17 نه یَگه وَه دُم پیشکَشیا بوئم، بلکِم هام اَر دُم ثمری گه اِتِبار هُمَه اَرتَک خدا ویشتِرا کِ.
هُمَه نوئینو گه مِنتو اِنتخاو کِرد، بلکِم مِه بیم گه هُمَهم اِنتخاو کِرد ئو هُمَهم مَیِّن کِرد تاگَه بِچینو ئو ثمر بارینو ئو ثمر هُمَه بِمینی، تاگَه هر چَتونی اژ باوَه وَه نُم مِه بِ، بیَ بینتو.
جِلال باوَهم ها نوم یَگه هُمَه ثمر فِرِهی بارینو؛ ئو هُنَ ثابتَ مِهِینو گه شاگرد مِنینو.
اِسَه، وخدی ایی کارمَ تموم کِرد ئو چیئَلی گه جیَم بیَ رَسونمَ دَسو، اژ رئی هُمَه، مَچِم اِرَه اسپانیا.
هَنیَ موشِم: کس مِنَ اَخمَخ فرض نِهِه. مِنتائای اَرّ هُنَ مِهِینو، مِن اِجور آم اَخمَخی قبول بِهَن، تاگَه مِنیش بتونِم تیکُلُنجِهی بنازِم اَر ووژِم.
اِسَه لازمَ مَذانِم گه اژ اَ بِرالَ خواهشد بِهَم وِر اژ مِه، بان اَرِه تَکتو ئو پیشکَشیَلی گه وَدَهتو دائی، گِردا کَن. تاگَه ایی پیشکَشیَ، پیشکَشیای بو گه وَه دل ووژتو داتونَ نه وَه زور.
پِرا بوئینون اژ ثمر صالحبیئینی گه وَهسونگَ عیسی مسیح وَه بارَ مای، اَرِه جِلال ئو شگِر خدا.
نه یَگه اِبارَه هَوَجَهلِم قصَه بِهَم، اَرِیَگه گِرتِمَسا گه اِ کُل حالِروژی قانی بوئم.
اَرِیَگه هُنَ گه هُمَه مَذانینو ئو خدا شاتَ، ایمَه هرگِس چاپلوسیمو نَهَرد ئو قصَهلمو اژ طَما نوئی.
نه یَگه شِراوی بو، یاگَه زور بوشی، بلکِم فَخیر ساگوشکَتی بو، ئو نه جنگَری، یا پیلدوس.
اَرِیَگه پیلدوسی ریشی کُلِ جور گَنیَ، وَه خاطر هَر ایی طَما پیلَسَ گه بِری اژ رئی ایمون اِرهاتِنَ، دردَل فِرِهئونی کِردیَسَ گیژ ووژونا ئو زیَمدارا بینَ.
اَرِیَگه اُسقُفی گه پیشکار خداءَ باس چیئی اِنوم زِنِهی ناوتی گه وَهسونگَ اَوا لارَ بوتی اَری. او نَباس قُرات یا پِرچَشرهاتی یا عِرَخی یا تُنتیوَت بو یا هَر هَلگ اَرِه پیل بِ،
بیلا مردِم ایمَه، بِگِرِنا گه ووژو وَخم کارَل خو بِهَن، ئو اَرِه هَوَجَهل عمدَه تیارِک بوئینِن ئو بیثمر نوئن.
اَرِیَگه خدا بیانصاف نیَ گه کار هُمَه ئو مِحبتی گه وَه خاطر نُم او اِ خِلمت اژ ایمودارَل مسیحتو نِشو داءَ ئو هَنیشَ مِینو، اِویر بِچوتی.
ریئَن خدا گه ها نوم هُمِهاِر شوئونی کَن ئو مِتیَهجی بوئنی، نه وَه زور بلکِم وَه میل، [هَراَ جورَ گه خدا مِیتی]؛ ئو نه اَرِه فادَه ناحخ بلکِم وَه شوقا.
رئی راسو وِل کِردیَ ئو ویرِ تُرّ بَلعام بِن بِعور گه مِز نادُریسی دوس داشدی، اژ رئی اِرهاتِنَ.
اونَل اژ طَمائو، وَه یاری قصَهل دِرو، خارَتتونَ مَهَن. مِنتائای مکومیَتو گه وِرِکار مَیِّن بیَ، بیگار نَنیشتیَ ئو نابودیو نَحیوَتیَ!
هِرّو اَرِنو، اَرِیَگه چِنَ تُرّ قائِنا ئو وَه خاطر نفع، چِنَ تُرّ خِلَط بَلعاما ئو اِ شورش قورَح اژ بِن چِن.