9 ମିଡ଼୍ ବେନ୍ ସାର୍ରେ ବିଷୟ୍ ନାୟାଗାଙ୍କ୍ ଶିକ୍ଷା ମାଡ଼୍ତିଡ଼୍, ପାଏମ୍ ଆତ୍ତିଡ଼୍ ନୁ କେଞ୍ଜ୍ତିଡ଼୍ ନୁ ନାୟାଗ୍ ଉଡ଼୍ତିଡ଼୍ ଆୱୁସାର୍ରେ ମାଡ଼ାଟ୍, ଆଗେ ଶାନ୍ତିଦାତାଲ୍ ଇଶ୍ୱର୍ ମିୟାଦ୍ ତଡ଼୍ ଆଦ୍ତଣ୍ଡ୍ ।
ଆଦ୍ ବବିଷ୍ୟବାଣି ଆଦୁତ୍ତେ, “ଅଣ୍ଡୟ୍ ପିକିଡ଼୍ ଡଙ୍କେତ୍ ଆସ୍ ମାର୍ ଜନମ୍ ମାଡ଼୍ତେ । ଅଣ୍ଡ୍ ମାର୍ ‘ଇମାନୁୟେଲ୍’ ଇତ୍କେ ଇଶ୍ୱର୍ ମାନ୍ତଡ଼୍ ମିନ୍ଦେଣ୍ଡ୍ ।”
ମେଣ୍ଡେ ନାନ୍ନେ ବେନ୍ସାରେ ଶିକ୍ଷା ଇସ୍ମିନ୍ଦେନ୍, ଆଦ୍ ପାଲନ୍ ମାଡ଼ାଙ୍କ୍ ଅଡ଼୍କିଂଙ୍କ୍ ଶିକ୍ଷା ହିମୁଟ୍ । ମେଣ୍ଡେ ହେର୍କା ନେହେମୁଟ୍, ତେରାନ୍ ଯାକ ନାନ୍ ସାରେ ଦିନା ମିଇ ତଡ଼୍ ମାନ୍ତାନ୍ ।”
“ବେନଡ଼୍ ନାକିଂଙ୍କ୍ ‘ପ୍ରବୁ, ପ୍ରବୁ’ ଇଞ୍ଜ କାର୍ଙ୍ଗୁତଡ଼୍, ଅଡ଼୍ ସାରେତଡ଼୍ ସ୍ୱର୍ଗରାଜ୍ୟତାଗ୍ ଆଦାନଙ୍କ୍ ପାର୍ୱଡ଼୍ । ବେନଡ଼୍ ବାବାଲ୍ ଇଶ୍ୱର୍ ଲେକାମ୍ତେ ପାଡ଼୍ୟି ମାଡ଼ିତଡ଼୍, ମାତର୍ ଅଡ଼୍ ସ୍ୱର୍ଗରାଜ୍ୟତାଗ୍ ଆଦ୍ଦେ ପାର୍ଦ୍ତଡ଼୍ ।”
ମେଣ୍ଡେ, “ମିଡ଼୍ ବାତେଙ୍କ୍ ନାକିଂଙ୍କ୍ ପ୍ରବୁ ଇଞ୍ଜ କେତୁତିଡ଼୍, ମାତର୍ ନାୱାଦ୍ ବାକ୍ୟ ପାଲନ୍ ମାଡ଼୍ୱିଡ଼୍ ?
ବାତେଙ୍କ୍ ଇତ୍କେ ଜିସୁ ଅଡ଼୍କିଂଙ୍କ୍ କେତ୍ତଣ୍ଡ୍, “ବେନଡ଼୍ ଇଶ୍ୱର୍ ତେ ବାକ୍ୟ କେଞ୍ଜିତଡ଼୍ ନୁ ପାଲନ୍ ମାଡ଼ିତଡ଼୍, ଅଡ଼୍ ନା ୟାୟ ନୁ ତାମୁଣ୍ଡ୍କିଡ଼୍ ।”
ଯଦି ମିଡ଼୍ ଆଦ୍ ସାରେ ପୁଞ୍ଜ୍, ଆଲେକେ ଆଦେଲେକାମ୍ ମାତ୍କେ ମିଡ଼୍ ଦନ୍ୟ ।
ନାନ୍ ମିକିଂଙ୍କ୍ ବେନ୍ ଗଟ୍ ହିସମିନ୍ଦେନ୍, ଆଦ୍ ଯଦି ପାଲନ୍ ମାଡ଼ିତିଡ଼୍, ଆଲେକେ ମିଡ଼୍ ନା ସାଙ୍ଗ ।
ତାମ୍ ୟାୟ୍ ତୁସାନଡ଼୍କିଙ୍କ୍ କେତ୍ତେ, “ଅଣ୍ଡ୍ ମିକିଂଙ୍କ୍ ବାତେମେଣ୍ଡେ କେତିତଣ୍ଡ୍, ଆଦ୍ ମାଡ଼ାଟ୍ ।”
