13 آي أَيثْمَا، وَار حسّْبغ شَا صَافِي طّْفغ قَاع ثِمسْڒَايِين نِّي. وَلَكِن ذِنِّي يجّن ن ثْمسْڒَايْث تݣّغ-ت: تتُّوْغ مِين يتعْقَابن غَار ذفَّار، تݣّغ لْمجْهُوْد ينُو غَار مِين د يݣُّوْرن غَار زَّاث.
ينَّا-ٱس عِيْسَى: "ونِّي يسرْسن فُوْس نّس خ وسْغَار عَاذ يخزَّار غَار ذفَّار اَتَاف وَار يصدْجح شَا اَذ يخْذم ذِي ڒْمُلْك ن أَربِّـي."
خ مَانَاينِّي، زِي سَّا اَڒ ثْسَاونْت نشِّين وَار نْخزَّر شَا ذِي حَدّ عْلَاحْسَاب ڒَعْقڒ ن دُّنشْت-أَ. وَاخَّا نْخزَّر قْبڒ ذِي لْمَسِيح عْلَاحْسَاب ڒَعْقڒ ن دُّنشْت-أَ، ڒخُّو وَار ث نتْوِيڒِي شَا اَمنِّي.
إِذن آي يمْعِيزّن ينُو، مَامش تُوْغَا ثتْطَاعَام ڒبْدَا زِي قْبڒ وَامِي تُوْغَايِي اَكِذْوم، أَمنِّي عَاوذ إِي غَا ذَايِي ثْطَاعم وَامِي خَاوم غَابغ. يعْنِي اَذ تقِّيمم تݣّم لْمجْهُوْد بَاش اَذ تْكمّْڒم مْلِيح ذݣ وسنْجم نْوم س يِجّن ن ثِيݣّْوْذِي ذ يِجّن ن تَرْجِيجِي.
وَار يدْجِي شَا صَافِي طّْفغ مَارَّا ثِمسْڒَايِين نِّي نِغ صَافِي وَار ذَايِي بُو شَا ن ڒْعِيب؛ لَّا، نش عَاذ تْحَاوَاڒغ اَذ طّْفغ ثِمسْڒَايِين نِّي إِي زِي ذَايِي يطّف عِيْسَى لْمَسِيح.
ذ صَّح حسّْبغ ثِمسْڒَايِين-أَ قَاع ذ ثَخْصَارْث خ سَّبَاب ن لْقِيمَا ثَمقّْرَانْت بَاش اَذ سّْنغ عِيْسَى لْمَسِيح نتَّا ذ سِيذِي. خ سَّبَاب نّس إِي خْصَرغ ثِمسْڒَايِين-أَ قَاعِين، حسْبغ-ثنْت ذ زّْبڒ بَاش اَذ ربْحغ عِيْسَى لْمَسِيح.
خ مَانَايَا وَار نتْغِيمِيث شَا ذِي تَّعْلِيم-أَ اَمزْوَارُو خ لْمَسِيح، أَ نُوْيُوْرث غَار زَّاث بَاش أَ نمْغَر. وَار نْتَاعْقِيب شَا غَار دْسَاس. يعْنِي وَار نسَّاوَاڒ شَا عَاذ خ تُّوْبَا نِّي ن سَّايِأَث، نِغ خ مَامّش غَا نݣّ أَ نَامن زِي أَربِّـي،
آي يمْعِيزّن ينُو، وَار تتُّوْث شَا ثَمسْڒَايْث-أَ: سِيذِيثْنغ يحسّب يجّن ن نْهَار اَم وَاڒَاف ن يسݣّْوُوْسَا، ئِحسّب اَڒَاف ن يسݣّْوُوْسَا اَم يِجّن ن نْهَار.