8 چه اِشیا رند، دگه پرێشتگے، دومی پرێشتگ آتک و گوَشتی: ”کپتگ، مزنێن شهر، بابِل کپتگ، هما که وتی زِنهکاریانی مَست کنۆکێن شرابی سجّهێن کئومانا وارێنتگ.“
بادشاها گوَشت: ”اے هما مزنێن بابِل نهاِنت که من گۆن وتی زبردستێن زۆرا اَڈّ کرت که منی پُرمڑاهێن شان و شئوکتا زاهر بکنت و منی شاهی کَلات ببیت؟“
اِشانی جۆن اورشَلیمئے بازارا اێر کنگَ بنت، هما شهر که په مِسالے سُدوم و مِسرئے ناما زانگَ بیت، همۆدا که اِشانی هُداوند سَلیب کَشّگ بوتگ.
مزنێن شهر، بابِل سئے ٹکُّرا بهر بوت و کئومانی شهر کپتنت و هُدایا مزنێن شهر، بابِل یات اَت و وتی گَزب و هِژمئے شرابئے پیالهی آییارا دات.
و هما جنێن که تئو دیست، مزنێن شهر اِنت که زمینئے سرئے بادشاهانی سرا هُکمرانیَ کنت.“
چێا که آییئے دادرسی راست و په اَدل اَنت. آییا هما مزنێن کَهبگ سِزا داتگ که زمینی گۆن وتی زِنهکاریان گُمراه کرتگاَت. هُدایا چه آییا وتی هِزمتکارانی هۆنئے بێر گپتگ.“