6 ଅନାଗେ ସାରେଏକାମ୍ ଐଶର୍ଯ୍ୟ ଲେକାମ୍ ମାଇମାତ୍କେ ମିକା, ଅଣ୍ଡ୍ ଆଦ୍ ଅଦିକାର୍ତେ ଇଶ୍ୱର୍ତଡ଼୍ ସାମାନ୍ ଆସ୍ ମାନ୍ଦାନଙ୍କ୍ ଆଲ୍ସି ମାଡ଼୍ୱେ ମାତ୍ତଡ଼୍ ।
ଆଦ୍ ବବିଷ୍ୟବାଣି ଆଦୁତ୍ତେ, “ଅଣ୍ଡୟ୍ ପିକିଡ଼୍ ଡଙ୍କେତ୍ ଆସ୍ ମାର୍ ଜନମ୍ ମାଡ଼୍ତେ । ଅଣ୍ଡ୍ ମାର୍ ‘ଇମାନୁୟେଲ୍’ ଇତ୍କେ ଇଶ୍ୱର୍ ମାନ୍ତଡ଼୍ ମିନ୍ଦେଣ୍ଡ୍ ।”
ବେନ ବେସୁଙ୍କ୍ ଇଶ୍ୱରତିଙ୍କ୍ ଉଡ଼ଣ୍ଡ୍, ଅନ୍ ଡ଼େକାନାଗ୍ ମାନ୍ଦାନ୍ ୱେରଣ୍ଡେ ମାର୍ ଅଂକିଙ୍କ୍ କେସ୍ ମାଡ଼ିମିନ୍ଦେଣ୍ଡ୍ ।
ବାବାଲ୍ ନୁ ନାନ୍ ୱେରଣ୍ଡ୍ ।”
ଅଡ଼୍ କେତ୍ତଡ଼୍, “ସାୟେତ୍ ପାଡ଼୍ୟି ମାଇଦିଙ୍କ୍ ମାମ୍ମେ ନିକିଂଙ୍କ୍ କାଲ୍କିନ୍ ରେହମ୍, ବାତେଙ୍କ୍ ଇତ୍କେ ଇଶ୍ୱର୍ତେ ନିନ୍ଦେତ୍ ମାଇଦିଙ୍କ୍, ମେଣ୍ଡେ ନାରୁଡ଼୍ ଆସ୍ ନିଜେତିଙ୍କ୍ ଇଶ୍ୱର୍ ଇଞ୍ଜ୍ କେସମାନାଙ୍କ୍ ।”
ବାତେଙ୍କ୍ ଇତ୍କେ ଯଦି ନାନ୍ ମାଡ଼ିତାନ୍, ଆଲାଇତ୍କେ ଆଗେଙ୍କ୍ ମିଡ଼୍ ନାକିଂଙ୍କ୍ ବିଶ୍ୱାସ୍ ମାଡ଼୍ମାଟ୍, ଆଗେକ୍ ବାବାଲ୍ ଯେ ନାୟାଗେ ମିନ୍ଦେଣ୍ଡ୍ ନୁ ନାନ୍ ବାବାନାଗ୍ ମିନ୍ଦେନ୍, ଇଦ୍ ବେଲାକି ମିଡ଼୍ ପୁତ୍ତିଡ଼୍ ନୁ ପୁନୁଟ୍, ଆଦିନ୍ ମାଇଦିଙ୍କ୍ କାମ୍ସାରେ ବିଶ୍ୱାସ୍ ମାଡ଼ାଟ୍ ।”
