19 چوینکه زانم که له ڕێ دوعایل ئیوه و مەیەت روح عیسا مەسیح، ئیه بوده بایس ڕزگاریم،
وەختێ نزیک ناوچەێ میسیه بین، تەقالا کردن بچنه ئەڕا ناوچەێ بیتینیه، وەلێ روح عیسا نەێشتیان.
جا ئیمه زانیمن ئەڕا کەسیلێگ که خودا دوس دێرن و وه پێ ئامانج ئەیو دەنگ کریانه، گشت چشتێگ وه یەکەو ئەڕا خاسێ ئەوانه کار کەێ.
هەر چەن که ئیوه وه ژێر حوکمرانی جەسه نین، بەڵکەم هاینه ژێر حوکمرانی روح خودا، هەڵبەت ئەگەر روح خودا وەناودان نیشتەجێ بود. هەر کەسێگ که روح مەسیح نياشتود، ئەوه هن مەسیح نیه.
هەر وه ئی مدوه تیموتاوس کل کردمه ئەڕا لادان، ئەوه که ڕوڵەێ عەزیزم و وەناو خوداوەند وەفاداره. ئەوه ڕێ رەوشت زنەیی مه وەناو عیسا مەسیح وەپێدان نیشان دێ، هەر ئەوجورە که وەناو گشت کلیسایل وه هەر کوره تالیم دەم.
ئیوەیش وەگەرد دوعایلدان مەیەتمان بێين. تا قێر فرەێگ وەبونەێ ئیمه ئەڕا فیزێگ که وه جواو دوعای فره کەس بەخشریاسە پێمان، سپاسیل بویشن.
ئێ خوداێ که روح قودوسێ بەخشێده پێدان و موجزەیل وەناودان کەی، ئی کاریله وەبونەێ ئیه کەی که کردەوەێ شەریعەت وه جێ تیەرێن، یا وەبونەێ ئیه که ئیمان وه ئەو چشته هاوردین که شنەفتین؟
جا ئەڕا ئیه که کوڕیلین، خودا روح کوڕەگەێ خوەێ کل کردێه ناو دڵمان که هاوار کێ: «ئەبا! باوگه!»
جا چه؟ تەنیا ئیه که وه هەر لەونێگ، مەسیح بانگەوازی بکرێید چ وه نیەت نادرس، چ درس! و من وه ئی بونه خوەشاڵم. ئەرێ، خوەشاڵیش بوم،
ئەوانه تەقالا کردیان بزانن وەختێگ که روح مەسیح وەناو ئیانه، رەنجیل مەسیح و جەڵاڵ وەشون ئەو پێشگویی کردیاد، چ کەسێگ یا کام وەخت وەتیا.