ฟีลิปปี 3:19 - พระคริสตธรรมคัมภีร์ ฉบับ 194019 ปลายทางของคนเหล่านั้นคือความพินาศ, พระของเขาก็คือกะเพาะของเขาเอง, เขาเอาความที่น่าอายขึ้นมาอวด, เขาเอาใจใส่ในสิ่งของโลกนี้. See the chapterMore versionsฉบับมาตรฐาน19 ปลายทางของพวกเขาคือความพินาศ พระของเขาคือกระเพาะอาหาร เขาโอ้อวดในสิ่งที่น่าอับอายของพวกเขา พวกเขาคิดแต่เรื่องทางโลก See the chapterพระคัมภีร์ภาษาไทยฉบับ KJV19 ปลายทางของคนเหล่านั้นคือความพินาศ พระของเขาคือกระเพาะ เขายกความที่น่าอับอายของเขาขึ้นมาโอ้อวด เขาสนใจในวัตถุทางโลก) See the chapterพระคริสตธรรมคัมภีร์ไทย ฉบับอมตธรรมร่วมสมัย19 ปลายทางของพวกเขาคือความพินาศ พระของเขาคือกระเพาะ เขาภูมิใจในสิ่งที่ควรอับอาย ปักใจอยู่แต่กับสิ่งฝ่ายโลก See the chapterพระคริสตธรรมคัมภีร์: ฉบับอ่านเข้าใจง่าย19 ว่าคนพวกนั้นจะถูกทำลายไปในที่สุด พระเจ้าของเขาก็คือ ความอยากของปากท้องของเขาเอง และพวกเขาชอบคุยโวในสิ่งที่เขาควรจะอับอาย และพวกเขาหมกมุ่นอยู่กับสิ่งของในโลกนี้ See the chapterพระคัมภีร์ ฉบับแปลใหม่ (NTV)19 จุดจบของเขาคือความพินาศ พระเจ้าของเขาคือปากท้องของเขา และสง่าราศีของเขาคือสิ่งที่น่าอับอาย จิตใจของเขาฝักใฝ่อยู่กับสิ่งที่เป็นฝ่ายโลก See the chapter |
แต่พวกเราคงจะประพฤติการใดๆ ที่ได้ออกจากปากของพวกเราเอง, คือว่าจะเผาเครื่องหอมบูชาถวายแก่มเหษีแห่งฟ้า, และเทเครื่องบูชาอื่นต่างๆ ออกถวายแก่มเหษีองค์นั้น, เหมือนพวกเราได้ประพฤติแล้ว, พวกเราก็ดี, บิดาใหญ่ของพวกเราก็ดี, กษัตริย์ทั้งหลายของพวกเราก็ดี, แลเจ้านายทั้งหลายของพวกเราก็ดี, ในบ้านเมืองยะฮูดา, แลในถนนทั้งหลายแห่งเมืองยะรูซาเลม, เพราะคราวนั้นพวกเราได้โภชนาหารบริบูรณ์, แลได้อยู่เป็นสุข, แลไม่ได้เห็นความอันตรายสิ่งใด.
และให้จิตต์วิญญาณรอดสำหรับเจ้าเองหรือ, และเจ้าทั้งหลายได้ให้เราเป็นมลทินไปในท่ามกลางพลไพร่ของเรา, ด้วยเห็นแก่ลูกเดือยสักกำมือ, และเห็นแก่ชิ้นขนม, เพื่อจะประหารชีวิตทั้งปวงที่จะมิได้ตาย, และจะรักษาจิตต์วิญญาณทั้งปวงที่จะมิได้เป็น, โดยเจ้าทั้งหลายมุสาแก่พลไพร่ของเราที่มักฟังมุสา.
แต่ว่าได้มีผู้พยากรณ์เท็จเกิดขึ้นท่ามกลางพวกพลไพร่นั้น, เช่นกับจะมีผู้สอนผิดในท่ามกลางท่านทั้งหลาย, ที่จะแอบอ้างเอามิจฉาลัทธิอันจะให้ถึงความพินาศเข้ามาเสี้ยมสอน, และจะปฏิเสธองค์พระผู้เป็นเจ้าผู้ได้ทรงไถ่เขาไว้, และจะพลันนำความพินาศมาถึงตนเอง.
สัตว์ร้ายนั้นก็ถูกจับได้, กับทั้งผู้พยากรณ์เท็จที่ได้กระทำลักษณะสำคัญต่อหน้าสัตว์ร้ายนั้น, และด้วยลักษณะสำคัญได้ล่อลวงคนทั้งหลาย ที่ได้รับเครื่องหมายของสัตว์ร้ายนั้น, และคนทั้งหลายที่ได้บูชารูปของมัน ก็ได้เอาสัตว์ร้ายนั้นกับผู้พยากรณ์เท็จทิ้งลงในบึงไฟที่ไหม้ด้วยกำมะถันทั้งเป็น.