6 छुं खँय् नं पीर काये मते। छिमित माःगु खँ प्रार्थना यानाः सुभाय् बियाः परमेश्वरयात बिन्ति या।
अय्नं हे परमप्रभु, जिमि परमेश्वर! थःदासया प्रार्थना व इनाप छिं न्यनादिसँ। थौं जिं छिगु न्ह्यःने यानाच्वनागु प्रार्थना व इनाप छिं न्यनादिसँ।
थज्याःबलय् हिजकिया जुजु व आमोजया काय् यशैया अगमवक्तां स्वर्गपाखे स्वयाः तःसलं प्रार्थना यात।
हे परमप्रभु, जिगु म्हुतु चायेकादिसँ, अले जिं छितः प्रशंसा याये।
सुथय्, न्हिनय्, बहनी जिं ततःसलं जिगु दुःख न्यंकाः प्रार्थना याये। अले परमप्रभुं जिगु सः न्यनादी।
थःगु दुःखकष्टयात परमप्रभुयाथाय् त्वःताथकि, वय्कलं छिमित स्वयादी वय्कलं धर्मी मनूतय्त गुबलें नं बुकेबी मखु।
हे मनूत! वय्कःयात न्ह्याबलें विश्वास या। थःगु नुगः वय्कःयात चाय्काः क्यँ। छाय्धाःसा परमेश्वर झीगु शरण कायेगु थाय् खः। सेला
परमप्रभु दुष्टतय्सं छाःगु बलिं लय्तायादी मखु, भिंपिं मनूतय्सं याःगु प्रार्थनां वय्कः लय्तायादी।
थःम्हं यायेगु न्ह्यागुं ज्या परमप्रभुयात लःल्हानाब्यु, अले छंगु फुक्क ज्या ताःलाइ।
छ पहाडया कापि व तग्वःगु ल्वहंया पाःचाय् च्वनीम्ह सुकुभत्तु थें च्वँ, छंगु ख्वाः जितः क्यं, छंगु सः न्यने दयेमा, छाय्धाःसा छंगु सः तसकं न्यने यइपुसे च्वं व छंगु ख्वाः तसकं बांलाः।
“जिं नेरियाहया काय् बारूकयात व बुँ न्यानागुया भ्वँ बीधुंकाः जिं परमप्रभुयात थथे प्रार्थना याना,
‘जितः प्रार्थना या, अले जिं छन्त लिसः बी। छं मस्यूगु ततःधंगु व गुप्ति खँ जिं छन्त कने।’
शद्रक, मेशक व अबेद्नगों जुजुयात धाल, “हे महाराज नबूकदनेसर, थ्व खँय् जिमिसं छःपिन्त लिसः बी हे माः धइगु मदु।
व पौलय् सही याये धुंकूगु सियाः दानिएल थःगु छेँय् वन। वयागु छेँय्या तलय्यागु क्वथाया झ्याः यरूशलेमपाखे स्वः। अले न्हापा न्हापा याःगु थें झ्याःपाखे स्वयाः वं परमेश्वरया न्ह्यःने न्हि स्वकः पुलिं चुयाः सुभाय् बीगु व प्रार्थना यायेगु यात।
अथे थने यंकीबलय् छिमिसं गथे यानाः छु नवायेगु धकाः धन्धा काये मते। छिमिसं नवाये माःगु खँ छिमित उबलय् हे बियादी।
परमेश्वरयागु वचन न्यनाः नं धन सम्पत्तियागु माया कयाजुइपिं व संसारयागु खँय् च्यूताः तया जुइपिं मनूत कंमा दुथाय् लाःगु पुसा थें खः। थुमिसं परमेश्वरयागु वचनयात गुम्से यानाबी। अले थुकिं अन्न सय्की मखु।
“कन्हय् जुइगु खँय् च्यूताः काये मते। कन्हय्यागु च्यूताः कन्हय् हे वइ। थौंयात थौंयागु हे कष्ट अप्वः।
इमिसं थें छिमिसं याना जुइ मते। वय्कःयाके फ्वने न्ह्यः हे छिमित माःगु खँ परमेश्वर बाःनं स्यू।
वय्कलं लिसः बियादिल – “मार्था, मार्था, छं न्ह्यागु खँय् नं छाय् धन्दा कयाच्वनागु?
