16 അകനെ ഏൻ ഓടിയതും ചെയ്യതുമെല്ലാം വുറുതാവായതില്ലയൊൺ കിരിശ്ത്തു തിരുമ്പി വരിനനാ എനക്ക് പിരിയമോറുകേക്ക് ഇടവരും.
ഏൻ ഇരുട്ടിൽ നിങ്കകാൽ ചൊന്നത് വെളിച്ചത്തിൽ ചൊല്ലിൻ; ചിത്താറയകത്തിൽ വച്ച് ചെവീൽ ചൊല്ലിയതെല്ലാം കൂരേക്ക് മീത്തോട് വുളിച്ച് ചൊല്ലുകേം ചെയ്യിൻ.
മനിശരുകാട്ടുക്ക് മില്ലോട് എന്നെ ആരൊണ്ണാലും ഏത്തു ചൊല്ലിയാ അവനാം തെയ്വ തൂതരുക്ക് മില്ലോട് മനിശൻ മകനാനെ ഏനും ഏത്തു ചൊല്ലും.
ഉശിരെ തരിനത് ആത്തുമാവാനെ; കറി ഒണ്ണുക്കും ഉതവുനതില്ലെ; ഏൻ നിങ്കകാൽ കുരവുട്ടെ വശനങ്കാട് ആത്തുമാവും ഉശിരും താൻ.
അത്തുക്ക് ശീമോൻ പത്തിരോശ് അവൻകാക്ക്, “കരുത്താവേ, എങ്കെ ആരുകാക്ക് പോകും? എണ്ണെണ്ണേക്കേക്കുമൊള്ളെ ഉശിരിലെ വശനം നിൻകാൽതാൻ ഒള്ളത്.
എൻ ഉടപ്പുറവികളേ, അബുറാകാമ് വർളാട്ടിലെ മക്കളേ, അവറെ കൂട്ടത്തിൽ ചേന്തെ എകൂതരല്ലാത്തെ ചാമിക്കാറാളുമേ, നങ്കാക്കുതാൻ ഇം രച്ചേലെ നല്ലെ ചേതിയെ കടത്തി വുട്ടിരുക്കിനത്.
നങ്കെ കരുത്താവ് ഏശു കിരിശ്ത്തുവിലെ നാളിൽ കുത്തം നാത്തവേരാളായിരുപ്പേക്ക് അവൻ നിങ്കളെ കടശിവരേക്ക് ഉറപ്പോടെ നുറുത്തും.
അതുനാലെ ഉന്നം നാത്തെ മനിശൻ ഓടിനതുവോലനാത്തെ ഏൻ ഓടിനത്; കാത്തുക്ക് കുത്തിനെ മനിശൻവോലെ നാത്തെ ഏൻ പടേ വെട്ടിനത്.
തെയ്വം എനക്ക് വെളിപ്പടുത്തിയനാലതാൻ ഏൻ അക്ക് പോയത്; പോയെ കാലത്തിൽ ഏൻ ചെയ് വന്തതും ഇപ്പെ ചെയ്യിനതുമാനെ കാരിയങ്കാട് വുറുതാവാകാതെ ഇരുപ്പേക്ക് ഏൻ എകൂതരല്ലാത്തവേരാകാൽ ചൊല്ലി വന്തെ നല്ലെ ചേതിയെ എല്ലാരും വിലെ മതിക്കിനെ കുടിയാക്കൻമാരുക്ക് മട്ടുമേ റൂപ്പായ്ക്കെ.
ഏൻ നിങ്കകാൽ ചൊല്ലിയതും നിങ്കാക്കുചൂട്ടി ഉളച്ചതും വുറാതാവായേയതീ ഒൺ നിനച്ച് ഏൻ കവലപ്പടിനെ.
അകനെ നിങ്കെ നല്ലതും കെട്ടതും ഏളതൊൺ പുറിച്ച് എടുക്കിനവേരാളായ് കിരിശ്ത്തു വരിനനാ വരേക്ക് ചുത്തമാനവേരാളും കളങ്കമത്ത വേരാളും ആയിരിൻ.
നിങ്കളിൽ ഇം നല്ലവേലേ മുതെ ചെയ്വന്തവനാനെ തെയ്വം കിരിശ്ത്തു ഏശു വരിനത് വരേക്ക് അതെ ചെയ്കേം ചെയ് മുടിവാക്കുമൊണ്ണും ഏൻ ഉറപ്പാ നമ്പുനെ.
അതക്കാട്ടി കരുത്താവാനെ ഏശു വെളിപ്പടിനവോളെ അവനുക്ക് മില്ലോട് എങ്കളിലെ ആശേം പിരിയമും എങ്കാക്ക് പെരുമപ്പടിളെ നിലമേൽ നേട്ടമൊണ്ടാകേക്ക് കാരണക്കാറാളും നിച്ചമായും നിങ്കതാൻ.
ഇതുനാലെ എനക്ക് ഒരുത്തിനകൂടി കാത്ത് ഇരുപ്പേക്ക് മുടിയാത്തതുനാലെ നിങ്കളിലെ നമ്പിക്കയെ ചൊല്ലി തിക്കിനൊണ്ടാളത്തുക്ക് ഏൻ നിങ്കകാക്ക് തിമോത്തിയോശെ കടത്തിവുട്ടെ. ഉരുമൻ നിങ്കളെ ചോതനെ ചെയ് എങ്കെ ഉളപ്പെ വുറുതാവായ്ക്കാച്ചതീ ഒൺ നിനച്ച് ഏൻ അരണ്ടിരുന്തെ.
തെയ്വത്തിലെ വശനം ഉശിരും ചക്കിതിയുമാനെ. ഇരണ്ടുകോടും ഉരുക്കൊള്ളെ ഏളെ വാളക്കാട്ടീം ഉരുക്കൊള്ളതും ഉശിരാം ആത്തുമാവാം ഉളുപ്പാണിയാം എലുമ്പകത്തിലെ കൊശുപ്പാം അറുത്തു മുറിക്കും വരേക്ക് തൊളിച്ച് പോനതും ഇതയത്തിലെ ചിന്തനകളാം ആശകളാം വെളിവാക്കിനതും താൻ.
എന്തൊണ്ണാ നിങ്കെ ഉടമ്പുക്കു കിടച്ചിരുക്കിനെ ഉശിരു ചത്തുമാണ്ടു പോനെ തായ് തന്തേരുകാൽ നുൺ കിടച്ചത്. ഒണ്ണാ നിങ്കെ ആത്തുമാവുക്കു കിടച്ചെ ഉശിരു നാശമായ് പോകാത്തെ തെയ്വ വശനത്തിൽ നുൺതാൻ.
മുതെ മുതെ ഇരുന്തതും എങ്കെ ചെവീൽ കേട്ടതും കണ്ണിൽ കണ്ടതും എങ്കെ നോയ്ക്കതും കയ്യാരെ തൊട്ടതുമാനെ ഉശിരൊള്ളെ വശനമെചൊല്ലിതാൻ നിങ്കകാക്ക് വുളിച്ച് ചൊന്നത്.
“വരിൻ” ഒൺ തെയ്വത്തിലെ ആത്തുമാവും ഏശുവുക്കുചൂട്ടി ഒരിയ്ങ്കി ഇരുക്കിനെ മണവാട്ടീം ചൊന്നെ; അതെ കോക്കിനവനും “വരിൻ” ഒൺ ചൊല്ലട്ടെ; തവിക്കിനവൻ വരട്ടെ; ആശിക്കിനവൻ ഉശിര് തണ്ണിയെ മത്തം കുടിയ്ക്കട്ടെ.