11 نه یَگه اِبارَه هَوَجَهلِم قصَه بِهَم، اَرِیَگه گِرتِمَسا گه اِ کُل حالِروژی قانی بوئم.
سروازَلیش اَژینو پِرسی: «اَنی ایمَه، ایمَه باس چَه بِهِیم؟» وِتیئونو: «هَراَ زور اژ کسی پیل نَسینِن ئو بُختِم نارُوا نیَن اَر هُیچ کس ئو وَه مِزدَس ووژتو قانی بوئن.»
اِ جُور ئو سخدی، اِ شو نَحیوَسیَل فِرَه؛ اِ تینی ئو وِرسِنی بیئِن، ویشتِر وخدَل بیخوراک، اِ سرما ئو بیجِنِکی.
پَژاریم مِنتائای هَنی خَوشالیم، ژاریم مِنتائای کسَل فِرِه ثروَدمَنا مِهِیم؛ هُیچ نِریم مِنتائای صائای کُل چیئیم.
اَرِیَگه هُمَه اژ فیض خداونمو عیسی مسیح خَوَر دیرینو گه وَهیاآگه دولَمَن بی، وَه خاطر هُمَه ژارا بی تاگَه هُمَه وَه ژاری او دولَمَنا بوئینو.
ئو خدا مَتونی هر بِرَکتی اَرِه هُمَه فِرَهآ کِ، تا هَر اِ کُل چی اَخَ گه اِکَلتونَ داشدوئیتو، اِ هر کار خوئی چَلچَلتو داشدوئی.
اِراسی مِه کُل چی وَه خاطر اَرزشد فِرَه شناخت خداونِم مسیحْ عیسی ضِرَدَ حساوَ مارِم گه وَه خاطر او کُل چیئِمِ کیس اِرچیَ ئو اونِلَ اِشخال وَه حساوَ مارِم، تاگَه نفعِم مسیح بو.
اَرِیَگه وَهگَرد اونَلی گه اِ زندو بین، هُمدردیتونَ مَهَرد ئو وخدی مالِمنالتو خارَتونَ مَهَرد وَه خَوشی مَچیاینونِ گِرد، اَرِیَگه مَذِناسدتو مالِمنال بیتِری دیرینو گه پایارَ.