11 काहाकाय मी किहीक बी केरीन मुरेल माय रेन जीव उठणेन पोद वोर पुचो।
11 ता ओहालाहे-या पुण ज्यानहोस मोरना मायरीन उठीन पुनरुस्थान प्राप्त केरूह.
तेवी तु बोरकेतवालो रिहे, काहाकाय तुवाह आपणेन केरता ता उगे रेन तुवाह कायच नाय जुड़ी, पुण तुवाह देरमीह पोशो जीव उठणेन पासाण बोगवानान उगे रेन फोल जुड़ी।
मार्था यीशुह केयी, “होव माहु मालुम हे, काय सेवले दिह जा मुरेल हेते ता जीव उठणेन टेम माय तो जीवतालो एय जाय।”
तेवी पौलुस ज्यो जाणीन काय एक टुलो सदुकीन एने दिहरो टुलो फरिसीन हे, मोटला पोंचाम आयड़ीन केयो, “एय इस्राएली बाहख! मी फरिसी एने फरिसीन वोचीन हे। मुरेल ने आसा एने मुरेल माय रेन पोशो जीव उठणेन बाराम मारी चोकसी एणे बाजरेनीह।”
तास वायदान पुरो एणेन आसा लागाड़ेल, आमरा बारा वोस तान आखो मोन लागाड़ीन रात दिह बोगवानान सेवा किरते आयेल हेते। एय राजा, ज्यीस आसान बाराम यहुदि मार पोर दोस लागाड़तेह!
ज्यो टापु हियालान दिह काड़णेन केरता हाजो नाह एतो; तानकेरता मोकता जाणान विचार ईनो काय ता रेन निकले, एने एय सेकी ते फीनिक्स ने क्रेतान टापु माय जाईन हियालो काड़े, जान मुय दक्शिण पुर्व एने उत्तर पश्चिम ने उगे हे।
काहाकाय किहीक बी केरीन मी मारा कुटूम माय एतखाय पायदा केरीन ता माय रेन मोकतान सुटकारो केरावु।
पेल मसी जीव उठेल मोती माय रेन एने जेवी तान पोशो आवणेन दिह तान माणहे जीव उठती।
मी कोमजोरान केरता कोमजोरूस बुणेल काय कोमजोराह खेचीन लियावो, मी आखा माणहान केरता आखो काय बुणेल काय काल्लीन काल्ली रिती माय काल्ला एकान सुटकारो केरावो।
पुण मी मार सेरीराह कुटणे मारने एने ताबाम लावथु, ओहलो नाय एय काय दिहराह पारचार केरीन मी सोताच काल्ली बी रिती माय ईनाम लेणेन लायकीन नाय ठेराव।
पुण मी बिथु काय जिहकेरीन गेयड़ेक तान उशारी माय हवाह बेहकायेल, तिहेस केरीन तुमरो मोन ता खेरलाय एने चोखाला माय जो मसी हेऱ्यो एणे जुवे, खाराब नाय केराय जाय।
ज्यानकेरता माहु उंजु नाह रेवानो, पुण तुमरा बोरहान हाल चाल फुसणेन केरता ताह मुकलेल, काय सैतान तुमरी पारेख किरेल एय, एने आमरी मेहनेत वाये एय जाय।
काल्ली बी बातीन कुणी फाय रेन ठेगाहु मा; जाह वोर बोगवानान विरोद सेवल्यो देंगो नाय एय, ताह वोर खाराब माणुह नाय आवी। जो नेरगान आक्ठा माय टाकाएन खेतेम एय जाय।
एवी ओंगाण मार केरता नियाव तो मुकूट मेल रिनोह, मालीक जो देरमी एने नियाव केरनार हे, ते दिह माहु आपी, एने माहु ओलोस नाह, पुण ता आखान केरता जा तान आवणेन मोंगाल्लो जाणतेह।
बायकु त्युन मुरेल ताह पोशु जीव उठेल देख्यु; कोलाक ते मार खाते खातेन मोर गीया एने सुटकारो नाह होद्या, ज्यानकेरीन काय हाजाला पोशा जीवणान गोवांद्या रेती।
बाकी माणहे जाह वोर जीव नाय उठती ताह वोर एक एजार वोरह्या खेतेम नाह एना। ज्यो पेल्लो जीव उठणो हे।