Biblia Todo Logo
Online Bible

- Advertisements -




2 तिमुतुस 3:3 - बाघली सराज़ी नऊंअ बधान

3 तिंयां निं होरी लै झ़ूरी करदै, तिंयां निं दुजै माफ करदै और तिंयां लाआ होरी लै दोश, तिंयां निं आप्पू बशै डाही सकदै, तिंयां दैआ होरी लै कष्ट, ईंयां करा भलै का नफरत।

See the chapter Copy

कुल्वी

3 प्रेमरहित, क्षमारहित, दोष लाणु आल़ै, असँयमी, कठोर, भलै रै बैरी,

See the chapter Copy

ईनर सराजी मे नया नियम

3 होर विना दया आले होर विना क्षमा करणे आले होर दोषा लाऊंणे आले सहन नांई करने आले होर पाके दिला रे होर भले मणशा रे शत्रु।

See the chapter Copy




2 तिमुतुस 3:3
31 Cross References  

“कई भाई-बैहणी पाणै आपणैं भाई-बैहण धोखै करै मारी और बाप्पू दैणैं शोहरू मारना लै। शोहरू हणैं आपणैं आम्मां-बाप्पूए खलाफ खल़ै ताकि लोग तिन्नां मारी पाए। (मीका 7:6)


पबित्र आत्मां निंयं तेभी ईशू कराहणीं उज़ल़ ज़ैगा लै और तिधी रहअ राख्स तेऊ परखदअ लागी।


“ज़ुंण थारी गल्ले कदर करे सह करा मेरी गल्ले कदर। ज़ुंण तम्हां नकाम्मअ समझ़ा सह समझ़ा मुंह नकाम्मअ। ज़ुंण मुंह नकाम्मअ समझ़ा सह समझ़ा तेऊ बी नकाम्मअ ज़ुंणी हुंह संसारा लै आसा छ़ाडअ द।”


फरीसी ज़ुंण मांण करा तै, तिंयां लागै इना गल्ला शूणीं करै सुहांगा करदै।


ईशू दैनअ तिन्नां लै ज़बाब, “मंऐं आसा तम्हैं बारा ज़ण्हैं छ़ांटै दै। तैबी आसा तम्हां मांझ़ै एक ज़ण्हअ राख्से बशै।”


इहअ करै भर्हुऐ तिंयां सोभी रंगे पाप, निक्की सोठ, मांण, ज़ीद-मिश करै और कपट, हत्या, झ़गल़ै, छ़ल़, दुजे च़िज़ा आप्पू लै च़ाहणैं आल़ै और च़ुगली करनै आल़ै।


नांसमझ़, छ़ल़-कपट करनै आल़ै, झ़ूरी और झींण निं तिन्नां दी आथी और तिंयां आसा नर्दैई।


तम्हैं निं एकी दुजै का ज़ुदै रही; पर सिधअ थोल़ी घल़ी सका आप्पू मांझ़ै सैहमती दी सका ज़ुदै हई, ताकि प्राथणां करना लै किछ़ बगत भेटी सके, और तेखअ रहै भी संघा, राख्सा निं आप्पू परखणैं दैई नांईं ता तम्हां हणीं आपणीं देहीए भुख आपणैं बशै करनी कठण।


पर ज़ै तिंयां आपणीं देहीए भुख आपणैं बशै निं करी सकदै, तेता का आसा तिन्नों बैह करनअ भलअ, किल्हैकि बैह करनअ आसा कंझ़रनै हणैं का बित्तअ।


एते ई बज़्हा ज़ुंण एसा चतैनगी नकाम्मअ समझ़ा, सह निं मणछा नकाम्मअ समझ़दअ पर सह समझ़ा परमेशरा नकाम्मअ ज़ुंण तम्हां लै आपणअ पबित्र आत्मां दैआ।


ठीक एही ई लोल़ी तिन्नें बेटल़ीए बी लोल़ी सोभी मांझ़ै इज़त हुई। तिंयां निं होरीए बारै बूरअ बोल़णैं आल़ी लोल़ी हुई। तिन्नों बभार लोल़ी शोभलअ हुअ और तिंयां लोल़ी सोभी गल्ला दी भरोस्सैमंद हुई।


तेऊ लोल़ी आपणैं घरै एछणैं आल़ै पाहुंणैंओ अदर किअ, सह लोल़ी इहअ ज़ुंण होरी लोगा लै भलअ करनअ च़ाहा। सह लोल़ी सोभी गल्ला दी सबर करनै आल़अ और धर्मीं हुअ। सह लोल़ी इहअ पबित्र हुअ ज़हा सोभै मना, तेऊ लागा आपणैं दिले भाअ हर बगत आपणैं बशै डाहणैं।


