16 ईन्देंखे तेथै तोड़ी आँमें पह्ऊची रूऐ, आँमों तिदो ही चालणों पड़ो।
16 इथकारिए आमु सच कै साथै जीणु चैंई जू आगै दौ ही पौरमेशवरे आमु पांदी प्रगट कौरे राए।
आपु मुँझी मिली-चालियों रूऐ; तारीफ ने करे, परह् गरीब आरी संग्त्ति करे; आप्णी नंजरी दे बुद्धीमान ने बंणें।
धीरज-सबेर अरह् शाँण्त्ति का दाता पंणमिश्वर तुँओं खे ऐजा बर्दांणा दियों, के मसीया यीशू के मुँताबिक आपु मुझी ऐक मंन रूऐ।
तुँऐं तअ आछे-भले बिच़ड़ी रूऐ थिऐ, ऐबे तुँओं कुँणे रूके, के सच्चाऐ ने माँने।
जै-तोड़े ऐसी निय्म गाशी चाल़्ले, तिन गाशी, अरह् पंण्मिश्वर के इस्राएल गाशी शाँण्त्ति अरह् दया-रंय्म हंदी रंह्।
सिर्फ ऐतड़ो करह्, के तुवाँरा चाल-चल़्ण मसीया के खुषख्बरी के ज़ुगा हों, के हाँव आऐयों तुँओं देखू, भाँव ना देखू; परह् हाँव तुवाँरे बारे दो ऐजो ही शुणू, के तुँऐं ऐक ही आत्त्मा दे अट्ल़ असो, अरह् ऐक मंन हऐयों खुषख्बरी के बिश्वाष खे मेंह्नत कर्दे रंह्,
तअ ऐक मंन हऐयों मेरा आँनन्द-खुशी पुरी करह्, अरह् ऐक ही प्यार, ऐक चींत्त, अरह् ऐक ही हिछ़या थुऐ।
हाँव बंईण-यूओदिया अरह् बंईण-सुन्तुखे, ईनू दु:ई खे ढाल-अरज करू; के तुँऐं प्रभू दी ऐक च़ीत्त-मंन रूऐ।
ईन्देंखे के तुऐं जेष्णाँ मसीया यीशू धारण करी थुवा; तअ तुऐं आप्णाँ जीवन भे तिनही आरी जीयों।
प्रार्थना दे लागे अंदें रंह्, अरह् धन्यबाद आरी तिन्दे च़ौक्क्ष रंह्;
ईन्देंखे चींत्ते करह् के तुँओं केष्णी शिक्क्षा भेटी, अरह् केष्णों तुँऐं शुँणों, अरह् तियों शिक्क्षा दा पाक्का अट्ल़ बँणा अँदा रंह्, अरह् आप्णा मंन बदल़। अरह् जे तू ऐबे भे शुझ़ी दा ने आया, तअ हाँव चोर जेष्णाँ आँऊबा, जू ताँव कैई पता ही ने लागो, के हाँव कोसी बख्ते ताँव गाशी पड़ूबा।