14 وَه ایی حالا هُمَه لِفطو کِرد گه اِ زیَمَتَلِم بینونَ شریک مِه.
اَرباوِهِه جوواو داتی: ”آفِری، اِاِ خِلمتکار خو ئو اَمونتدار! اِ چیئَل کم اَمونتدار بین، اِسَه چیئَل فِرَهتی میَمَ دَسا. بوری بوءَ هُمبیَر خَوشی اَرباو ووژِت!“
اونَل ووژو صِلائو دی ایی کارَ بِهَن؛ ئو اِراسی دِن اونَل اِ مِلو بی، اَرِیَگه اَرّ خِرِیهودیَل اِنوم بِرَکتَل روحانی یهودیَل هُمبیَرا بینَ، یهودیَلیش باس هَرهُنَ اِنوم خِلمت بِرَکتَل مالی اونَل، هُمبیَرا بوئن.
هر کی اژ کلوم خداءَ مَگِریا، باس مَلِم ووژ اِ کُل چیئَل خو بیَردارا کِ.
ایی حخَ دیرِم گه اِبارَه کُل هُمَه هُنَ فگِر بِهَم، اَرِیَگه هاینونِ نوم قلب مِناِر، اَرِیَگه کُل هُمَه اِنوم فیض خدا وَهگَرد مِه هُمبیَرینو، هم اِ زندونی بیئِنِم ئو هم اِ دَفاع اژ انجیل ئو ثابت کِردِن دُریسی اَوَه.
اَ پیلمَ کامل گِرت ئو جُجُ ویشتِر. ئو اِسگَه گه پیشکَشیَلی گه هُمَه کِلتوکردیَ، اژ اِپافْرودیتوسِم گِرتیَ، کُل چی دیرِم، گه یِه پیشکَشی خَوشبو ئو قُرونی قابلِ قبول ئو وَه دل خدای کَ.
فِربو بیَ بینو گه خوئی بِهَن ئو اِ کارَل خِر دولَمَن بوئن، دسِدلواز ئو دسَخِر بوئن.
گِلییِگِل اِ وَر چیَم کُل مردِم دُشمینونَ مائونتو ئو آزارونَ ماینو ئو گِلییِگِل شونَشو کسَلی موسیاینو گه وَهگَردو هُنَ رفدارَ موئیا.
اَرِیَگه وَهگَرد اونَلی گه اِ زندو بین، هُمدردیتونَ مَهَرد ئو وخدی مالِمنالتو خارَتونَ مَهَرد وَه خَوشی مَچیاینونِ گِرد، اَرِیَگه مَذِناسدتو مالِمنال بیتِری دیرینو گه پایارَ.
اژ خوئی کِردِن ئو بیَردارا کِردِن کسَلیتِر اژ چیئَلی گه دیرینو خافل نوئن، اَرِیَگه هُنَ قُرونیَلی وَه دل خدان.
مِه، یوحنا، بِرا هُمَه، گه اِ جُور ئو پاتِشائی ئو پایاریای گه ها نوم عیسیاِر، وَهگَردتو شیَریکِم، وَه خاطر کلوم خدا ئو شاتی اَر عیسی، اِ جزیرهی بیم گه نُم پاتموس بیتی.