2 هما وشّێن مِستاگ که هُدایا پێسرا وتی نَبیانی وَسیلها، پاکێن کتابانی تها وادَه داتگاَت.
اے سجّهێن کار پمێشکا چُش بوتنت تان هُداوندئے هما هبر راست و پَدّر ببنت که آییا چه نبیئے زبانا گوَشتگاَنت:
اَنچُش که آییا بازێن وهدێا پێسر، چه وتی پاکێن نبیانی زبانا کئول داتگ.
سجّهێن پئیگمبر، ایسّائے بارئوا گواهیَ دئینت، هرکَس آییئے سرا ایمان بیاریت، گناهی آییئے ناما بَکشگَ بنت.“
انّون ما په شما همے مِستاگا دئیگا اێن، آ کئول که هُدایا گۆن مئے پت و پیرُکان کرتگاَت،
نون، پمێشکا هَکدیوانا آرگ بوتگان که هُدائے هما لَبز و کئولئے سَرجم بئیگا دلجم و سَدّک آن که آییا گۆن مئے پت و پیرُکان کرتگ.
بله نون پاشک و پَدّر بوتگ و گۆن اَبدمانێن هُدائے هُکم و پرمانا چه نَبیانی نبشتانکان دَرکئومانی نیاما پَجّارێنگ بوتگ، تان سجّهێن کئوم باور بکننت و بمَنّنت.
هر پئیما که بچارێن، اِشانی پائدگ باز اِنت. ائولی گپّ اِش اِنت که هُدایا وتی هبر یَهودیانی سپرده کرتگ.
بله نون چه شَریَتا ڈنّ، هُدائے بَکشتگێن پاکی و پَلگاری زاهر بوتگ که شَریَت و نَبیان په آییا گواهی داتگ.
اے زانت مارا ابدمانێن زندئے اُمێتا دنت و هُدا که درۆگَ نبندینت، آییا هم چه اَزلا اے ابدمانێن زندئے واده کرتگ.