अले हानं येशूं चेलातय्त धयादिल – “नयेत्वनेगु व पुनेगुलिइ छिमिसं च्यूताः तये मते।
“अय्जूगुलिं छिमिसं नयेत्वनेगुलिइ जक मन तया जुइ मते, अले धन्दा कयाजुइ नं मते।
अले येशूं चेलातय्सं न्ह्याबलें प्रार्थना यानाच्वनेमा, अले प्रार्थना यायेगु मत्वःतेमा धकाः ध्वाथुइकेत छगू उखान कनादिल।
अले छु, परमेश्वरं जक चान्हि थःके ग्वाहालि फ्वनाच्वंपिं थःम्हं हे ल्ययातःपिं मनूतय्त स्वयामदी ला? छु वय्कलं थः मनूतय्त ग्वाहालि यायेत लिबाकादी ला?
दास जुयाच्वंबलय् परमेश्वरं छिमित सःतादीगु खःसा छिमिसं दुःख ताये मते, बरु स्वतन्त्र जुइगु मौका वल धाःसा त्वःफिके मते।
छिमित दुःखकष्ट मजुइमा धकाः जिं थ्व खँ धयाच्वनागु खः। ब्याहा मयाःम्ह मनुखं प्रभुयात गय् यानाः लय्ताय्केगु धकाः प्रभुयागु ज्या मन तयाः यायेगु कुतः याइ।
छिमिसं नं जिमिगु ग्वाहालिया निंतिं थथे हे प्रार्थना यानाः परमेश्वरं जिमित आशिष बियादीगुलिं यक्वसिनं वय्कःयात सुभाय् बियाच्वंगु दु।
न्ह्याबलें न्ह्यागु ज्याखँय् नं छिमिसं झी प्रभु येशू ख्रीष्टया नामय् परमेश्वर बाःयात सुभाय् ब्यु।
न्ह्याबलें छिमिसं पवित्र आत्मायागु शक्ति कयाः प्रार्थना या, अले परमेश्वरयागु ग्वाहालि फ्वँ। होशियार जु, अले न्ह्याथासय् च्वंपिं विश्वासीतय्गु निंतिं मदिक्क प्रार्थना या।
ख्रीष्टयागु शान्तिं छिमिगु नुगः जायाच्वनेमा। थ्व हे शान्तियागु लागि परमेश्वरं छिमित सःताः छम्ह हे यानादीगु खः। परमेश्वरयात सुभाय् ब्यु।
छिमिसं न्ह्यागु याःसां, न्ह्यागु धाःसां प्रभु येशूयागु नामं या, अले वय्कःया नामं परमेश्वर बाःयात सुभाय् ब्यु।
छिमिसं प्रार्थना यायेगु गुबलें त्वःते मते। म्हुतुं जक प्रार्थना यायेगु मखु, दुनुगलंनिसें परमेश्वरयात सुभाय् बियाः प्रार्थना यायेमाः।
अय्जूगुलिं दक्वसिबय् न्हापां मण्डलीयापिन्त जिं धाये – फुक्क मनूतय्गु निंतिं प्रार्थना व बिन्ति यायेगु व सुभाय् बीगु या।
हाःनाः मदुम्ह भाःत मदय् धुंकूपिं मिसां परमेश्वरयाके भरोसा तयाच्वनी। अले चां न्हिं परमेश्वरयात प्रार्थना यानाच्वनी।
थ्व संसार याकनं हे मदया वनिन। उकिं मन थातय् लाकाः प्रार्थना याना च्वँ।
थःगु फुक्क दुःख वय्कःया न्ह्यःने तयाब्यु, छाय्धाःसा वय्कलं हे छिमिगु सुसाःकुसाः यानादी।
हन्नाहं लिसः बिल, “अथे मखु, जिमि प्रभु! जि तसकं दुःखय् लाःम्ह मिसा खः। जिं छुं नं अय्ला त्वनागु मदु, जिं ला परमप्रभुया न्ह्यःने थःगु दुःख जक प्वंकागु खः।
अनंलि थथःपिनि काय्म्ह्याय् व ज्वनायंकूगुलिं दाऊदया मनूतय्सं तं पिकयाः दाऊदयात ल्वहंत कय्केगु ख्याच्वः बिल। अले दाऊदयात वयाये थ्वयाये मन्त। तर परमप्रभु थः परमेश्वरपाखें जक दाऊदयात बल दत।
अले शमूएलं मिस्पा व शेनया दथुइ लुमन्तिकथं छग्वः ल्वहं धस्वाकाः थथे धाल, “परमप्रभुं झीत थन तक ग्वाहालि यानादिल।” अथे जुयाः व थाय्या नां एबेन-एजेर धकाः तल।