13 دارچینی، مَساله، سۆچُکی، مُرّ، سۆچَگی، شراب، زئیتونئے ٹێل، گهترێن آرت، گندم، گۆک و پس، اسپ و اسپگاڑی، گُلام و انسانی زِند.
هرکَس که مردمێئے دُزّگا گِرگ بوت، آ مردمی بها کرت یا وتی کِرّا داشتی، آییئے سِزا مَرک اِنت.
په سْیَهکاران، په لئواتکاران، په گُلامانی تاجِران، په درۆگبند و درۆگێن سئوگند ورۆکان و په اے دگه هما مردمان جۆڑ کنگ بوتگ که راستێن تالیمئے هلاپ اَنت.
اے استاد، وتی تَماه و جۆپهانی هاترا گۆن هبرانی چال و پرێبا شمارا پُلنت. بازێن وهدے بیت که آیانی سرا مئیارباریئے شئور بُرّگ بوتگ. اے شئور پوره کنگَ بیت و آیانی تباهی وابے نهاِنت.
هما بَر و سَمر که شمئے اَرواه په آییا هُدۆناک بوتگ، چه شمئے دستا شتگ. سجّهێن زینَتی و دْرپشۆکێن چیزّ چه شمئے دستا شتگاَنت و نون هچبر در گێجگَ نبنت.
اے چیزّانی سئوداگر که چه اے کَهبگا هستۆمند بوتگاَنت، چه آییئے اَزابئے تُرسا دور دورا اۆشتنت، گرێونت و پُرسیگَ بنت.