Biblia Todo Logo
Online Bible

- Advertisements -




فلیپیان 2:14 - کتاب مقدس - ترجمه کلاسیک بازنگری شده

14 و هر کاری را بدون غرغر و مجادله بکنید،

See the chapter Copy

هزارۀ نو

14 هر کاری را بدون غرغر و مجادله انجام دهید،

See the chapter Copy

Persian Old Version

14 و هرکاری را بدون همهمه و مجادله بکنید،

See the chapter Copy

کتاب مقدس، ترجمۀ معاصر

14 کارهایتان را بدون غرغر و شکایت انجام دهید،

See the chapter Copy

مژده برای عصر جدید

14 هر كاری را بدون شكایت و همهمه انجام دهید

See the chapter Copy

مژده برای عصر جدید - ویرایش ۲۰۲۳

14 هر کاری را بدون شکایت و همهمه انجام دهید

See the chapter Copy




فلیپیان 2:14
36 Cross References  

و در خیمه‌های خود غرغر کردند و سخن خداوند را گوش ننمودند.


از تکبّر جز نزاع چیزی پیدا نمی‌شود، امّا با آنانی که پند می‌پذیرند، حکمت است.


«تا به کی اين جماعت شرير را که بر من غرغر می‌کنند، متحمل بشوم؟ غرغر قوم اسرائیل را که بر من شکایت می‌کنند، شنيدم.


اما چون گرفتند، به صاحب‌خانه شکایت نموده،


زیرا ممکن بود این عطر زیادتر از سیصد دینار فروخته، به فقرا داده شود.» و آن زن را سرزنش نمودند.


پس چون نزد شاگردان خود رسید، جمعی کثیر گرد ایشان دید و بعضی از کاتبان را که با ایشان مباحثه می‌کردند.


امّا کاتبان ایشان و فریسیان غرغر کرده، به شاگردان او گفتند: «برای چه با خَراجگیران و گناهکاران می خورید و می‌نوشید؟»


چون پولُس و بَرنابا را نزاع و مباحثه بسیار با ایشان واقع شد، قرار بر این شد که پولُس و بَرنابا و چند نفر دیگر از ایشان نزد رسولان و کشیشان در اورشلیم برای این مسئله بروند.


پس نزاعی سخت شد به حدّی که از یکدیگر جدا شده، بَرنابا مَرقُس را برداشته، به قِپرس از راه دریا رفت.


و چون مباحثه سخت شد، پطرس برخاسته، به ایشان گفت: «ای برادران عزیز، شما آگاهید که از روزهای اوّل، خدا از میان شما اراده کرد که غیریهودیان از زبان من کلام مژده را بشنوند و ایمان آورند.


و در آن روزها چون شاگردان زیاد شدند، هلینستیان از عبرانیان شکایت بردند که بیوه‌زنان ایشان از جیرهٔ روزانه بی‌بهره می‌مانند.


اگر ممکن است به اندازهٔ توان خود با تمامی خلق به صلح بکوشید.


و کسی را که در ایمان ناتوان باشد بپذیرید، لیکن نه برای جدال در مورد عقاید.


لیکن ای برادران، از شما خواهش می‌کنم مراقب آن کسانی باشید که سرچشمه جداییها و لغزشهای مخالف آن تعلیمی که شما یافته‌اید می‌باشند و از ایشان دوری کنید.


و نه بحث کنید، چنانکه بعضی از ایشان کردند و هلاک‌کننده ایشان را هلاک کرد.


زیرا می‌ترسم که چون آیم، شما را نه‌ چنانکه می‌خواهم بیابم و شما مرا بیابید، چنانکه نمی‌خواهید که مبادا نزاع و حسد و خشمها و تعصب و بهتان و غیبت و غرور و بی‌نظمی باشد.


امّا اگر همدیگر را بگزید و بخورید، مواظب باشید که مبادا از یکدیگر هلاک شوید.


خودپسند نباشیم تا یکدیگر را به خشم آوریم و بر یکدیگر حسد بریم.


و هیچ‌ چیز را از راه جاه‌طلبی و تکبّر مکنید، بلکه با فروتنی دیگران را از خود بهتر بدانید.


و ایشان را در نهایت محبّت، به خاطر عملشان محترم دارید و با یکدیگر صلح کنید.


به هوش باشید که کسی با کسی به سزای بدی، بدی نکند، بلکه دائم با یکدیگر و با همه مردم در‌ پی نیکویی بکوشید.


در‌ پی آشتی با همه بکوشید و قدّوسیتی که به غیر از آن هیچ‌‌کس خداوند را نخواهد دید.


زیرا خشم انسان عدالت خدا را حاصل نمی‌آورد.


لیکن اگر در دل خود حسد تلخ و تعصب دارید، فخر مکنید و به ضد حقیقت دروغ مگویید.


‌ای برادران، از یکدیگر شکایت مکنید، مبادا بر شما داوری شود. اینک داور بر در ایستاده است.


از بدی دوری نماید و نیکویی را به‌ جا آورد. در پی صلح باشد و آن را دنبال کند.


و یکدیگر را بدون غرغر مهمانی کنید.


اینانند غُرغُرکنان و گِله‌مندان که مطابق شهوات خود رفتار می‌نمایند و به زبان خود سخنان تکبرآمیز می‌گویند و در پی سودجویی از مردم طرفداری می‌کنند.


Follow us:

Advertisements


Advertisements