Biblia Todo Logo
Online Bible

- Advertisements -




اِلهام 19:10 - هُدائے پاکێن کتاب، بلۆچی زبانا

10 نون من آییئے پادانی دێما سُجده کنگا کپتان، بله منا گوَشتی: ”چۆ مکن، من هم تئیی و تئیی براتانی ڈئولێن هِزمتکارے آن که ایسّائے شاهدیا دئینت. هُدایا پرستش کن. ایسّائے بارئوا شاهدی دئیگ پئیگمبریئے جئوهر اِنت.“

See the chapter Copy




اِلهام 19:10
40 Cross References  

بِلّ بادشاه تئیی زێباییئے شئیدا ببیت، آییئے دێما په اَدب بۆشت که آ تئیی واجه اِنت.


دگه هچّ هُدائے پرستشا مکن، چێا که منِ هُداوند که منی نام هَسود اِنت، هَسَدّیگێن هُداے آن.


بادشاه نِبوکَدنِزَر دێم په چێر کپت و دانیالی سُجده کرت و هُکمی دات که دانیالئے دێما هئیراتے بکنێت و سۆچُکی چێرسۆچ بکنێت.


آسئے کئورے تچگا اَت و چه آییئے بارگاها در آیگا اَت. هزارانی هزار آییئے هِزمتا اَت و لَکّانی لَکّ آییئے دێما اۆشتاتگ‌اَت. دیوان په دادرَسیا نِشت و کتاب پَچ بوتنت.


گڑا ایسّایا گوَشت: ”او شئیتان! چه منی دێما گُم بئے! پاکێن کتابا نبیسگ بوتگ: وتی هُداوندێن هُدایا پرستش بکن و تهنا هماییئے هِزمتا بکن.“


یائِروس نامێن مردے که کَنیسَهئے مستر اَت، همۆدا آتک و گۆن ایسّائے گِندگا، آییئے پادان کپت.


جنێنے که آییئے کَسانێن جنکّا جِنّے پِر اَت، وهدے ایسّائے آیگئے هالی اِشکت، هما دمانا آتک و آییئے پادان کپت.


پرێشتگا پَسّئو دات: ”من جِبراییل آن و هُدائے بارگاها اۆشتۆک آن. انّون رئوان دئیگ بوتگان، گۆن تئو هبر بکنان و ترا اے مِستاگا بدئیان.


گڑا گوَشتی: ”اے منی هما هبر اَنت که من گۆن شما آ وهدا کرتگ‌اَنت که اَنگت گۆن شما بوتگان. منی بارئوا، هر هبرے که موسّائے شَریَت، زَبور و نبیانی کتابان نبشته اِنت، آ زلور باید اِنت هما ڈئولا سَرجم ببنت.“


شما پاکێن کتابان پَٹّ و پۆلَ کنێت و وانێت، چێا که شمئے هئیالا اِشانی تها شمارا اَبدمانێن زِندَ رسیت. همے پاکێن کتاب منی بارئوا گواهیَ دئینت،


سجّهێن پئیگمبر، ایسّائے بارئوا گواهیَ دئینت، هرکَس آییئے سرا ایمان بیاریت، گناهی آییئے ناما بَکشگَ بنت.“


اورشَلیمئے مردم و آیانی هاکمان، ایسّا پَجّاه نئیاورت، بله گۆن آییئے مئیاریگ کنگا، آیان نبیانی هما هبر پوره و سَرجم کرتنت که هر شَبَّتئے رۆچا وانگَ بنت.


چێا که سُنّت بوتگێن ما اێن. اے ما اێن که هُدایا چه آییئے پاکێن روهئے برکتا پرستشَ کنێن. په ما پَهر و شانے که گۆن ایسّا مَسیها هئوار اێن و مارا چه وتی جِسما، بزان چه دنیایی چیزّان اُمێتے نێست،


هئیالا بدارێت که کسّ بدیئے بدلا بدی مکنت. بدی مکنێت و مُدام په یکدگرا و په هرکَسا شَرّیئے رندا ببێت.


هرکَس که هُدائے چُکّئے سرا باوَرَ کنت، آییا اے گواهی وت گۆن اِنت، بله آ که هُدائے سرا باوَرَ نکنت، هُدایی درۆگبند کرتگ، چێا که هُدائے گواهی دئیگی په چُکّا باور نکرتگ.


او دُردانگێن چُکّان! وتا چه بُتان دور بدارێت و بپهرێزێت.


ایسّا مَسیهئے هما اِلهام که هُدایا آییارا دات تان وتی هِزمتکاران هما چیزّان پێش بداریت که اَلّم زوتّ بئیگی اَتنت. آییا وتی پرێشتگے په وتی هِزمتکار یوهَنّایا رئوان دات تان اے اِلهام آشکار ببیت.


من، یوهَنّا، شمئے برات آن و هما آزار، بادشاهی و سبر و اۆپارا شمئے همراه آن که مارا ایسّائے نامئے سئوَبا رسنت. من هُدائے هبر و ایسّائے شاهدیئے سئوَبا پَتموسئے جَزیرها اَتان.


مئے برات، گوَرانڈئے هۆن و وتی شاهدیئے لبزئے سئوَبا، بُهتام جنۆکئے سرا بالادست بوتگ‌اَنت. مرکئے دێما آیان وتی ساهئے هچّ پرواه نکرتگ.


اژدیا جنێنئے سرا سکّ زهر گپت و گۆن آییئے اے دگه چُکّان په جنْگا در کپت، گۆن هما چُکّان که هُدائے هُکمانی منّۆک اَنت و په ایسّایا وتی شاهدیئے سرا مُهر اۆشتاتگ‌اَنت.


گۆن بُرزێن تئوارێا گوَشتی: ”هُدائے بیمّا دلا بدارێت و آییا شان و شئوکت بدئیێت چێا که آییئے دادرسیئے ساهت آتکگ و رَستگ. هماییا پرستش بکنێت که آسمان و زمین، دریا و آپی چَمّگی جۆڑ کرتگ‌اَنت.“


کئے اِنت که چه تئو نتُرسیت، او هُداوند! کئے اِنت که تئیی ناما شئوکتَ ندنت؟ چێا که تهنا تئو پاک ائے. سجّهێن کئومَ کاینت و تئیی بارگاها ترا پرستشَ کننت، چێا که تئیی آدلێن کار زاهر بوتگ‌اَنت.“


پدا پرێشتگا منا گوَشت: ”نبشته کن: بَهتاور اَنت هما که گوَرانڈئے سورئے شاما لۆٹگ بوتگ‌اَنت.“ پدا گوَشتی: ”اے هُدائے راستێن هبر اَنت.“


گڑا بیست و چارێن کماش تَهتئے سرا نِشتگێنئے دێما کپنت و هماییا نازێننت که اَبد تان اَبد زِندگ اِنت، وتی تاجان تَهتئے دێما اێرَ کننت و گوَشنت:


Follow us:

Advertisements


Advertisements