Biblia Todo Logo
Online Bible

- Advertisements -




اِلهام 2:18 - هُدائے پاکێن کتاب، بلۆچی زبانا

18 په تیاتیرَهئے کِلیسائے پرێشتگا نبشته کن: اے هُدائے چُکّئے هبر اَنت، هماییئے که چمّی چۆ آسئے بْرانزا اَنت و پادی پوره تاپتگێن بْرنج. آ چُشَ گوَشیت:

See the chapter Copy




اِلهام 2:18
22 Cross References  

نون هُداوندئے هُکما درشانَ کنان که منا گوَشتی: ”تئو منی بچّ ائے، مرۆچی من ترا پێدا کرتگ.


آییئے بدن پوره تلاه‌رنگێن آکوتے اَت و دێمی چۆ گِرۆکا شَهم دئیگا اَت. چمّی گوَشئے رۆکێن مَشَل اَتنت. دست و پادی مُشتگێن بْرنجئے ڈئولا دْرپشگا اَتنت و تئواری چۆ مردمانی مزنێن رُمبێئے تئوارا اَت.


همے وهدا که اَنگت آ هبرا اَت، دْرپشۆکێن جمبرێا آیانی سرا ساهگ کرت و چه جمبرا تئوارے آتک و گوَشتی: ”اے منی دۆستێن بَچّ اِنت، چه اِشیا من باز وشّ و رَزا آن، اِشیئے هبران گۆش بدارێت.“


هما پئوجی اَپسر و آییئے همراهێن سپاهیگ که ایسّائے پانگ اَتنت، وهدے زمین‌چَنڈ و اے دگه سرگوَستِش دیستنت، سکّ تُرست و گوَشتِش: ”بێشکّ اے مرد هُدائے چُکّ اَت.“


چه آسمانا تئوارے آتک: ”اے منی دۆستێن بَچّ اِنت و من چه اِشیا باز وشّ و رَزا آن.“


پرێشتگا پَسّئو دات: ”هُدائے پاکێن روه تئیی سرا اێرَ کئیت و بُرزێن اَرشئے هُدائے زۆر و کدرت تئیی سرا ساهێلَ بیت. پمێشکا آ، پاک و هُدائے چُکّ زانگَ بیت.


گال اِنسان بوت و مئے نیاما جاگهی کرت. ما آییئے شان و شئوکت دیست، هما شان و شئوکت که پتئے یکّێن چُکّئیگ اِنت، هما چُکّ که چه رهمت و راستیا سَررێچ اِنت.


نَتْناییلا گوَشت: ”او استاد! تئو هُدائے چُکّ ائے، تئو اِسراییلئے بادشاه ائے.“


گڑا شما هما مردمئے سرا چۆن کُپرئے بُهتاما جنێت که پتا آ گچێن کرتگ و اے جهانا رئوان داتگ؟ آ هم تهنا په اے هبرا که من گوَشتگ: ’هُدائے چُکّ آن.‘


چێا که هُدایا جهانئے مردم همینچُک دۆست داشتنت که وتی یکّ و یکدانگێن چُکّی نَدر کرت تانکه هرکَس که هُدائے چُکّئے سرا ایمانَ کاریت، گار و زیان مبیت و تان اَبد زندگ بمانیت.


هرکَس که چُکّئے سرا ایمانَ کاریت، مئیاریگَ نبیت، بله هرکَس که ایمانَ نئیاریت، چه پێسرا مئیاریگ اِنت، چێا که هُدائے یکدانگێن چُکّئے نامئے سرا ایمانی نئیاورتگ.


باور کنێت، یکّ وهدے کئیت و اے وهد انّون بُنگێج بوتگ که مُردگ هُدائے چُکّئے تئوارا اِشکننت و هرکَس که بِشکنت پدا زندگَ بیت.


جنێنانی نیاما، لیدیَه نامێن هُداتُرسێن جنێنے هم گۆن اَت که تیاتیرَهئے شهرئے مردمے اَت و جَمورنگێن گران‌کیمّتێن گُد بها کنۆکے اَت. آ پولُسئے هبران گۆش دارگا اَت که هُداوندا آییئے دِلئے چمّ پَچ کرتنت و آییا پولُسئے هبر مَنِّتنت.


آ، راها رئوان، یکّ اَنچێن جاگهێا رَستنت که اۆدا آپسَرے هست‌اَت، کلیتدارا گوَشت: ”بچار، اِدا آپ هست‌اِنت، پرواه نێست من همِدا پاکشۆدی بکنان؟“


آ که وتی چُکّئے پرواهی نکرت و په مئیگی چه آییا سر گوَست، گۆن آییا هئوار، آ دگه سجّهێن چیزّان هم مارا ندنت؟


گوَشتی: ”اے چیزّان که تئو گندئے، کتابێئے تها نبشتهِش کن و په هپتێن کِلیسایان دێمِش دئے، په اِپێسُس، سَمورنا، پِرگاموم، تیاتیرَه، ساردیس، پیلادِلپیا و لئودیکیائے کِلیسایان.“


په اِپێسُسئے کِلیسائے پرێشتگا نبشته کن: اے هبر هماییئیگ اَنت که هپتێن اِستاری راستێن دستا اَنت و هپتێن تلاهێن چِراگدانانی نیاما گام جنَگا اِنت. آ چُشَ گوَشیت:


بله تیاتیرَهئے اے دگه مردم، شما که اے تالیمئے منّۆک نه‌اێت و ”شئیتانئے جُهلێن رازان“، اَنچُش که لهتێنَ گوَشیت، شرّیا سرپد نه‌اێت، اے گپّان شمارا گوَشان: ”شمئے سرا دگه گرانێن بارے نلَڈّان،


Follow us:

Advertisements


Advertisements