Biblia Todo Logo
Online Bible

- Advertisements -




اِلهام 22:6 - هُدائے پاکێن کتاب، بلۆچی زبانا

6 پرێشتگا گۆن من گوَشت: ”اے هبر پُراِهتبار و راست اَنت. و هُداوند، پئیگمبرانی روهئے هُدایا، وتی پرێشتگ دێم داتگ که آییئے هِزمتکاران اے چیزّان پێش بداریت که اَلّما زوتّ بئیگی اَنت.“

See the chapter Copy




اِلهام 22:6
26 Cross References  

اے واب پمێشکا تئوِ پِرئونئے سرا دو رندا آتکگ که هُدایا پَکّاییا پئیسله کرتگ و هُدا اے کارا همے زوتّانَ کنت.


نِبوکَدنِزَرا گوَشت: ”شَدرَک، میشَک و اَبِدنِگۆئے هُدایا ستا و سنا بات که آییا وتی پرێشتگے دێم داتگ و وتی هِزمتکار رَکّێنتگ‌اَنت. اِشان وتی هُدائے سرا باوَر و بێسه اَت و منی هُکمِش نَمَنِّت. چه وتی زندا سر گوَستنت، بله وتی جندئے هُدایا اَبێد، دگه هُدائے هِزمت و سُجدها رَزا نبوتنت.


منی هُدایا وتی پرێشتگے راه دات که شێرانی دپی بست. شێران منا هچّ تاوان ندات. او بادشاه! همینچک که من هدائے دێما بێگُناه آن، همینچک تئیی دێما هم من هچّ رَدێن کارے نکرتگ.“


انسانئے چُکّ، وتی پرێشتگان راهَ دنت تان سجّهێن بدکاران و آیان که دگران رَدَ دئینت یکجاه بکننت و چه آییئے بادشاهیا در بکننت.


اَنچُش که آییا بازێن وهدێا پێسر، چه وتی پاکێن نبیانی زبانا کئول داتگ.


تئورات و سجّهێن نبیانی باریگ، تان یَهیائے وهدا اَت. نون رَندا، هُدائے بادشاهیئے مِستاگ دئیگَ بیت و هرکَس جُهدَ کنت وتی راها دێم په آییا در بگێجیت.


وهدے پِتْرُسا هۆش کرت، گوَشتی: ”نون من په دلَ زانان که هُداوندا وتی پرێشتگ راه داتگ و منا چه هیرودیسئے دستا و چه هما بد و بلاهان رَکّێنتگ که یَهودی آیانی وداریگ و رهچار اَتنت.“


بله هُدایا هرچے که چه سجّهێن نبیانی زبانا پێشگۆیی کرتگ‌اَت اے ڈئولا پوره و سَرجم کرت. آ پێشگۆیی اِش اِنت که آییئے مَسیه، رنجَ کَشّیت.


هما وشّێن مِستاگ که هُدایا پێسرا وتی نَبیانی وَسیلها، پاکێن کتابانی تها وادَه داتگ‌اَت.


شما که جنجالانی آماچ اێت، شمارا آرامَ دنت و مارا هم. اے کار هما وهدا بیت که هُداوندێن ایسّا گۆن وتی زۆرمَندێن پرێشتگان چه آسمانا گۆن جمبورێن آسێا وتا زاهرَ کنت و


چێا که پێشگۆیی چه انسانئے اِراده و واهگا ڈنّ اِنت، پاکێن روه مردمانی دلا نِشتگ تان چه هُدائے نێمگا هبر بکننت.


هما هبران وتی یاتا بیارێت که گوَستگێن زمانگان پێشیگێن پاک و پَلگارتگێن نبیان گوَشتگ‌اَنت، اَنچُش هم مئے هُداوند و رَکّێنۆکئے هُکما شمئے هئیالا بیاران که آییئے کاسِدان شمارا داتگ.


ایسّا مَسیهئے هما اِلهام که هُدایا آییارا دات تان وتی هِزمتکاران هما چیزّان پێش بداریت که اَلّم زوتّ بئیگی اَتنت. آییا وتی پرێشتگے په وتی هِزمتکار یوهَنّایا رئوان دات تان اے اِلهام آشکار ببیت.


آییئے سرا شادهی کنێت، او آسمانان! شادهی کنێت، او هُدائے پَلگارتگێن مردمان، او کاسِد و پئیگمبران! چێا که هُدایا اِشیئے دادرسی هما پئیما کرتگ که اِشیا گۆن شما کرتگ.


پدا پرێشتگا منا گوَشت: ”نبشته کن: بَهتاور اَنت هما که گوَرانڈئے سورئے شاما لۆٹگ بوتگ‌اَنت.“ پدا گوَشتی: ”اے هُدائے راستێن هبر اَنت.“


هما که تَهتئے سرا نِشتگ‌اَت، گوَشتی: ”بچار، من سجّهێن چیزّان چه نۆکسرا اڈَّ کنان.“ پدا گوَشتی: ”نبشته کن، چێا که اے هبر پُراِهتبار و راست اَنت.“


چه هما هپتێن پرێشتگان که چه گُڈّی هپتێن اَزابان پُرّێن هپت دَرپِش گۆن اَت، یکّے آتک و منا گوَشتی: ”اِدا بیا، من ترا بانۆرا پێشَ داران، گوَرانڈئے لۆگبانکا.“


رندا پرێشتگا منا زِنداپئے کئور پێش داشت که چۆ بلۆرا ساپ اَت. چه هُدا و گوَرانڈئے تَهتا در آیگا اِنت و


”من که ایسّا آن، وتی پرێشتگ دێم داتگ تانکه کِلیسایانی هاترا شمارا اے چیزّانی شاهدیا بدنت. من داوودئے ریشّگ آن و داوودئے پُشپَد هم. سُهبئے رُژناێن اِستار من آن.“


”بچار، منِ ایسّا زوتّ پێداک آن. بَهتاور هما اِنت که همے پێشگۆییئے هبرانی پرمانبرداریا کنت که اے کتابا مان اَنت.“


چه اِشان و رند من چارت تَه آسمانا دروازگے پَچ اِنت و هما کَرنائے ڈئولێن تئوار که من پێسرا اِشکتگ‌اَت گۆن من هبرا اِنت. گوَشگا اَت: ”اِدا بُرزاد بیا که من ترا پێشَ داران چه اے چیزّان و رند اَلّما چے بئیگی اِنت.“


Follow us:

Advertisements


Advertisements