هما پئیما که اِشئیا نَبیا پێشگۆیی کرتگ: ”اگن لشکرانی هُداوندا په ما نَسل و پَدرێچ مهاِشتێن، گڑا ما هم سُدومئے مردمانی پئیما بوتگاَتێن و مئے آسَر هم گُمورَهئے مردمانی آسَر اَت.“
چه جنێنان هم لۆٹان که شِهم و رَهدار ببنت و مُناسِبێن پۆشاک گوَرا بکننت. وتا گۆن وَڑ وَڑا گوَپتگێن مودان و تِلاه و مُروارد و گْرانبَهاێن پُچّ و پۆشاکان مسَمبهێننت.