3 هَر موقع شِمَه یاد بواَردیم، چِمِن خِدا شُکر بَکَردیم
3 هَر موقِه شِمَه یاد آمَفَند، اِشتَن خدا شِکر باتیم
امّا خِدا را شُکر، شِمَه که پیشتری گناه نوکرون بیرونه، حِسَه صِدق دیلی نَه اَ تعلیمی کا اِطاعت بَکَردیرون که خِدا شِمَه آدوعَشه.
از همیشه چِمِن خِدا شِمَه واسی شُکر بَکَردیم. و خِدا اَ فیضی واسی که مسیحْ عیسی کا بِه شِمَه آدوعَه بییَه.
چوم اِم هَمَه شادی که شِمَه واسی چَمَه خِدا حضوری کا چَمَه نصیب بَه، چِنتَه بَشایمون خِدا شُکر بِکَرَم؟
اِی بِرااِن، اَمَه بَسی همیشه خِدا شِمَه واسی شُکر بِکَرَم، دُرُست نی هِمَه، چوم شِمَه ایمان هِنتَه رُشد بَکَردی و شِمَه هَر کمیلَه محبت یَندی را وِرتَر بَبی.
هَتَه که شَواَنده روز یکسرَه چِمِن دعااون کا تِه ویر بواَردیم، خِدا شُکر بَکَردیم، اَ خِدایی که از نی چِمِن دَده اون شیوار پاکَه وجدانی نَه اَیی خِدمت بَکَردیم.