11 अपे अहापे ओंगले नाँय लगा तोनोंगाः हुडिंग बगरा इदा। हनालगा नाँय नाःआ इयाय कतायतना, माःआन। ईंग तोनोंगाः हाल-चालरे संतोकगे लगायिंग चेडकिया।
सइनाकू हों हाँय एचेरेकू होंबोरतेरा, “गुरुजी, अलेके चिला एचे इदा?” दो हाँय हँकू एचेरेय कताया, “होड़कू अते ढिबुवा रेनहाकेडखन अलोपे गोः अरू लबराकेडखन तोनोंगीग होड़ अलोपे बदीगेय। सरकार एमेयता हिनिनमिनाः तंकातेपे संतोकगे।”
ईंग मुरुकिंग मिहनइतगेःआ अरू कटसियायिंग परावनेना अरू रइत रइत मेरिंग अपीगा। रंगेगतो अरू ततंगतोयिंग दोहोना अरू घड़ी घड़ी बेगर जोमतेयिंग दोहोना। ईंग ररंगिंगा अरू डेंडलेयिंग दोहोना।
अले फिकिराः होड़कू इया इदानलेःआ, मनदो जमा बेला बनाहालतेले दोहोनता, गरीब होड़ इया इदानलेःआ मनदो मुरुक होड़कूले गिरहतगोडता। अले एचेरे कहिसाः कोवानेःआ, मनदो अले एचेरे जमालेःआ इदा।
अपे सुसुदीतना अबूरीग परबू ईसू मसी मयावाडबुःआ। हाँय सेरमो देसरे गिरहते दोहोन हों हाँय अपे लगाय गरीबयान, जेमहा हाँय गरीबगुः अते अपे भगवान बदीरेपे गिरहत जुवाः।
भगवान अपेराः जीव-जहन जमालेःआतेय अहाल-बहाल अवेयता, जेमहा अपे जमा कताकूनरे, जमा बेला, अपेराः जमा जरूरइत जिनिसकून दोहोन अते, अपे जमा इयाःआ नपाय बुता बुता लगापे उडु-बुडू जुवाः।
हाव, परबू ईसू मसी नपायते सुदीगेय लगायिंग चहाःतना अरू हाँयिंग सुदी, ईंग लगा जमालेःआते मनइद कता हवे। ननानाः लगा मड़ंगरे ईंग लगा नफा दोहोना, हनानाः कताकून सदाःआ इदा माःआन ओंगोलतेडखनिंग अड़ाःगोतेडा। अरू ईसू ईंग पवाः लगा अरू हाँय सुदा मिनी जुवाः लगा हना जमाकून खरसी हवे माःआनिंग ओंगलेतना।
जेहेलरेकू दोहोना, हँकुःआ बिसवासी होड़कूराः कटसियारे अपे होँपे कटसियानेना। अपे सुसुदीःआ अबू लगा मुरुक नाय नपाय अरू सगर सइट दोहोनता हना आन-धान सेरमो देसरे इदा, माःआन। हनालगा होड़कू अपेराः आन-धानकू अडिग गोःआ, हनमेला अपे बहालतेपे लुड़ी गोः ओवातेडकुःआ।