22 اَرّ باس اِنوم لار زِنِهی بِهَم، یَه اَرِه مِه کاری کَ گه ثمر دیری. وَه ایی حالا نِمَذانِم کُمینو اِنتخاو بِهَم.
«ئو اِسگَه اِاِ بِرال، مَذانِم گه کار هُمَه چُی کَلِنگَلتو اژ نایونی بیَ.
اِاِ بِرال، نِمِم بیخَوَر بوئینو گه چَن گِل قَصِم داشدیَ بام اِرَه تَکتو، مِنتائای هَر گِلی چیئی پیش هاتیَ، تاگَه اِنوم هُمَه ثمری دِرو کَم، هَرهُنَ گه اِنوم باقی خِرِیهودیَلِم کِردیَ.
خدا قوم ووژ گه وِرِکار شناسیتی، رد نَهَردیَسی. مَر نِمَذانینو نُسَخ مقدّس اِبارَه ایلیا پِخَمَر چَه موشی؟ یَگه چطور اژ دس قوم اسرائیل اَرتَک خدا گِلِی کِردی ئو وِتی:
اَرِیَگه دُریسَ ایمَه مِطابق جسم زِنِهیَ مِهِیم، مِنتائای مِطابق جسم جنگ نِمِهِیم.
وَهگَرد مسیح کیشیام اَر صلیب، ئو دیَر مِه نیِم گه زِنِهیَ مَهَم، بلکِم مسیحَ گه اِنوم مِه زِنِهیَ مِهِه؛ ئو ایی زِنِهیَ گه اِسگَه اِ جسمَ مَهَم، وَه ایمون اَر کُر خداءَ مَهَم گه مِه دوس داشدی ئو گیو ووژ اَرِه مِه داتی.
مِن اِنومجا یوئنَ گیرِم کِردیَ. آواخد ووژِم یَسَ گه اژ ایی دنیاءَ بِچِم ئو وَهگَرد مسیح بوئم، اَرِیَگه یَه فِرَه بیتِرَ.
مِنتائای مَنِنِم اِنوم جسم اَرِه هُمَه ضروریتِرَ.
اَرِیَگه مِم بِذانینو چَنی اَرِه هُمَه ئو اَرِه کسَلی گه هانِ لائودیکیَه ئو اَرِه کُل اونَلی گه مِنو اِ ویراَرویر نِئیَ، تقِلاءَ مَهَم.
هُنَ باقی عمِر اِنوم جسم، اَرِه اَنجوم دائِن خواس خدا زِنِهیَ مِهِه، نه اَرِه هُواوهوسَل بشری.