ନାନ୍ ଆଦୁତାନ୍ ନୁ ମେଣ୍ଡେ ମିଇ ପାକେ ୱାଦ୍ତାନ୍, ନାୱାଦ୍ ଇଦ୍ ଗଟ୍ ତ କେଞ୍ଜି ମିନ୍ଦେଡ଼ି । ଯଦି ମିଡ଼୍ ନାକିଂଙ୍କ୍ ପ୍ରେମ ମାଡ଼େଡ଼ି, ଆଲେକେ ନାନ୍ ନା ବାବାନ୍ ପାକେ ଆଦୁତାନ୍ ଇଞ୍ଜ କେଞ୍ଜି ୱେଡ଼୍କେ ମାଡ଼େଡ଼ି, ବାତେଙ୍କ୍ ଇତ୍କେ ବାବାଲ୍ ନାୟାଗ୍କଞ୍ଜ୍ ମହାନ୍ ।
ଜିସୁ ଅଂକିଙ୍କ୍ କେତ୍ତଣ୍ଡ୍, ପିଲିପ୍, ଇସର୍ ଯାକ ନାନ୍ ନି ସାଙ୍ଗେତେ ମିନ୍ଦେନ୍, ମେଣ୍ଡେ ନିମ୍ ବାତେଏ ନାକିଂଙ୍କ୍ ପୁନ୍ୱିନ୍ ? ବେନ ନାକିଂଙ୍କ୍ ଦର୍ଶନ୍ ମାଡ଼ିମିନ୍ଦେଣ୍ଡ୍, ଅଣ୍ଡ୍ ବାବାଙ୍କ୍ ଦର୍ଶନ୍ ମାଡ଼୍ତଣ୍ଡ୍; ମାକିଂଙ୍କ୍ ବାବାନ୍ ଦର୍ଶନ୍ ମାଡ଼ିମ୍ ଇଞ୍ଜ ନିମ୍ ବେଲା କେତୁତିନ୍ ?
ଇଞ୍ଜେ, ହୋ ବାବା, ଜଗତ୍ତାଦ୍ ତିଆର୍ ମୁନେଙ୍କ୍ ନି ତଡ଼୍ ନାୱାଦ୍ ବେନ୍ ମହିମା ମାତ୍ତା, ଇଞ୍ଜେ ନିମ୍ ନାକିଂଙ୍କ୍ ଆଦ୍ ମହିମା ହିମ୍ ।”
ତୋମା ଜିସୁଙ୍କ୍ କେତ୍ତଣ୍ଡ୍, “ନା ପ୍ରବୁ ନା ଇଶ୍ୱର୍ !”
ହିଦିନ୍ ସେଙ୍ଗେ ଯିହୁଦୀଡ଼୍ ଅଂକିଙ୍କ୍ ଆୱ୍କାନ୍ ମାଇଦିଙ୍କ୍ ମେଣ୍ଡେ ଅଦିକ୍ ଚେଷ୍ଟା ମାଡ଼ାଙ୍କ୍ ପସ୍ପ୍ତ୍ତଡ଼୍, ବାତେଙ୍କ୍ ଇତ୍କେ ଅଣ୍ଡ୍ ଯେ ବିଶ୍ରାମ୍ଦିନେତେ ନିୟମ୍ ମାନେମ୍ ଆୟ୍ୟକଟ ମାତ୍ତଣ୍ଡ୍, ମାତର୍ ଆଦ୍ ଆୟ୍ୟ, ମାତର୍ ଇଶ୍ୱର୍ତିଙ୍କ୍ ନିଜେତ୍ ବାବାଲ୍ ଇଞ୍ଜ କେସ୍ ନିଜ୍ତିଙ୍କ୍ ଇଶ୍ୱର୍ତେ ତଡ଼୍ ସମାନ ମାଡ଼ମାତ୍ତଣ୍ଡ୍ ।
ବେନ ମାର୍ଦିଙ୍କ୍ ସମ୍ମାନ୍ ମାଡ଼ଣ୍ଡ୍, ଅଣ୍ଡ୍ ଅନ୍ୱାଦ୍ ମାଲ୍ସ୍ୱାଦାନ୍ ବାବାଙ୍କ୍ ଆନ୍ତେ ସମ୍ମାନ୍ ମାଡ଼ଣ୍ଡ୍ ।”
