1 وهدے گوَرانڈا هپتمی مُهر پَچ کرت اَرشا کِساس نێم ساهتا بێتئواری بوت.
هُداوندئے بارگاها آرام بئے و گۆن اۆپارے آییئے ودارا. آیانی سئوَبا جۆش مجن که وتی راها کامران اَنت و آیانی سئوَبا هم که پلیتێن پندلان کارَ بندنت.
منی اَرواه په اێمنی تهنا هُدائے رهچار اِنت، چیا که منی رَکّێنگ چه هماییئے نێمگا اِنت.
گڑا شتنت و کبرئے دَپئے مزنێن ڈۆک مُهر و مۆمبند کرت و سپاهیگِش پانگ کرتنت.
پدا من دیست که تَهتئے سرا نِشتگێنا کتابے، بزان تومارے راستێن دستا اِنت که پُشت و دێمی نبشته اَنت و هپت مُهر جتگ.
آ نۆکێن سئوتے جنَگا و گوَشگا اَتنت: ”تئو تومارئے زورگ و اِشیئے مُهرانی پَچ کنگئے لاهک ائے چێا که تئو هِلار کنگ بوتگئے و گۆن وتی هۆنا په هُدایا چه هر کَبیله، زبان، کئوم و راجا مردم په بها زرتگ.
من دیست که گوَرانڈا چه هپتێن مُهران ائولی پَچ کرت و من اِشکت چه چارێن سَهداران یکّے گْرندئے تئوارئے پئیما گوَشگا اَت: ”بیا.“
من چارگا اَتان، وهدے گوَرانڈا ششمی مُهر پَچ کرت، مزنێن زمینچَنڈے آتک. رۆچ چه مودا اَڈّ کرتگێن پُرسی گُدئے ڈئولا سیاه بوت، چاردهی ماه چۆ هۆنا سُهر ترِّت و
وهدے گوَرانڈا دومی مُهر پَچ کرت، من اِشکت دومی سَهدار گوَشگا اَت: ”بیا.“
وهدے گوَرانڈا سئیمی مُهر پَچ کرت، من اِشکت سئیمی سَهدار گوَشگا اَت: ”بیا.“ من چارت تَه سیاهێن اسپے و اسپسوارا شاهێمے دستا اِنت.
وهدے گوَرانڈا چارمی مُهر پَچ کرت، من اِشکت چارمی سَهدار گوَشگا اَت: ”بیا.“
وهدے گوَرانڈا پنچمی مُهر پَچ کرت، من کُربانجاهئے چێرا همایانی اَرواه دیستنت که هُدائے هبر و هما شاهدیئے سئوَبا کُشگ بوتگاَتنت که آیان برجاه داشتگ.