प्रोढी बेटल़ी लै बोल इहअ तिन्नों बभार लोल़ी सोभी साबै इहअ हुअ ज़ेता करै परमेशरो अदर हआ। तिंयां निं होरीए बारै बूरअ बोल़णैं आल़ी लोल़ी हुई। पर तिन्नें लोल़ी होरी का भली गल्ला सखाऊई।


पर तम्हैं की तेऊ गरीबे बेइज़ती, ईंयां सेठ लोग कै तम्हां लै उपद्रभ निं करदै? तिंयां ई निंयां ज़ोरा-ज़ोरी दालता लै घिशी तल़िंगी ताकि तम्हां सज़ा होए?


तिंयां च़ाहा हर बेटल़ी संघै कंझ़रनअ ज़ुंण बी तिन्नां का शुझिआ। तिंयां हआ हर बगत इहै पाप करने मोक्कै लोल़ै लागै दै। तिंयां पाआ तेऊ मणछा कबाता ज़ुंण मसीहा दी पाक्कअ विश्वास निं करदअ और तिंयां कराऊआ तिन्नां का बी पाप। तिन्नों मांण निं कधि खतम हंदअ, परमेशरा दैणीं तिन्नां लै सज़ा।


तिंयां झ़ुठै गूरू बोला लोगा लै इहअ कि ज़िहअ तम्हैं च़ाहा तिहअ करना लै आसा तम्हैं आज़ाद। तिंयां आसा आप्पू ई गुलामा ज़िहै किल्हैकि तिन्नों पापी सभाब करा तिन्नां पापी कामां करना लै मज़बूर। तम्हैं हआ तेते गुलाम ज़ुंण च़ीज़ तम्हां काबू करा।


सोभी का ज़रूरी गल्ल आसा अह कि तम्हां का लोल़ी थोघ लागअ कि खिरीए धैल़ी मसीहा एछणैं का पैहलै हणैं इहै लोग; तिन्नां बणांणअ थारअ एसा गल्ला पिछ़ू मखौल कि तम्हैं करा इहअ विश्वास कि मसीहा एछणअ भी फिरी। तिन्नां हणअ एही बूरी गल्ला करनैओ भैस्स पल़अ द ज़ेता करै तिंयां खुश हआ।


ईंयां लाआ हर गल्ला लै परमेशरा लै दोश ज़ुंण तिन्नां लै बिती। तिंयां रहा तिन्नां बूरै कामां करदै लागी ज़ेता तिन्नें दिल करनअ च़ाहा। तिंयां करा आपणैं बारै घमंड और होरी लोगा सराहणेओ दखाअ ताकि तिन्नां तिहअ भेटे ज़ुंण तिंयां च़ाहा।


तिंयां रहा तै तम्हां लै बोलदै लागी, “म्हारै प्रभू ईशू फिरी एछणैं का पैहलै हणैं इहै लोग तिन्नां करनअ प्रभू और तेऊए लोगो मखौल। ईंयां हणैं तिंयां लोग ज़ुंण आपणैं पापी सभाबे बशै आसा।”


तेऊ दुजै पशू लै दैनअ तेऊ पैहलै पशूए मुर्ति दी शाह पाणैओ हक ताकि सह बोलदी लागे और ज़ुंण लोग तैहा मुर्तिए पूज़ा नांईं करै तिन्नां सह पशू मारी पाए। (दानिएल 3:5-6)


तेऊ किअ अह एते तैणीं कि कोहै मणछ निं किज़ै लई और बेच़ी सकदअ ज़ै तेऊ दी तेऊ पैहलै पशूए नांअ या नंबर नांईं होए छ़ापअ द।


“किल्हैकि तिन्नैं आसा पबित्र लोग, परमेशरे गूरो लोहू बहाऊअ द और तंऐं पणैंऊंअ तिन्नां का लोहू। किल्हैकि तिंयां तै एता ई जोगी।”


मुखा ज़ाण्हूंअ इहअ कि तैहा आसा पबित्र लोगो लोहू झुटअ द और तिन्नां लोगो लोहू झुटअ द ज़ुंण मसीहे बारै होरी का खोज़णैं पिछ़ू मारी पाऐ तै। हुंह हुअ तैहा लै बडअ भारी रहैन।


Follow us:

Advertisements


Advertisements