ଅଡ଼୍ ମାନ୍ ମୁନେତ୍ତେ ଇହୁଦୀ ଆନିଦାଦିଡ଼୍ ବଂଶତଡ଼୍ ନୁ ମାନେୟ୍ତେ ଲେକାମ୍ କ୍ରିଷ୍ଟ ଆଦ୍ ବଂଶତାଗ୍ ପୁଟ୍ତଣ୍ଡ୍ । ସାର୍ରେତିଙ୍କ୍ ବେଡ଼୍ୟେ ଶାସନ୍ କର୍ତାଲ୍ ଇଶ୍ୱର୍ ଯୁଗ୍ଯୁଗ୍ ଦନ୍ୟ ଆୟିଣ୍ଡ୍ । ଆମେନ୍ ।
ଅଡ଼୍ ବିଶ୍ୱାସ୍ ମାଡ଼ଡ଼୍, ବାତେଙ୍କ୍ଇତ୍କେ ଅଡ଼୍ ମନ୍ତିଙ୍କ୍ ଇଦ୍ ଜଗତ୍ ନାରୁଡ଼୍କିଂଙ୍କ୍ ଶୟ୍ତାନ୍ କାନାଲ୍ ମାଡ଼ିତ୍ତେ । ମେଣ୍ଡେ ଇଶ୍ୱର୍ତେ ସାରେ ବିଷୟ କ୍ରିଷ୍ଟନ୍ ମାହିମାନିତ ସୁସମାଚାର୍ତେ ୱେସ୍ ଅଡ଼୍ ପାକ୍ ୱେସ୍ଆୟ ।
ମୀଡ଼୍ ପ୍ରବୁ ଜିସୁ କ୍ରିଷ୍ଟନ୍ ଅନୁଗ୍ରହ ବିଷୟ ପୁନୁଟ୍ । ଅଣ୍ଡ୍ ସାଉକାର୍ ଆସ୍ମିକା ମିଇ ସେଙ୍ଗେ ଗରିବ୍ ଆତ୍ତଣ୍ଡ୍, ଅନ୍ ଗରିବ୍ ତଡ଼୍ ମିଡ଼୍ ଗାଲା ବେଲା ସାଉକାର୍ ଆଦ୍ ପାର୍ଦ୍ତିନ୍ ।
ସାରେ ବିଶ୍ୱ ଜଗତ୍ତେ ତନ୍ଦ୍ୱାଦ୍, ୱେରଣ୍ଡେ ଇଶ୍ୱର୍, ସାରେଦିନାତ୍ ରାଜାଲ୍, ଅଣ୍ଡୟ୍ମାତର୍ ଇଶ୍ୱର ଯୁଗ୍ଯୁଗ୍ ସମ୍ମାନିତ ନୁ ମହିମାନ୍ନିତ ଆଇଣ୍ଡ୍ । ଆମେନ୍ ।
ମାନ୍ ଦର୍ମବିଶ୍ୱାସତେ ଇଦ୍ ଗୁରୁତ୍ୱ ବିଷୟ୍ତିଙ୍କ୍ ବେନ ଅସ୍ୱିକାର୍ ମାଡ଼େ ପାର୍ୱଡ଼୍, ନାରୁନ୍ ମେନ୍ଦୁଲ୍ ପୟ୍ସ୍ ୱାସ୍ମାନ୍ଦାନ୍ କ୍ରିଷ୍ଟ, ସ୍ୱର୍ଗଦୂତକିନ୍ ତଡ଼୍ କାଇଲି ତଣ୍ଡ୍, ସାରେ ଜାତିକିନାଗ୍ ଅନ୍ ଦାର୍ମାମ୍ ଆତ୍ତଣ୍ଡ୍, ପୁରା ଜଗତ୍ତେ ନାରୁଡ଼୍ ଅଂକିଙ୍କ୍ ବିଶ୍ୱାସ୍ ମାଡ଼୍ତଡ଼୍, ଅଣ୍ଡ୍ ଗୌରବ୍ତେ ସ୍ୱର୍ଗତା ଆତ୍ତନ୍ ।
