Biblia Todo Logo
Online Bible

- Advertisements -




اِلهام 22:1 - هُدائے پاکێن کتاب، بلۆچی زبانا

1 رندا پرێشتگا منا زِنداپئے کئور پێش داشت که چۆ بلۆرا ساپ اَت. چه هُدا و گوَرانڈئے تَهتا در آیگا اِنت و

See the chapter Copy




اِلهام 22:1
30 Cross References  

کئورے هست که جۆیی هُدائے شهرا شادمانَ کننت، بُرزێن اَرشئے هُدائے پاکێن جاگها.


اگن چه انسانئے چُکّا هُدائے شان و شئوکت زاهر بوتگ، هُدا هم انسانئے چُکّئے شان و شئوکتا زاهرَ کنت و همے زوتّان زاهریَ کنت.


بله وهدے شمئے پُشت و پناهَ کئیت، بزان راستیئے پاکێن روه که آییئے سَرچمّگ پت اِنت و من آییا چه پتئے نێمگا دێمَ دئیان، آ منی بارئوا شاهدیَ دنت.


بله هرکَس که منی داتگێن آپا بوارت، هچبر تُنّیگَ نبیت. چێا که آ آپا که منَ دئیان، اگن کَسے بوارتی، چه آییئے درونا آپئے چَمّگے بُجیت که اَبدمانێن زِندَ بکشیت.“


آ، هُدائے راستێن نێمگا بُرزاد برگ بوت. چه پتا، واده داتگێن پاکێن روه آییا رَست و هما ڈئولا که شما گِندگ و اِشکنگا اێت، نون پاکێن روهی بێکِساس بَکشتگ.


ایسّا مَسیهئے هما اِلهام که هُدایا آییارا دات تان وتی هِزمتکاران هما چیزّان پێش بداریت که اَلّم زوتّ بئیگی اَتنت. آییا وتی پرێشتگے په وتی هِزمتکار یوهَنّایا رئوان دات تان اے اِلهام آشکار ببیت.


گۆن هُدائے شان و شئوکتا دْرپشگا اَت. اِشیئے دْرپشناکی چۆ گرانبهاێن سِنگ، اکیکئے ڈئولا ساپ اَت.


چُش هم منا گوَشتی: ”کار هلّتنت. بِندات من آن و هلاسی من آن، بُنگێج و آسر. هما که تُنّیگ اِنت، من آییا چه زِندئے چَمّگا مُپت و بے زرّا آپَ دئیان.


چه هما هپتێن پرێشتگان که چه گُڈّی هپتێن اَزابان پُرّێن هپت دَرپِش گۆن اَت، یکّے آتک و منا گوَشتی: ”اِدا بیا، من ترا بانۆرا پێشَ داران، گوَرانڈئے لۆگبانکا.“


پاکێن روه و بانۆرَ گوَشنت: ”بیا.“ هما که اِشکنت، بِلّ گوَشیت ”بیا.“ هما که تُنّیگ اِنت، بِلّ کئیت، هما که لۆٹۆک اِنت بِلّ چه زِنداپا مُپت و بے زرّا زوریت.


پرێشتگا گۆن من گوَشت: ”اے هبر پُراِهتبار و راست اَنت. و هُداوند، پئیگمبرانی روهئے هُدایا، وتی پرێشتگ دێم داتگ که آییئے هِزمتکاران اے چیزّان پێش بداریت که اَلّما زوتّ بئیگی اَنت.“


هما که سۆبێنَ بیت، من آییا گۆن وت، وتی تَهتئے سرا نندگئے هَکّا دئیان، همے پئیما که من سۆبێن بوتان و گۆن وتی پتا، آییئے تَهتئے سرا نِشتان.


آسمانا، زمینئے سرا، زمینئے چێرا و دریائے تۆکا، هرچے که آیانی تها هست، من اِشکت سجّهێن اَڈّ کرتگێن چیزّ گوَشگا اَتنت: ”ستا، اِزّت، شئوکت و زۆر، تَهتئے سرا نِشتگێنئے و گوَرانڈئے بات، اَبد تان اَبد.“


پدا من تَهتئے سرا، نیاما، چارێن سَهدار و کماشانی نیاما، گوَرانڈے دیست که اۆشتاتگ‌اَت و گوَشئیگا هِلار کنگ بوتگ‌اَت. گوَرانڈا هپت کانٹ و هپت چمّ پِر اَت. اے هُدائے هپتێن روه اَنت که سجّهێن زمینئے سرا دێم دئیگ بوتگ‌اَنت.


چێا که تَهتئے نیاما اۆشتاتگێن گوَرانڈ، اِشانی شپانکَ بیت و اِشان زِنداپئے چَمّگانی راها پێشَ داریت و هُدا چه اِشانی چمّان هر اَرسا پَهکَ کنت.“


Follow us:

Advertisements


Advertisements