ତେଦ୍ଦେ ଟାୱୁନ୍ତାଗ୍ ଅନ୍, ବାତ୍ ମାଡ଼ାନଙ୍କ୍ ଆଦ୍ତେ, ଆଗେ ନିକିଂଙ୍କ୍ କେସିଦ୍ତଡ଼୍ ।”
ସାର୍ରେ ଶାନ୍ତିତଣ୍ଡ୍ ଇଶ୍ୱର୍ ମିଇ ତଡ଼୍ ମାନିଣ୍ଡ୍ । ଆମେନ୍ ।
ଆଲାଇତ୍କେ, ଶାନ୍ତିତଣ୍ଡ୍ ଇଶ୍ୱର୍ ସିଟ୍ପାଟ୍ ଶୟ୍ତାନ୍ତିଙ୍କ୍ ମିୟାଦ୍ ଡେକେତ୍ ମଦଲ୍ ମାଡ଼ିତନ୍ । ପ୍ରବୁନ୍ ଅନୁଗ୍ରହ୍ ମିଇ ତଡ଼୍ ମାନି । ଆମେନ୍ ।
ଆଦିନ୍ସେଙ୍ଗେ ମିଡ଼୍ ତିନ୍ଦାନ୍ ଉନ୍ଦାନ୍ କି ବାତ୍ମେଣ୍ଡେ ମାଡ଼ିତିଡ଼୍, ଆଦ୍ ଇଶ୍ୱର୍ତେ ଗୌରବ୍ତେ ସେଙ୍ଗେ ମାଡ଼ାଟ୍ ।
ବାତେଙ୍କ୍ଇତ୍କେ ଇଶ୍ୱର୍ ବିଶୃଙ୍କଲା ମାଡ଼ାନଣ୍ଡ୍ ଆୟ୍ୟଣ୍ଡ୍, ମାତର୍ ଅଣ୍ଡ୍ ଶାନ୍ତିତେ ଇଶ୍ୱର୍ । ଇଶ୍ୱର୍ତେ ମେଣ୍ଡେବାଗାତ୍ ଉପବାସ୍ ପବିତ୍ର ମଣ୍ଡଲି ବେଲା,
ଆଦିଙ୍କ୍, ନାୟାଦ୍ ଆଦର୍ଶ୍ ପେର୍କେ ମାଡ଼ାନଙ୍କ୍ ନାନ୍ ମିକିଙ୍କ୍ ଅନୁରଦ୍ ମାଡ଼ମିନ୍ଦେନ୍ ।
ଦାଦାନଡ଼ି ନୁ ଏଲାସ୍କ୍, ନାୟାଦ୍ ଶେଷଗଟ୍ ଇଦ୍ ନିଜେତିଙ୍କ୍ ସଂଶୋଦନ୍ ମାଡ଼ାଟ୍, ନାୟାଦ୍ ପରାମର୍ଶ ଗ୍ରହନ୍ ମାଡ଼ାଟ୍, ସାରେତଡ଼୍ ୱେରଡ଼୍ ମନ୍ ଆୟ୍ମୁଟ୍ ନୁ ଶାନ୍ତିତେ ମାନୁଟ୍ । ପ୍ରେମ ନୁ ଶାନ୍ତିତେ ଇଶ୍ୱର୍ ମିଇ ତଡ଼୍ ମାନିଣ୍ଡ୍ ।
ହୋ ଦାଦାନଡ଼ି ନୁ ଏଲାସ୍କ୍, ନା ଲେକାମ୍ ମାଡ଼ାଟ୍ । ମାମ୍ମେ ନେହେସ୍ ମାନ୍ଦାନ୍ ଆଦର୍ଶ ଲେକାମ୍ ବେନଡ଼୍ ଆଚରଣ ମାଡ଼ୁତଡ଼୍, ଅଡ଼୍କିଂଙ୍କ୍ ଉଡ଼ାଟ୍ ।
ଆଲେକେ ନାରୁନାଦ୍ ଡଲାନାଦ୍ ଅଗମ୍ୟ ଇଶ୍ୱର୍ତେ ଶାନ୍ତି କ୍ରିଷ୍ଟ ଜିସୁନାଦ୍ ସାହାଚର୍ଯ୍ୟତେ ମିୟାଦ୍ ହୃଦୟ୍ ନୁ ମାନ୍ଦିଙ୍କ୍ ସୁରକ୍ଷା ମାଡ଼ିତେ ।
ମିଡ଼୍ ମାକିଂଙ୍କ୍ ନୁ ମାମ୍ମେ ପ୍ରବୁଙ୍କ୍ ପେର୍କେ ଆଦ୍ତିଡ଼୍ ନୁ ଗାଟି ତିପାଲ୍ ଆଦାନ୍ ଗାଲେ ପବିତ୍ରଆତ୍ମା ତାଗାଙ୍କ୍ ଲେକେତ୍ ୱେଡ଼୍କେତେ ଆଦ୍ ସୁସମାଚାର୍ କେତାନାଦ୍ କେଞ୍ଜ୍ତିଡ଼୍ ।
