पौलुसे बोलु, “ना झठ, ना चेरे, परमेश्वर जे त में ई प्रार्थना असी कि सद तुईएं ना, बल्कि ए सोब मेह्णु, जे आज में बोके शुणुण लगो असे, में ईं बण घियेल। बस, इन्हि शंकीड़ी छड़ दी कइ।”
टाई रोजे पता, पौलुसे यहूदी बिचा खास खास मेह्णु के सभा भिआई। जपल से कठे भोई गे त तेन्हि जे बोलुण लगा, “ए में ट्यारे भाईओ! मेईं ना त अपु यहूदी जाति मेह्णु के खिलाफ, होर ना हें पितरी के रीति रिवाजे खिलाफ कुछ किउ, तोउं बि यरुशलेम शेहर अन्तर अउं कैदी बणाई कइ रोमी सरकारे हवाले किओ असा।
ए ट्यारे भाई त भेणिओं! ई सोब बोक नजर अन्तर रख कइ अउं, जे प्रभु कैदी असा, तुसी जे हथ जोड़ता कि जेस बझई जोई परमेश्वरे तुस भिहो असे, तसे हेसाब जुए तुस अपु जीवन जीण दिए।
तुसी में सात पेहले तपल दिता जपल अउं खुल कइ खुश खबरी प्रचार कताथ त खुश खबरी विरोध करणे बाड़ी जे तसे सच्चाई बार उगाह देन्ताथ त अभेईं बि देण लगो असे, जपल अउं जेहेल अन्तर कैद असा। त ए जायज असा कि अउं तुसी बोडे खुशी जुए याद कता। त तुसी अन्तर में कांया घेई गो असी।