मैं तां हाओ दिला ची लालसा ते आस राखे कि मैं कुई बाते मां शर्मिन्दा ना हुवे, पर जिंवे माई बङी हिम्मत चे जरिये मसीह ची बढ़ाई माये शरीरा चे जरिये सदा हुती रेहली, यूंही हमा वी हो, चाहे मैं जीता रिहे जा मरती जाये।
माया हा विचार तम्चे वास्ते ठीक छै, कांकि तम्ही माये दिला मां बसती गेले, ते माई कैद मां ते सुसमाचार चे वास्ते उत्तर ते प्रमाण ङेणे मां तम्ही सारे माये लारे अनुग्रह मां भईवाल छिवा।
बल्कि तम्ही आप जाणा, कि पेहले-पेहले फिलिप्पी मां ङोख चवणे ते जुलम सेहणे पर वी अम्चे नरीकारा ने अम्हानु इसड़ी हिम्मत ङिली, कि अम्ही नरीकारा चा सुसमाचार तकड़ा विरोध हुते हुले वी तम्हानु सुणाऊं।