24 وَلَكِن لَابُد حْسن إِ كنِّيو مڒَا قِّيمغ دَّرغ س دَّات-أَ ينُو.
أَقَا تسْڒَام ڒْحَقّ: حْسن إِ كنِّيو اَذ رَاحغ. مڒَا وَار رُوْحغ شَا، أَتَاف وَار غَارْوم د يتِيس شَا لْمُعَاوِن نِّي. وَلَكِن مڒَا رُوْحغ، أَتَاف اَذَاوم ثِيذ سّكّغ.
مڒَا قِّيمغ دَّرغ س دَّات-أَ ينُو، أَتَاف اَذ اَرْنِيغ مْلِيح ذِي ڒْخذْمث ينُو. وَلَكِن نش وَار سِّينغ شَا مِين غَا يخْضَرغ.
ڒخُّو اَقَايِي جَار ثْنَاين ن ثْمسْڒَايِين-أَ إِي غَا يخْضَرغ. ذَايِي مِيزْڒِي اَذ ؤُيُوْرغ زِي ثُوْذَارْث-أَ اَذ يڒِيغ اَك لْمَسِيح ڒَاحقَّاش مَانَايَا قَاع حْسن زِي مَارَّا.