Biblia Todo Logo
Online Bible

- Advertisements -




फिलिप्पियों 2:21 - Sirmouri

21 किन्देंखे के बादे आप्णे-आप्णे मतल्व की खोज दे रंह्, ना के यीशू मसीया की खोज दे।

See the chapter Copy

सिरमौरी नौवाँ नियम

21 सौबै आपणै ही मतलब खै खोज़ दै रौंव, सै यीशु मसीह शै जोड़ेयौंदे बातौ कै बारै मुंजी फिकर ना कौरौ।

See the chapter Copy




फिलिप्पियों 2:21
19 Cross References  

तबे प्रभू यीशू ऐ आप्णे चैले खे बुलो, “जे कुँऐं मुँह पाछी आँणों चहाँव, तअ से आपु खे बै-जियाँन जाँणियों आप्णा शुँल़ी-फ़ाँशी मंतल्व दु:ख थागो, अरह् मुँह पाछी चालो।


“जे कुँऐं मुँह पाछ़ी आऐयों मेरा चैला बंण्णों चहाँव तअ तेसी, आप्णें माँ-बाबा, घरवाल़ी, अलाद, भाऐ-बंईणों, अरह् ऐतै तोड़ी के आप्णी जीयाँन-प्राण भे निष्टे ने करी दियों तअ से मेरा चैला ने हऐ सक्दा।


संत्त-पौलुस अरह् तेस्के साथी पाँणीं के झहाजो दे बंईठियों पंफूलिया ईलाके के पिरगे नंगर दे पंह्ईचें; अरह् यूहन्ना तिनू तेथै छुड़ियों पाछ़ू यरूशलेम खे हुटा।


परह् संत्त-पौलुस ऐ ऐजो ठीक ने संहम्झी, के जेने आदमी ऐ ईनू पंम्फूलिया दे छ़ूड़ी दित्ते थिऐ; अरह् जेने हमाँरे काँम-काज़ दा किऐ भे हाथ ने लाई, कियों आँमें ऐसी आदमी हजो भे आप्णीं गईलो नींयों?


तुऐं आप्णी ही भलाऐ ने, परह् ओकी की भलाऐ कर्णो का भे ख्याल थुऐ।


जेष्णें हाँव सोभी बातो दे बादे लोग खुशी थंऊँ, अरह् आप्णा ही भला ने, परह् ओकी भहिते लोगों के फाय्दे का ख्याल थंऊँ, के तिनू सोभी खे छुट्कारा भेटो।


से गलत चाल ने चाल्दा, से आप्णी भलाऐ ने चहाँदा, से घिप्दा-काँणिंदा ने, से बुरो ने माँन्दा।


किन्देंखे के जैष्णें मसीया के दु:खो के आँमें हिस्सेदार असो, तैष्णें ही आँमें तियों शाँण्त्ति दे भे मसीया के जाँणें हिस्सेदार असो।


ऐक नाँम आप्णे ही मतल्व खे ने; परह् ओकी के मतल्व खे चिंत्ता-फिकर करे।


तुओं कैई ऐजा तअ पता ही हंला, के आसिया ईलाके के बादे बिश्वाषी भाऐ लोग मुँह शे दुर्के हऐ गुऐ; अरह् तिन्ही मुँझी भाऐ-फूगिलुस अरह् भाऐ-हिरमुगिनेस भे असो।


किन्देंखे के आदमी स्वार्थी, लुभी, चुटी, घमंडी, पंण्मिश्वर के नींदया कर्णो वाल़े, अरह् माँ-बाबा के अज्ञाँ ने माँनणों वाल़ा, नींच कंमाँई खाणों वाल़े अ-शुद्ध-गाँन्दें,


किन्देंखे के भाई-देमास ऐ तअ ईयों संईसारी प्यारी जाँणियों मुँह छुड़ी दिता, अरह् थिस्सलुनीकियों नंगर खे हुटी गुवा, अरह् भाऐ-क्रेसकेंस गलातियों नंगर के ढंबै हुटा, अरह् संत्त-तीतुस दलमतिया ईलाके खे हुटा।


शुरू दा जबे मुँऐं आप्णा बंचाव करणा चाया, तअ मेरी ढबे शा कुँऐं भे मेरी मंद्दत्त करदा ने आई; परह् सोभिऐ मुँह ऐकली छुड़ा, पंण्मिश्वर ऐशो करह् के कोसी भे तिन्देका किऐ भे लेखा-ज़ोंखा ने देणाँ पड़ो!


Follow us:

Advertisements


Advertisements