14 خ سَّبَاب ن سْنَاسڒ-أَ ينُو اَزْين اَمقّْرَان ن أَيثْمَا تْوَاشجّْعن بَاش اَذ سِّيوْڒن س وَاوَاڒ ن أَربِّـي س يِجِّن ن زْعَامث حْسن زِي قْبڒ بْڒَا ثِيݣّْوْذِي.
ينَّا-ٱس عِيْسَى إِ ورْيَاز نِّي إِي غَار يدْجَا فُوْس يمُّوْث: "بدّ ذِي ڒْوسْط."
أَذَانغ يسنْجم زݣ يفَاسّن ن ڒْعَذْيَان نّغ، حمَا اَث نعْبذ بْڒَا ثِيݣّْوْذِي،
إِذن، مڒَا غَارْنغ يجّن ن لْأَمَال اَم وَانِيتَا اَتَاف غَارْنغ يجّن ن زْعَامث.
نش تݣّغ اَكِذْوم زْعَامث اَطَّاس، لْإِفْتِخَر إِي غَارِي ذَايْوم يمْغَر. تْوَاشجّْعغ اَطَّاس، ڒفْرَاحث ينُو تمْفيَّاض-د خ مَارَّا ڒمْحَاين نّغ.
فَلِيهَذَا نِّيغ-اَوم وَار تفْشِيڒث شَا عْلَاحْسَاب اَعدّب ينُو خَاوم ڒَاحقَّاش مَانَايَا اَكنِّيو ينْفع.
تْرَاجِيغ س وُوْڒ ينُو نش تْمنِّيغ وَار تْسذْحِيغ شَا قَاع خ لْوَاجِب ينُو. لَّا، نش تْزعَّمغ ڒخُّو اَذ زعْمغ منْبَعْد بَاش س دَّات ينُو اَزَّايس يمْغَر لْمَسِيح وَاخَّا اَذ مّْثغ نِغ اَذ دَّرغ.
غَارِي ڒْحَقّ اَذَايْوم فكَّرغ اَمنِّي ڒَاحقَّاش اَقَا كنِّيو غَارِي ذݣ وُوْڒ ينُو. أَقَا مَارَّا ثْشَرّْشم اَكِذِي ذِي اَرْضَا ن ڒْخذْمث-أَ وَاخَّا اَقَايِي ذِي ڒحْبس نِغ تْذَفَاعغ خ لْإِنْجِيل ذ ڒْحَقّ إِي ذَايس.
إِذن آي أَيثْمَا إِي خَافِي يعِيزّن إِي تْوحَّاشغ إِݣ يدْجَان ذ ڒفْرَاحث ينُو ذ تَّاج ينُو، أَمنِّي لَابُد يتْخصَّا اَذ تقِّيمم ثْبدّم ذِي سِيذِيثْنغ آي يمْعِيزّن ينُو.
تَّارم-اَس إِ أَربِّـي بَاش اَزَّايس سْفهْمغ مْلِيح إِ يِوْذَان عْلَاحْسَاب مِين لَابُد اَذ ينِيغ.
ؤُمَاثْنغ تُوْشِيق اَكنِّيو يخبَّر خ مَارَّا مِين تݣّغ ذَانِيتَا. نتَّا يعِيزّ خَافِي، ئِتْسخَّار إِ أَربِّـي س يِجّن ن تِّقث. نتَّا ذ اَخدَّام يتمْعَشَارن اَكِذِي ذِي ڒْخذْمث ن سِيذِيثْنغ.
ذِي ثنْدِينْت ن فِيلِيپِّـي ثسّْنم بلِّي تْعدَّان خَانغ ذِنِّي تْبُوْصَارن خَانغ. وَلَكِن نشِّين نْزَعم اَكِذْوم، تُوْغَا يتْعَاوَان-اَنغ أَربِّـي بَاش أَ نْبشَّر جَارَاوم س لْإِنْجِيل وَاخَّا شَان يِوْذَان تْعَارَّاضن-اَنغ.
خ لْإِنْجِيل-أَ إِي تْوَاعدَّابغ نش قنّن-اَيِي س سْنَاسڒ اَم يِجّن ن لْمُجْرِيم. وَلَكِن اَوَاڒن ن أَربِّـي لَّا، وَار زمَّرن اَثن قنّن س سْنَاسڒ.