ ойлгожо абахаар, Бурханайнгаа урда һүгэдэн байхаар эрмэлзэдэг болоһоор түрүүшын үдэрһөөшни эхилэн гуйлташни Бурханаар дуулдагдаа. Шинии үгэнүүдэйл түлөө би энэ мүнөө ерээд байнаб.

¹³ Персиин хаан хорин нэгэн үдэрэй туршада намда эсэргүүсээ. Персиин хаашуулай урда байхадам, эгээл хүсэтэй Бурханай Эльгээмэл сахюусан Михаээл намда туһалхаяа ерээ бэлэй.

¹⁴ Сагай үнгэрхэдэ шинии арад түмэнтэй юун тохёолдохо байһан тухай шамда ойлгуулхаяа би мүнөө ерээб. Юуб гэхэдэ, энэ үзэгдэл ерээдүй саг тушаа юм, – гэбэ.

¹⁵ Иимэ үгэнүүдые намда хэлэжэ байхадань би газар руу хараад, абяагүй зогсоо һэм.

¹⁶ Хүн шэнги дүрсэтэй хэн нэгэн минии уралда хүрэбэ. Тиихэдэнь би дуугаржа шадаха боложо, урдамни зогсоошо тэрээндэ хандан: – Эзэмни! Үзэгдэл үзэхэдөө намда угаа үбшэнтэй, ямаршье тэнхээ тамиргүй болоо һэм.

¹⁷ Эзэн танайнгаа богоол болохо би тантай хөөрэлдэжэ шадаха гээшэ гүб? Ямаршье хүсэгүйлби, амяа арай гэжэ абажа байнаб, – гэбэб.

¹⁸ Тиихэдэм хүнэй дүрэтэй хэн нэгэн намда дахин хүрэжэ, намайе шадалтай болгобо.

¹⁹ Тэрэ: – Бурханай шэлэгшэ хүн, бү ай! Амар тэниглэн бай, зоригтой, зоригтой бай! – гэбэ. Иигэжэ хэлэхэдэнь би хүсэ тэнхээтэй боложо: – Эзэмни, дуугарыт! Намда тэнхээ тамир бусаагаалта, – гэбэб.

^20-21 Тиихэдэм тэрэ: – Минии шам руу юунэй түлөө ерэһые ойлгожо байна гүш? Үнэн бэшэгтэ юун гэжэ бэшээтэйе би шамда дуулгахаб. Мүнөө би һөөргэлжэ, Персиин удамаршатай дайлалдахаб. Дүүргэхэдэм, Грециин удамарша бии болохо. Танай сахюусан Михаээлһээ бэшэ хэншье намда туһалнагүй.