Biblia Todo Logo
Online Bible

- Advertisements -




په تیتوسا پولُسئے کاگد 3:3 - هُدائے پاکێن کتاب، بلۆچی زبانا

3 یکّ وهدے ما هم بےاَگل و ناپرمان و گُمراه بوتگێن و هر پئیمێن بدێن واهگ و هئوا و هئوَسانی گلام بوتگێن. ما وتی زند بدکاری و هسدّئے تها گوازێنتگ. نَپرتئے هکدار بوتگێن و ما گۆن یکدومیا نَپرت کُرتگ.

See the chapter Copy




په تیتوسا پولُسئے کاگد 3:3
37 Cross References  

بله اۆنانا زانت که اے منی جندئے پَدرێچَ نبیت، پمێشکا وهدے گۆن وتی براتئے جَنا یکجاهَ بوت، وتی مَرزی‌ای ڈَنّا رێتکنت که په براتا پَدرێچے پێدا مکنت.


پوتیپارئے جَنا ایسُّپئے کباه تان هما وهدا وتی کِرّا اێر کرت که ایسُّپئے واجه لۆگا آتک،


چیا که آ وتی جندئے دلا همینچک وتی تئوسیپا کنت، که وتی گناها نزانت و چه آییا نپرت کرتَ نکنت.


آییا پَسّئو دات: ’منَ نرئوان،‘ بله رَندا پشۆمان بوت و شت.


ایسّایا گوَشت: ”هُژّار بێت، کَسے شمارا گُمراه مکنت. چێا که بازێنے په منی ناما کئیت و گوَشیت: ’من هما آن‘ و ’وهد آتکگ و نزّیکّ اِنت،‘ بله شما آیانی هبرا گۆن مکپێت.


ایسّایا گوَشت: ”شمارا راستێنَ گوَشان، هرکَس که گناهَ کنت، گناهئے گُلام اِنت و


هما پئیما که یکّ وهدے شما هُدائے ناپرمان اتێت بله اَنّون چه اِسراییلیانی ناپرمانیا، هُدائے مِهر و رَهمت شمارا رست،


پمێشکا مئیلێت گناه شمئے زئوال بئیۆکێن جِسم و جانا هاکمی بکنت که آییئے سِلّێن واهگان پوره بکنێت.


بله هُدائے شُگر اِنت، هرچُنت پێسرا گناهئے گُلام اتێت، نون شما په سِتکِ دل هما تالیمئے پَرمانبرداری کرتگ که آییئے سپرده بوتگێت.


بله نون که چه گناهئے نێمگا آزات بوتگێت و هُدائے گُلام اێت، سَمرے که کَٹّێت پَلگاری اِنت و آییئے آسر نمیرانێن زِند.


ما زانێن که مئے کوَهنێن هستی و زِند، گۆن آییا سَلیبئے سرا دْرنجگ بوت تانکه هما جِسم و جان بێران ببیت که گناهئے گُلام اِنت و ما چه اِد و رند گناهئے گُلامیا مکنێن.


اگن کَسے وتا مزنَ لێکیت بله هچّے نه‌اِنت، آ وتا رَد دئیگا اِنت.


بدێن مردم و رد دئیۆک دگران ردَ دئینت و وت ردَ کپنت و رۆچ په رۆچ گَنترَ بنت.


اِشانی نیاما اَنچێن مردم هست که لۆگانی تها پُترنت و هما جنێنان وتی داما دئورَ دئینت که نِزۆر اَنت و گناها بار اَنت و هر پئیمێن رَدێن واهگانی گُلام اَنت.


اے مردمَ گوَشنت که ما هُدایا زانێن، بله آیانی کار پێشَ دارنت که آییا نزاننت. چُشێن مردم بَژّناک اَنت، ناپرمان اَنت و هچّ شرّێن کارئے کابِل نه‌اَنت.


اے رهمت مارا تالیمَ دنت که ما وتا چه هُداناپَرمانی و دنیایی هئوا و هئوَسان دور بدارێن و همے وهدا که ما وتی مُبارکێن اُمێتئے اِنتزار و وَدارا اێن، بزان وتی مزنێن هُدا، وتی رَکّێنۆکێن ایسّا مَسیهئے پُرشئوکتێن آیگئے وَدارا اێن، اے دنیایا په جِندئے داشت و پهرێزکاری و هُداتُرسی زند بگوازێنێن.


آ کَس که وتا هُدادۆستے زانت بله وتی زبانئے مَهارا داشتَ نکنت، وتا رَدَ دنت و گلاێنیت و آییئے ”هُدادۆستیا“ پائدگے نێست.


هبرزورێن چُکّانی پئیما ببێت. مئیلێت که شمئے زِند هما ڈئولا سِلّێن واهگانی دستا ببیت که شمئے نازانتیئے وهدا بوتگ.


بلاهێن اژدیا در کنگ بوت، هما کوَهنێن مار، که اِبلیس و شئیتان گوَشگَ بیت و سجّهێن دنیایا گُمراه کنگا اِنت. آ گۆن وتی پرێشتگان زمینا دئور دئیگ بوت.


اے نشانیانی سئوَبا که اِشیا رسترئے دێما پێش دارگئے اجازت دئیگ بوت، اِشیا زمینئے سرا نِشتگێن مردم رَدَ داتنت. هُکمی داتنت که ”هما رسترئے شرپا بُتے جۆڑ کنێت که زهمے لگّتگی، ٹَپّیگ بوتگ بله اَنگت زندگ منتگ.“


گۆن مزنێن تئوارێا کوکّاری کرت: ”کپتگ، کپتگ، مزنێن بابِل، نون پلیتێن روهانی منندجاه بوتگ و هر ناپاکێن اَرواهئے جاگه اِنت و هر ناپاکێن مُرگئے کدۆه اِنت و هر ناپاک و بَژّناکێن سَهدارئے لۆگ اِنت.“


Follow us:

Advertisements


Advertisements