جنێنا جَمو و رُژنا سُهرێن گُد گوَرا اَت. گۆن تلاه و گرانبهاێن سِنگ و مُرواردا سمبهتگاَت. تلاهێن پیالهے دستا اَتی که چه بَژّناکێن چیزّ و آییئے زِنهکاریانی پَلیتیان پُرّ اَت.
بله لگۆر و ناباور و هما که بَژّناک اَنت، هۆنیگ و زِنهکار و جادوگر و بُتپرست و سجّهێن درۆگبند، اِشانی آسر اِش اِنت که آسئے گوَرما گۆن آس و گۆکُرتا سۆچگ ببنت. اے دومی مرک اِنت.“
پَشت کپتگێن مردم که اے اَزابان نکُشتگاَتنت، اَنگت چه وتی دستانی کاران پشۆمان نبوتنت و تئوبهِش نکرت و تلاه، نُگره، بْرنج، سِنگ و دارئے هما پلیتێن اَرواه و بُتانی سُجده کنگِش یله نکرت که نه دیستَ کننت، نه اِشکتَ کننت و نه راه شتَ کننت.