Biblia Todo Logo
Online Bible

- Advertisements -




फिलिप्पियों 3:10 - Sirmouri

10 हाँव ऐजो चहाऊँ, के हाँव मसीया जाँणी पाऊँ, अरह् तियों शक्त्ति का तजरबा करणा चहाऊँ, जिन्दे लई से मँरियों पाछु ऊबे जीऐं; अरह् मऊँदी दा तिनू जेष्णाँ बंणियों तिनके दु:ख भोगणों दा साथी बंण्णा चहाऊँ।

See the chapter Copy

सिरमौरी नौवाँ नियम

10 औरौ मसीह कै हौजौ जादा जाणणा मैरा मकसद औसौ। ताकि तैसकै मौरेयौंदे मुंजीदै जियुंदी हौणौ कै अनौखी शौकतै कै महसूस कौरे सौकु, औरौ तैसकै दुख दा शामिल हौयौ तैसकै मौत दा तैसकै जैशणा बौणै जोऊं मौत दै तैसकै जैशणै बौणैयौं तैसकै दुखो बुगणो का सहयोगी बौणै जोऊं।

See the chapter Copy




फिलिप्पियों 3:10
34 Cross References  

प्रभू यीशू ऐ, तिनखे बुलो, “सत्तिखे तुँऐं मेरा बेलुवा तअ पिं-पाँदें, परह् कोसी आप्णें सुऐं ढबे अरह् डेरे ढबे बंईठाल़णों का हंक-अधिकार मेरा ने आथी, ऐजो तिन्खे ही असो, जिन्खे मेरे स्वर्गो के पिता ऐ तियार करी थुवा।”


कुँऐ भे मेरी जीयाँन-प्राण मुँह कैई शी आगु ने करी-द्ड़ी सक्दा, परह् मुँऐ आप्णीं जियाँन-प्राँण आप्णीं ही हिछ़या शे भेंट करी लऐं, अरह् मुँखे हजों आप्णीं जीयाँन-प्राण पाँछ़ू लणों का हंक-अधिकार भे बाबा ऐ आपु ही देऐ थुवा; जुण्जा के मुँह बाबा की ही तरफ़ शा भेटी रूवा।”


अमर-जीवन ऐजा ही असो, के तुँऐं सिर्फ ऐक साच्चै पंण्मिश्वर असो; जिन्ऐं आप्णाँ बैटा यीशू मसीया जेसी तुऐं डेयाल़ी थुवा, तिनू सेजी बादी जात्ती, अरह् बादे प्राँणीं जाँणों अरह् पंह्छ़ियाँणों।


अरह् जे अलाद असो, तअ आँमें पंणमिश्वरो के बारिस भे असो, अरह् मसीया की गईलो सग्गै वारिस असो, के जे आँमें तिनू आरी दु:ख भुगबे तअ तिनकी गईलो आँमों बड़ियाऐ भे जरूर भेट्दी।


किन्देंखे के पंणमिश्वर ऐजा बीचार करा, के जिनू तिन्ऐं आगे ही आप्णें जाँणा, सेजे तिनके बैटे के सरूप दें बंणाँऐं ज़ाँदे; जिन्दें लई तिनका बैटा सोभी भाईयों मुँझी जैठा बंणों।


जेष्णों पबित्र-ग्रन्थों दो लिखी थो, “तेरी ताँईऐं आँमों देसभरी घात करे ज़ाँव; आँमों काट्णों वाल़ी, भैड़ो के समाँन गिंणें ज़ाँव।”


तिन्ऐ ही आँमों मऊँत्ती के मुँहों शे बचाऐं; अरह् तिन गाशी अमाँरा ऐजा भूर्षा असो, के से हजों भे आँमों बचाँदें रंह्दे।


किन्देंखे के जैष्णें मसीया के दु:खो के आँमें हिस्सेदार असो, तैष्णें ही आँमें तियों शाँण्त्ति दे भे मसीया के जाँणें हिस्सेदार असो।


से तिनू कंमजूरी के कारण शुँल़ी-फ़ाँशी तअ चढ़ाऐ तअ गुऐ; तबे भी पंण्मिश्वर की शक्त्ति शे जीऊँदी असो। आँमें भे तिन्दें कंंमजोर असो, परह् पंण्मिश्वर की शक्त्ति शे जू तुँओं खे असो, तिनकी गईलो जींऊँबे।