ମହାନ୍ ଇଶ୍ୱର୍ ନୁ ମାନ୍ ମୁକ୍ତିଦାତାଲ୍ କ୍ରିଷ୍ଟ ଜିସୁନ୍ ଗୌରବ୍ ଆଦାନ୍ ସେଙ୍ଗେ ପ୍ରକାଶ୍ ଆଦାନଙ୍କ୍ ଆଦୁତ୍ତେ, ଆଦ୍ ଦିନେତାଦ୍ କେପି ମାମ୍ମେ ମିନ୍ଦେମ୍ ।
ଅନାଗା ଇଶ୍ୱରନ୍ ମହିମାତାଦ୍ ୱେସ୍ ପତିତ୍ ନୁ ସ୍ୱର୍ଗତାଦ୍ ସମ୍ପତି ସାର୍ରେ ମିନ୍ଦେ । ମେଣ୍ଡେ ଅଣ୍ଡ୍ ତାନ୍ ଗଟ୍ତଡ଼୍ ସାର୍ରେ ଜଗତ୍ତିଙ୍କ୍ ପଇସ୍ ମିନ୍ଦେଣ୍ଡ୍ । ଅଣ୍ଡ୍ ନାରୁଡ଼୍ ଜାତ୍ତେ ମାଇଦିଙ୍କ୍ ପାପ୍ କ୍ଷମା ମାଡ଼ି ସ୍ୱର୍ଗତଣ୍ଡ୍ ବାଗ୍ୱାନ୍ତାଗ୍ ଲାୱ୍ଦେ ଇଶ୍ୱରନ୍ ତିନ୍ଦେ ପାକା କୁଦି ମିନ୍ଦେଣ୍ଡ୍ ।
ଇତ୍କେ ଇଶ୍ୱର ଅନ୍ ମୁନେନ୍ ଜାନୁମ୍ଆତ୍ତା ମାରିଙ୍କ୍ ଇ ବୁମ୍ତାଗ୍ ରହତେୱେଲେ ଇଦ୍ କେସ୍ମାତ୍ତଣ୍ଡ୍, “ଇଶ୍ୱରନ୍ ଦୂତ ସାର୍ରେ ଅଙ୍କ୍ ଆରାଦନା ମାଡ଼ିତା ।”
ଅଣ୍ଡ୍ ମାରିନ୍ ବିଷୟତେ ଅଣ୍ଡ୍ କେସ୍ମାତ୍ତଣ୍ଡ୍, “ଆ ଇଶ୍ୱର, ନିୟାଦ୍ ରାଜ୍ୟ ସାରେଦିନାମ୍ ମାନି ! ନିମା ନ୍ୟାୟତେ ନି ନାରୁଡ଼୍କ୍ ଶାସନ୍ ମାଡ଼ୁତିନ୍ ।
ଜିସୁ କ୍ରିଷ୍ଟ ନିନେ, ନେଣ୍ଡ୍ ନୁ ସାରେଦିନାମ୍ ସାମାନ୍ ମାନ୍ତଣ୍ଡ୍ ।
ମେଣ୍ଡେ ମିକା ଅଣ୍ଡ୍ କେତ୍ତନ୍, “କାମ୍ ସାରେ ମାଇଆତ୍ତେ । ନାନେ ଆରାମ୍ ନୁ ମାଡ଼େଙ୍ଗ୍, ଆଦି ନୁ ଅନନ୍ତ । ବେନଙ୍କ୍ ଏର୍ ଉନ୍ଦେୱାକ୍କେ, ଜିୱେତ୍ ଲେକେତାଦ୍ ଏର୍ ନିର୍ଜର୍ତାଗାଙ୍କ୍ ନାନେ ଅଙ୍କ୍ ଆସାମ୍ ଉନ୍ଦାନଙ୍କ୍ ଇଦ୍ତାନ୍ ।