Lûqa 9:16 - کتاب مقدس به زبان کردی شیکاکی

¹⁶ هِنگه عیسی اَو پِنج گِردَ و دو ماسی راگِرِن، بَرخودا اَسمانی و بَرکت دا وان. پاشه گِردَ گَر گِرِن و دا شاگِردا گو دانِنَ بَر جَماعَته.

Kurmanji Încîl

¹⁶ Û wî rahişt her pênc nan û herdu masiyan, çavên xwe ber bi ezmên ve hildan û şikir kir, ew şikandin û dan şagirtên xwe, da ku ew wan deynin ber elaletê.

Peymana Nû (Încîl)

¹⁶ Ewî ew pênc nan û her du meʼsî hildan, berê Xwe eʼzmênda kir şikirî da, kerkir û da şagirta, ku belayî eʼlaletê kin.

Пәймана Ну (Инщил)

¹⁶ Әԝи әԝ пенщ нан у һәр дӧ мәʼси һьлдан, бәре Хԝә әʼзменда кьр шькьри да, кәркьр у да шагьрта, кӧ бәлайи әʼлаләте кьн.

Lûqa 9:16 Cross References

Metta 14:19

پاشه بُ خلقه اَمِر گِر گو سَر چیمَنه رونِن. ایجا اَو پِنج گِردَ و دو ماسی راگِرِن و بَرخودا اَسمانی و بَرکت دا وان. هِنگه اَو پِنج گِردَ گَر گِرِن و دا شاگِردا و اَوان ژی دانَ خلقه.

Metta 15:36

ایجا اَو هَفت گِردَ و چَند ماسی راگِرِن و پاشه شُکُر گِرِنه، اَو گَر گِرِن و دا شاگِردِت خو و اَوان ژی دا جَماعَته.

Marqos 7:34

پاشه بَرخودا اَسمانی، و آخِنَگ کِشا و گُت: «‌اِفَّتَح!» آنی «وَبَ!»

Lûqa 22:19

هَ وِسا نان ژی راگِر و شُکُر گِر، گَر گِر و دا وان و گُت: «اَوَیَ بَدَنه مِن گو بُ وَ تِتَ دایین؛ وه شُله بُ هِنده گو اون مِن بیننَ بیراخو، بیننَ جی.»

Lûqa 24:30

وقته گَل وان سَر سِرفِگه رونِشته بو، نان راگِر و شُکُر گِر، پاشه گَر گِر و دا وان.

Lûqa 9:15

شاگِردا اَو شُل گِرِن و خلق همو رونِشتِن.

Lûqa 9:17

ایجا همویا خارِن و تِر بون و دانزدَه سَلِگ ژی ژه گَرِت بَجی مایی خِر گِرِن.

Yûhenna 6:11

ایجا عیسی اَو گِردَ راگِرِن، و پاشه شُکُر گِرِنه، اَو نابَینا اَونه گو وِدَره رونِشته بون دا لِگوَ گِرِن، و هَ وِسا اَو ماسی ژی، هِندی قیاسه گو اَوان خاستِن.

Yûhenna 6:23

هِندَ قَییقه دیتِر ژه تیبِریه هاتنَ نِیزوکی وه جیه گو اَوان پاشه شُکُر گِرِنا خاده، نان خاره بون.

شُله رسولا 27:35

پولس پاشه گُتِنا وان قِسانَ، نان راگِر و حُضورا همو کَسه دا شُکرا خدا گِر و نان گَر گِر و دَستبه خارِنه گِر.

Romayî 14:6

اَو مِرُوه گو رُژَگه معلوم عزیز دِزانیت، بَر خاطره حُرمَتا خاده وه شُله دِگَت. اَو مِرُوه گو دِخُت، بَر خاطره حُرمَتا خاده دِخُت، چون گو شُکرا خدا دِگَت، بِ وه حالی گو اَوه گو ناخُت، بَر خاطره حُرمَتا خاده ناخُت و شُکرا خدا دِگَت.

Korîntî I, 10:30

هَگو اَز بِ شُکُر گِرِنه رِسقی دِخُم، بُچی اَز دِبی بَر خاطره اَو دِشدا گو مِن شُکُر گِریَ، محکوم بِم؟

Korîntî I, 11:24

و پاشه شُکُر گِرِنه، اَو گَر گِر و گُت: «اَوَیَ بَدَنه مِن بُ وَ. وه شُله بُ بیرانینا مِن بیننَ جی.»