Biblia Todo Logo
Online Bible

- Advertisements -




پولُسئے کاگد په رومیان 7:4 - هُدائے پاکێن کتاب، بلۆچی زبانا

4 او منی براتان! همے پئیما چه مَسیهئے جِسم و جانئے راها شما چه شَریَتا آزات بوتگ و مُرتگێت تان دگه کَسێئے ببێت، هماییئے ببێت که چه مُردگان جاه جناێنگ بوت، تان په هُدایا بَر و سَمر بیارێن.

See the chapter Copy




پولُسئے کاگد په رومیان 7:4
35 Cross References  

وهدے شام ورگا اَتنت ایسّایا نگنے زرت، هُدائے شُگری گپت، چُنڈ چُنڈ کرت و مریدانا داتی. گوَشتی: ”بزورێت و بوَرێت، اے منی جسم اِنت.“


آ تُهم که شَرّێن زمینا رتکنت، هما مردم اَنت که هُدائے هبرا اِشکننت و مَنّنت، بَر و بَروَردَ دئینت، لهتێن سی سَری، لهتێن شست سَری و لهتێن سد سَری.“


منی پتئے شان و شئوکت گۆن همے چیزّا زاهرَ بیت که شما بازێن بَر و سَمرے کارێت و منی مُریدَ بێت.


بانۆرئے هُدابُند، سالۆنک اِنت. انچۆ که سالۆنکئے دۆست اۆشتاتگ و سالۆنکئے تئوارا اِشکنت و گَل و شادانَ بیت، منا همے ڈئولێن کامل و سررێچێن شادهیے رستگ.


من هما زِند بَکشۆکێن نان آن که چه آسمانا اێر آتکگ. هرکَس که اے نانا بوارت، تان اَبد زندگَ مانیت. اے نانا که منَ دئیان، منی جندئے جسم و جان اِنت که په جهانئے مردمانی زِندا نَدریَ کنان.“


همے ڈئولا، شما هم وتا په گناها مُردگ بزانێت و چه ایسّا مَسیهئے راها وتا په هُدایا زِندگ بزانێت.


باید اِنت گناه شمئے سرا هاکمی مکنت، پرچا که شما شَریَتئے ساهگا نه‌اێت، رهمتئے ساهگا اێت.


هچبر! ما که چه گناها سِستگ و مُرتگێن، چۆن بوتَ کنت که اَنگت گناهانی تها زِند بگوازێنێن؟


بله نون که چه گناهئے نێمگا آزات بوتگێت و هُدائے گُلام اێت، سَمرے که کَٹّێت پَلگاری اِنت و آییئے آسر نمیرانێن زِند.


تان وهدے آییئے مرد زِندگ اِنت، اگن آ دگه مردے بگیپت، زِنهکار زانگَ بیت. بله اگن آییئے مرد بمریت، چه شَریَتئے اے رَهبندا آزات اِنت و اگن دگه مردے بگیپت زِنهکار زانگَ نبیت.


بله نون ما چه شَریَتا آزات بوتگێن، چه هما چیزّا مُرتگێن که پێسرا مارا پابَندی کرتگ‌اَت، تانکه چه روهئے نۆکێن راها هُدائے هِزمتا بکنێن، چه شَریَتئے نِبشتهانی کوَهنێن راها نه.


چێا که چه ایسّا مَسیهئے راها، زِندئے روهئے کانونا منا چه گناه و مَرکئے کانونا آزات کرتگ.


هما نالت که مئے سرا اَت، مَسیها وتی سرا زرت و اے ڈئولا مارا چه شَریَتئے نالتا مۆکتی، چێا که نبشته اِنت: ”هرکَس که دارئے سرا دْرَنجگ بوت، نالتیے.“


بله اگن پاکێن روه شمئے رهشۆنیا بکنت، گڑا شما شَریَتئے پابند نه‌اێت.


چه پهرێزکاریئے هما بر و سمرا پُرّ ببێت که چه ایسّا مَسیهئے برکتا کئیت، په هُدائے شان و شئوکت و ستایا.


من ٹێکیئے واهگدار نه‌آن، بله په شما هما ”سوتّئے“ واهگدار آن که شمئے هسابئے تها گێش کنگَ بیت.


آییا وت مئے گناهانی بار سَلیبئے سرا وتی بڈّا لَڈّت، تانکه گناه چه مئے دلا بمریت و په نێکی و پاکی زِند بگوازێنێن، که شما چه هماییئے ٹَپّ و ٹۆران دْراه بوتگێت.


گَل ببێن و شادهی بکنێن و هماییا شان و شئوکت بدئیێن، چێا که گوَرانڈئے سورئے وهد آتکگ و آییئے بانۆرا وتا تئیار کرتگ.


چه هما هپتێن پرێشتگان که چه گُڈّی هپتێن اَزابان پُرّێن هپت دَرپِش گۆن اَت، یکّے آتک و منا گوَشتی: ”اِدا بیا، من ترا بانۆرا پێشَ داران، گوَرانڈئے لۆگبانکا.“


Follow us:

Advertisements


Advertisements