10 എൻ ആശയൊണ്ണത് കിരിശ്ത്തുവാം അവൻ ചത്തോഞ്ച് ഉശിരോടെ എന്തി വന്തത്തിലെ ചക്കിതീം തിക്കിലൊണ്ടാകോണുമൊണ്ണും അവനുക്ക് വന്തെ കറുമത്തിൽ പങ്കാളിയായ് അവൻ ചാവോടെ അവനും മത്തും ചേരോണുമൊണ്ണും താൻ.
അവൻ അവറകാക്ക് എൻ പാനെ പാത്തിരമെ നിങ്കെ കുടിയ്ക്കും നിച്ചം താൻ; ഒണ്ണാലും എനക്ക് വലത്തക്കോടും ഇടത്തക്കോടും ഇരുപ്പേക്കൊള്ളെ അതികാരമെ കൊടുക്കിനത് ഏൻ നാത്തെ; എൻ തകപ്പൻ അതെ ആരുക്ക് ഒരിയ്ക്കി ഇരുക്കിനതോ അവനുക്ക് അത് കിടയ്ക്കും ഒൺ ചൊല്ലിയെ.
ആരും അം ഉശിരെ എൻകാൽനുൺ എടുത്തൊറിയാത്ത്; ഏനേ അതെ കൊടുക്കും; അതെ കൊടുപ്പേക്കും അതെ തിരുപ്പി എടുപ്പേക്കുമൊള്ളെ അതികാരം എനക്കൊണ്ട്; ഇം കൽപ്പനെ എൻ തകപ്പൻകാൽ നുണ്ണും എനക്ക് കിടച്ച് ഇരുക്കിനെ.”
ഒരേയൊരു ചത്തിയെ തെയ്വമാനെ നിന്നാം നീ കടത്തിവുട്ടെ ഏശു കിരിശ്ത്തുവാം തിക്കിനൊണ്ടാനതുതാൻ എണ്ണണ്ണേക്കുമൊള്ളെ ഉശിര്.
നങ്കെ തെയ്വ മക്കയാനവോളെ കിരിശ്ത്തുവു കൂട്ടത്തിൽ നാമും അവകാശികയാനതാനേ? അവൻ മകത്തത്തുക്ക് പങ്കാളികയാളത്തുക്കുചൂട്ടി ഏശു ഏത്തെ കറുമംനാലെ നാമും കടന്തു പോകവേണ്ടതാനെ?
എന്തൊണ്ണാ ആരെല്ലാംനെ ഉടയാ ആളുകെ ഒൺ തെയ്വത്തുക്ക് തിക്കിനൊള്ളെ. അവറാത്തുക്ക് എല്ലാരുക്കും ഏശു മുതെ പുള്ളെ ആകോണുമൊണ്ണും അവറെ എല്ലാരും അവനിലെ ഉരുവത്തിലായിരുക്കോണും ഒണ്ണും താൻ അവൻ ആശെ വച്ചത്.
അതുനാലതാൻ “എങ്കെ ആത്തിരമാ ഇരുക്കിനനാലെ ആളുകെ എങ്കകാൽ ഒവ്വൊരുനാളും അറുക്കേക്ക് കൊണ്ടോനെ ആടുകാക്കുവോലെ ഇടപടിനെ” ഒൺ എളുതിയിരുക്കിനത്.
ഇത്തിനെ വലിയെ കൊടുമേൽ നുണ്ണും അവൻ എങ്കളെ കാപ്പാത്തിയെ. അവൻ ഇനീം എങ്കളെ കാപ്പാത്തും ഒൺ അവനിൽ എങ്കാക്ക് ഉറപ്പൊണ്ട്.
കിരിശ്ത്തുവിലെ കറുമത്തിൽ എങ്കെ പങ്കാളികയാനതുവോലെ എങ്കളിലെ അമതിയെ കിരിശ്ത്തുവുനാലെ വോറെ വേരാക്ക് പങ്കിനെ.
ഏശുവെ ശിലുവേൽ തറച്ചവോളെ അവനുക്ക് ചക്കിതി നാപ്പോയെ; അപ്പണും തെയ്വ ചക്കിതീൽ അവൻ ഇപ്പെ ഉശിരോടിരുക്കിനെ; അവനിലെ ചക്കിതി നാത്തെ നിലേൽ പങ്കുകാറായാനെ എങ്കെ നിങ്കളും മത്തും പളകിനവോളെ തെയ്വത്തിലെ ചക്കിതിയാലെ അവനും മത്തും പിശയ്ക്കിനെ.
ഏശുകിരിശ്ത്തുവും മത്തും ഏൻ എന്നമേ കുരിശീൽ തറയ്ക്കെ വച്ചിരുക്കിനെ; ഇനി ഏനില്ലെ പിശയ്ക്കിനത് കിരിശ്ത്തു താൻ എന്നേത്തിൽ പിശയ്ക്കിനത്; ഇപ്പണേലെ എൻ പിശപ്പ് എനക്കുചൂട്ടി ഉടയാ ഉശിരമേ കൊടുത്താളും എന്നെ ആത്തിരത്തോടെ അരുവണച്ചിരുക്കിനവനുമാനെ തെയ്വ മകനിലെ നമ്പിക്കേൽ താൻ.