किन्देंखे के मुँह मसीया की गईलो शुँल़ी-फ़ाँशी चड़ाया गुआ, परह् ऐबे हाँव जीऊँदी ने आथी, परह् मसीया मुँह्दें जीऊँदी असो; अरह् हाँव देह्-शरीर दा ऐबे जू जीऊँदा असो, तअ सिर्फ तेसी बिश्वाष दा जीऊँदा असो; जू पंण्मिश्वर के बैटे गाशी असो, जिन्ऐं मुँह शो पियार करह्; अरह् मेरी ताँईऐं आप्णी जीयाँन दिती।


हजो खे कुँऐं मुँखे दु:ख ने दियों, किन्देंखे के हाँव प्रभू यीशू के घाव आप्णी देह्-शरीर दे लागे आँदें दे:खियों फिरू।


जाँव तोड़ी के आँमें बादे के बादे पंण्मिश्वर के बिश्वाष दे अरह् पंण्मिश्वर के बैटे के ज्ञाँन दे ऐक साच्चै सीद्ध-पाक्कै आदमी ने बंणी ज़ाँव, अरह् मसीया के पुरी बड़ियाऐ तोड़ी ने बड़ी ज़ाँव।


ऐती ने, परह् हाँव आप्णें प्रभू मसीया यीशू पंह्छ़याँण्णों खे सोभी शा आछा फाय्दा जाँणू; अरह् ऐसी ज्ञाँन की बरा-बरी दी ऐक नाँम चींजो नुकसाँन ही जाँणू, तिनही के कारण मुँऐ हर ऐक च़ीज छ़ुड़ी दित्ती, अरह् सेजो सब-कुछ़ मुँऐ कुडा़-कर्क्ट जाँणों, जिन्दे लई मुँह मसीया भेटी सको;


ऐबे हाँव तिनू दु:खो के जाँणें आँनन्द करू, जू हाँव तुँवारी ताँईऐं ऊठाऊँ; मसीया ऐ आप्णी देह्-शरीर मतल्व कलीसिया की ताँईऐं जू दु:ख भोगी थुवा, तिन्दी जुण्जी किऐ कंम्मीं-पैशी रंऐ रई, हाँव तियों आप्णी देह्-शरीर दी पुरी करूबा।


पंण्मिश्वर तुँओं भे, जू आप्णे देह्-शरीर के खतना के बिना मँरे अँदे जिऐ थिऐं, तिन्ऐं अमाँरे बादे पाप माँफ़ करियों तुँओं भे मसीया आरी ऊबे जीयाल़ी दिते।


तअ: जबे तुँऐं मसीया आरी ऊबे जियाल़ी थुऐं, तअ सवर्गिऐ चींजों की खोज दे रंह्, जेथै मसीया हाजिर असो; अरह् पंण्मिश्वर के सुऐं ढबे बऐठी रंह्।


अमाँरे प्रभू यीशू मसीया के पंणमिश्वर अरह् परंम-पिता पंणमिश्वर का धन्यबाद हुआ चेंई, जिन्ऐं प्रभू यीशू मसीया मरे अंदे मुझ्शे पाछु ऊबे जियाल़्णों के जाँणे, आप्णी बैशुमाँर बड़ी दया-कृपा शे आँमों खे पाछ़ू ऊबे जीऊँदे भूर्षे खे नुवाँ जन्म दिता,


हाँव आपु खे ऐजो ठीक जाँणू, के जबे तोड़ी हाँव ऐसी देह्-शरीर रूपी डेरे दा असो, ताँव-तोड़ी तुँओं कैई शो चींत्ते कराऐ कराऐयों होंस्ला देंदा रंऊँ।


पंण्मिश्वर के अज्ञाँ का पाल़्ण करणा ईयों बातो का प्रमाँण असो, के आँमें पंण्मिश्वर जाँणी संम्झी पाया।


परह् जू कुँऐं तिनके बचन दे चालो, तअ तैस्दो सोतिखे पंण्मिश्वर को पियार साचो हुओ। ईन्दी लई आँमें जाँणी पाँव, के आँमें तिन्दे बंसे अंदे असो:


हाँव जीऊँदी असो; हाँव मँरी गुवा थिया, परह् ऐबे देखो, हाँव ज़ूगौ-ज़ूगौ तोड़ी जीऊँदा असो; अरह् मंऊँत्ती अरह् अंधलोक की ताल़ी-कुँन्जी मेरे हंक-अधिकार दी असो।


Follow us:

Advertisements


Advertisements