15 Ме, Даниил, шӧйӧвоши. Тайӧ аддзылӧмъясыс повзьӧдісны менӧ.
Асывнас фараон пондіс майшасьны. Сійӧ корис египетса тӧдысьясӧс да мывкыда йӧзӧс и висьталіс налы ассьыс вӧтсӧ. Но некод эз куж гӧгӧрвоӧдны фараонлысь вӧтсӧ.
Господьӧй, Тэ тӧдан, мый ме эг ӧтдортчы Тэнсьыд войтыртӧ видзӧмысь, ме эг кӧсйы, медым воис бырӧдан луныс. Тэ водзын восьса ставыс, мый петіс менам вомысь.
Но кодкӧ морт кодь инмӧдчис менам вомдорӧ, и ме понді сёрнитны. Ме шуи ме водзын сулалысьлы: «Ыджыдӧй, сыысь, мый ме аддзылі, менӧ топӧдіс чорыд дой, и ме дзикӧдз вынтӧмми.
Навукодоносор аслас мӧд веськӧдлан воӧ аддзыліс вӧтъяс. Сылӧн лолыс пондіс майшасьны, и сійӧ эз вермы узьнысӧ.
Ӧксы шуис налы: «Ме аддзылі вӧт, и менам лолӧй майшасьӧ. Ме кӧсъя гӧгӧрвоны тайӧ вӧтсӧ».
Ӧксыӧй, тэ – тайӧ пуыс. Тэ лоин ыджыд да вына, тэнад ыджыдалӧмыд инмӧ енэжӧдзыс, тэнад юралӧмыд паськалӧ му помӧдзыс.
Медбӧрти локтіс ме дінӧ Даниил, код пытшкын вежа Енлӧн Лолыс. Данииллы вӧлі сетӧма менам Белтешацар енлысь нимсӧ. Ме висьталі Данииллы ассьым вӧтӧс,
Вавилонса Валтасар ӧксылӧн медводдза веськӧдлан воӧ, кор Даниил куйліс аслас вольпасьын, вӧтнас сылы вӧліны аддзылӧм-петкӧдчылӧмъяс. Сійӧ гижис ассьыс вӧтсӧ.
Та вылын помасьӧ менам висьталӧмӧй. Ме, Даниил, ёна повзи, мӧвпъясӧй повзьӧдісны менӧ, весиг чужӧмӧй кельдӧдіс. Но сійӧс, мый вӧлі восьтӧма меным, ме видзи аслам сьӧлӧмын.
Ме аддзи ачымӧс Суза изкарын, Элам нима ӧксыув муын, Улай ю дорын.
Ме, Даниил, дзикӧдз эбӧсысь уси да виси некымын лун чӧж. Сэсся чеччи да бара понді кесъявны ӧксылы. Сійӧ, мый ме аддзылі, ёна чуймӧдіс менӧ, и гӧгӧрвоны эг вермы.
Ме шызьӧмсӧ кылі да, пытшкӧсӧй тіравны пондіс, вомдорӧй вӧрны кутіс, дойыс лыясӧдз пырис, кокӧй дзӧрны пондіс. Но ме лӧня виччыся сійӧ лунсӧ, кор шогыс суас менам войтыр вылӧ уськӧдчысьясӧс.
Тӧда, меным регыд ковмас кольны ассьым чомйӧс. Тайӧс восьтіс меным Исус Кристос Господьным.