കടശീക്ക് ഏൻ ചൊന്നത്, ഇനി ആരും എനക്ക് ഒരു തൊല്ലയാം ചെയ്വാനില്ലെ; എന്തൊണ്ണാ ഏൻ ഏശുവുക്കൊള്ളാ ഒണ്ണത്തിലെ അടകാളം താൻ എൻ ഉടമ്പിൽ കാണത്.
അന്നേരം നങ്കെ എല്ലാരും തെയ്വ മകനിൽ ഒള്ളെ നമ്പിക്കേലും പിന്നെ അറിവിലും മൊത്തമാ ചേന്ത് കിരിശ്ത്തുവോലെ തികഞ്ചവേരാളും നികന്തവേരാളുമാകും.
അത് മട്ടുമില്ലെ, എനക്ക് കരുത്താവാനെ കിരിശ്ത്തു ഏശുവെ ചൊല്ലി തിക്കിനൊണ്ടാനത് മുയ്ക്കമാനെ കാരിയമായതുനാലെ ഇതുകാടയെല്ലാം ഏൻ വിലനാത്തതായ് കാണെ. അവൻനാലെ ഏൻ അതുകാടയെല്ലാം വീയ് ഒറിഞ്ചാനെ. അകനെ ഏൻ എന്നമേ മൊത്തമാ കിരിശ്ത്തുവുക്ക് ഒള്ളവൻ ആവുകേം
നിങ്കാക്കുചൂട്ടി ഏൻ ഇപ്പെ അടേനെ കറുമമെ നിനച്ച് ഏൻ പിരിയമോറിനെ. ഉടയാ ഉടമ്പാനെ ശവേക്കുചൂട്ടി കിരിശ്ത്തു ഏത്തെ കറുമത്തിൽ കുറയൊള്ളത് ഏൻ എൻ ഉടമ്പിൽ ഏൽക്കിനെ.
നിങ്കളിലെ പാപെ കുണംനാലേം ഉടമ്പിൽ പരിച്ചേതനെ നാതയിരുന്തനാലേം നിങ്കെ ഒരു കാലത്തിൽ ചത്തവേരായായിരുന്തെ; ഒണ്ണാ തെയ്വം ഇപ്പെ നിങ്കളെ കിരിശ്ത്തുവും മത്തും പിശയ്ക്കെ വച്ചിരുക്കിനെ; തെയ്വം നങ്കെ പാപങ്കാടെ എല്ലാം മന്നിച്ച് തന്തിരുക്കിനെ.
അതുനാലെ നിങ്കെ കിരിശ്ത്തു കൂട്ടത്തിൽ ഉശിരോറി എന്തി വന്തിരുക്കിനതൊണ്ണാ കിരിശ്ത്തു തെയ്വത്തിലെ വലത്തക്കോട് ഇരുക്കിനെ ഇടമാനെ മേലോകത്തിൽ ഒള്ളതെ തേടിനിൻ.
നങ്കെ കരുത്താവാനെ ഏശുകിരിശ്ത്തുവിലെ തകപ്പനാനെ തെയ്വത്തുക്ക് മകത്തമൊണ്ടാകട്ടെ. എന്തൊണ്ണാ ഏശുകിരിശ്ത്തുവെ ചാവിൽ ഇരുന്ത് തെയ്വം ഉശിരേത്തി ഉടയാ എപ്പേരുപ്പട്ടെ ആത്തിരത്തിൽ നങ്കാക്ക് പുതുവൻ പിശപ്പ് തന്തിരുക്കിനതാനേ? അം ആശേൽ താനേ നങ്കെ പിശയ്ക്കിനത്.
അതുനാലെ എൻ ഉടമ്പിൽ ഉശിരൊള്ളെ കാലമെല്ലാം നിങ്കളെ ഇതെല്ലാം നിനവെ വരുത്തിനത് എൻ കടമെ ഒൺ ഏൻ നിനയ്ക്കിനെ.
തെയ്വത്തിലെ ചട്ടപ്പടീൽ നടക്കിനതൊണ്ണാ നങ്കെ അവനെ അറിഞ്ചിരുക്കിനതൊൺ അതുനാലെ തിക്കിനൊണ്ടാകും.
ഒണ്ണാ ആരൊണ്ണാലും അവൻ വശനത്തിലെ ചട്ടപ്പടീൽ നടക്കിനതൊണ്ണാ തെയ്വത്തിലെ ആത്തിരം അവനിൽ നിച്ചമാ തികഞ്ചിരുക്കിനെ. അകനെ നങ്കെ അവനിൽ ഇരുക്കിനതൊൺ തിക്കിനൊണ്ടാകും.
ഉശിരോടിരുക്കിനാളും താൻ. ഏൻ ചത്താതാൻ; ഒണ്ണാ ഇതി, എണ്ണേക്കുമായ് ഉശിരോടിരുക്കിനെ; ചാവിലേം പാതാളത്തിലേം ചാവി എൻ കയ്യിൽ ഒണ്ട്.