ହୋ ଦାଦାନଡ଼ି ନୁ ଏଲାସ୍କ୍, ମିଡ଼୍ ଯିହୂଦା ଦେଶ୍ତାଗ୍ ମାନ୍ଦାନ୍ କ୍ରିଷ୍ଟ ଜିସୁନାଗ୍ ପରମେଶ୍ୱର୍ ମଣ୍ଡଲିତେ ନାରୁଡ଼୍ ସେଙ୍ଗେ ବାତ୍ ଗଟେମ୍ ହାସ୍ମିନ୍ତେ । ଯିହୂଦା ପରମେଶ୍ୱର୍ତେ ନାରୁଡ଼୍ ବାଗାତ୍ ଯିହୁଦିନଡ଼ାଗ୍ ଦୁଃକାମ୍ କଷ୍ଟ ଆସ୍ମିନ୍ତେ । ମିଡ଼୍ ନିଜେତ୍ ଦେଶ୍ତେ ନାରୁଡ଼ାଗାଙ୍କ୍ ମିକା ଆଦେଲେକାମ୍ ଦୁଃକାମ୍ କଷ୍ଟ ଦର୍କିତ୍ ।
ବେନ୍ ଇଶ୍ୱର୍ ମାନ୍ ଶାନ୍ତିତେ ନେହେତିତ୍, ଅଣ୍ଡ୍ ମାନ୍ ସାରେଦିନାତ୍ ସେଙ୍ଗେ ପବିତ୍ର ମାଡ଼ିତନ୍ ନୁ ସାରେଦିନାମ୍ ମାନାଡ଼୍ ଅନ୍ ତଡ଼୍ ମାନ୍ତାଡ଼୍, ମାନାଡ଼୍ ପ୍ରାର୍ତନା ମାଡ଼ିକାଡ଼୍ ଯେ, ପ୍ରବୁ ଜିସୁ କ୍ରିଷ୍ଟ ୱାଦାନ୍ ଦିନ୍ ମିୟାଦ୍ ଆତ୍ମା, ଜିୱୁନ୍, ମେନ୍ଦୁଲ୍ ସାରେତିଙ୍କ୍ ନିର୍ଦୋଷ୍ ମାଡ଼ି ନେଃଏମୁଟ୍ ।
ମିଇ ପର୍ର ଆଶେ ନେଃତାନ୍ ସେଙ୍ଗେ ପ୍ରବୁ ମାନ୍ ଆଶେ ଇତ୍ତନ୍ ନୁ ମାମ୍ମେ କେତୁତମ୍, ଆଦ୍ ମିଡ଼୍ ଯେ ମାଡ଼ୁତିଡ଼୍ ନୁ ମାଡ଼ମାନ୍ତିଡ଼୍, ଇଦ୍ ବିଷୟ୍ତେ ମାମ୍ମେ ନିଜାମ୍ ।
ପ୍ରବୁ ମୀଇ ହୃଦୟତାଗ୍ ସାରେଦାମ୍ ମାନିଣ୍ଡ୍ । ଇଶ୍ୱର୍ତେ ଅନୁଗ୍ରହ ମୀଇ ସାରେତଡ଼୍ ପରୁ ମାନି ।
ବାତେଙ୍କ୍ଇତ୍କେ ଆସାମ୍ କେଞ୍ଜି ନିଜେ ନିଜେତିଙ୍କ୍ ବୁସା ମାଡ଼୍ୱେ କଞ୍ଚ୍ ବାକ୍ୟତାଦ୍ ପାଡ଼୍ୟି ମାଡ଼ାଟ୍ ।
ଆଦିନ୍ସେଙ୍ଗେ, ଆ ଦାଦାନଡ଼ି ନୁ ଏଲାସ୍କ୍, ଇଶ୍ୱର୍ ଯେ ମିକିଙ୍କ୍ ଏଞ୍ଚିମିକା କାର୍ଙ୍ଗ୍ତଣ୍ଡ୍; ଇଦ୍ ଆନୁବୁତିତିଙ୍କ୍ ସାରେଦିନା ମାଡ଼୍ନ୍ ସେଙ୍ଗେ ଅଦିକ୍ ଯତ୍ନବାନ୍ ଆୟ୍ମୁଟ୍ । ଇଦ୍ଲେକାମ୍ ମାଡ଼୍କେ, ମିଡ଼୍ ବେସୁଙ୍କ୍ ମୀଇ ବିଶ୍ୱାସ୍ତାଗାଙ୍କ୍ ୱେରେ ଆୟ୍ୱିଡ଼୍ ।
ମେଣ୍ଡେ ଅଙ୍କ୍ ବାତେ ତାଲ୍କିତାଡ଼୍, ଅଣ୍ଡ୍ ଆଦ୍ ଦାନ ମାଡ଼ିତନ୍, ବାତେଙ୍କ୍ଇତ୍କେ ମାନାଡ଼୍ ଅନ୍ ଆଦେଶ୍ ମାନେମ୍ ଅଦୁତାଡ଼୍; ମାନାଡ଼୍ କାମ୍ତଡ଼୍ ଅଂକିଙ୍କ୍ ସନ୍ତୁଷ୍ଟ ମାଡ଼ୁତାଡ଼୍ ।